Tweede (hitte) wandeldag Zweden (29 km/Serve)

Hallo beste lezer(s),

Deze wandeldag zaterdag 25 juni 2022 was heel zwaar. Niet alleen door de hitte, maar ook door het zeer zware pad. Behoorlijk veel hoogte verschillen. De eerste 14 km was redelijk tot goed te doen. De hitte sloopt je langzaam en mede ook omdat het vocht in de bossen er ook nog bij kwam. Ik lees in mijn dagboek niet al teveel maar mijn herinnering was dat zelfs ik moest bikkelen. Het is zoals ik later hoorde 31 graden in de schaduw. Kun je nagaan als je echt in de zon gebakken zit....Extreme hitte had ik niet in mijn scenario staan en zeker ook niet de organisatie. Mijn ploeggenoten zwoegen ieder voor zich door tot ik eindelijk zicht krijg op de eerste STF hut. De laatste km was moordend warm. Ik drijf uit mijn T shirt en het zweet zit in mijn bilnaad (sorry...maar het was zo). Ik val bijna flauw van de warmte als ik aan kom. Ik word geholpen bij aankomst...Natte koude doeken om af te koelen. Als ik arriveer zijn er al een paar aangekomen. Weer in de midden van de groep geëindigd maar dat maakt niet uit. Ik wandel mijn eigen tempo. Ik bedenk net dat het lijkt alsof ik mee doe met commando training Kamp Koningsbrugge. Ik denk dat er vandaag afvallers zijn. Zelfs voor mij was het heel hard bikkelen. Ik kom even bij en geniet van een blikje cola. Veel water drinken. Even uit de schaduw. Wil ik zo deze trail wandelen? Door het bikkelen kom je eigenlijk niet aan genieten toe??? De organisatie ziet ook dat deze exstreme hitte teveel vraagt van de deelnemers en zij besluiten om in de nachtelijke uren te gaan wandelen. Het blijft licht in de nachtelijke uren dus dat is geen probleem. De temperatuur in de nachtelijke uren zal aanzienlijk koeler zijn. De organisatie besluit uiteindelijk zelf de beslissing te nemen om inderdaad in de nachtelijk uren te gaan wandelen. Ik ben tevreden hierover. Ik zou als ik solo zou wandelen ook deze beslissing hebben genomen. Ik hoor wat mopperen in de groep maar ik denk dat dit de juiste beslissing is. We gaan deze nacht om 02.00 uur wandelen. Nu even een goede maaltijd pakket en meteen slapen/uitrusten. We zetten de tent weer op en richten deze iets vlotter in. Het went al samen. Madeleine is vlot na mij aangekomen. Ik denk ruim een uur. Ze is ook heel moe. Dat is niet verwonderlijk. Het is een bikkeltocht en zeker met deze hitte van ongeveer 35 graden (geschat).

Moe maar voldaan ploffen wij in onze tent en pakken de avondrust. Na een paar uur gaan we opbreken en pakken we onze rugzakken weer in. Verdelen de spullen. We zijn nog niet geheel uitgerust maar we gaan er weer voor. Om 01.30 uur vertrek een groot deel van de groep. Madeleine staat nog niet klaar en ik wacht nog even op haar. Helaas is zij nog niet klaar en de slow groep (die meestal achteraan loopt) vertrekt. Madeleine vertrekt ongeveer 10 minuten later ook. Ik wandel al vlot iets sneller voor Madeleine, die het zwaar heeft. Blaren? Vermoeidheid?? Ik wandel mijn eigen tempo verder. Het is inmiddels dus zondag 26 juni 2022 en we wandelen daarna nog 15 km naar een parkeerplaats. We verzamelen daar even en er blijkt voor ons geen boot te zijn. We zullen verder moeten wandelen. Inmiddels is de stemming in de groep er niet beter op geworden. Er was telefonisch contact geweest met de schipper van de boot en die gaf aan dat er ivm het slecht weer op komst de veerboot niet vaart. Een domper voor de vermoeiende wandelgroep!! Inmiddels wandelen we al uren en we gaan verder. Ik eet onderweg repen en drink heel veel. Het pad is soms omhoog en dan weer afdalend op een pad vol met smelt water. Bosachtig terrein. Hitte en vocht. Het begint inderdaad te lijken op een commando training. Wie houdt het het langst vol?? Onder middag een lunch gegeten die niet echt lekker voedzaam was. Scrambled eggs. Ik heb het maar deels opgegeten. Dat wordt niet meer mijn lunch. Wellicht niet smaakvol, omdat de vermoeidheid ook bij mij parten begon te spelen. Het pad wordt niet makkelijker maar zwaarder door de modder. En ook de planken zijn soms spekglad hierdoor. Ik word nog voor mij gewaarschuwd en ik stap heel voorzichtig op een plank. Voordat ik iets doe...lig ik al bijna spagaat op die twee planken. Ik krabbel met die zware rugzak weer omhoog en ga verder. Even schrikken maar geen blessure(s). Behalve mijn ego. Ook dit komt wellicht door de vermoeidheid. Ik wandel nog voorzichtiger over die planken. Schraap soms even de modder van mijn schoenen. Ik doe een natte zakdoek in mijn nek om hittestroke te voorkomen. Ik wandel helemaal alleen en begin te twijfelen. Er zijn geen zijpaden...Ik wacht even totdat ik twee andere wandelaars zie aankomen. Ik gerustgesteld. Ik zie ook op mijn Garmin dat er maar een pad is en daar wandel ik op. Ik wacht even op de twee dames/wandelaars en we gaan samen verder. We bikkelen maar door en het pad lijkt geen einde te hebben. Eindelijk komen we bij de parkeerplaats waar de bestelauto geparkeerd staat. Wat ben ik moe. Wil ik dit de komende dagen?? In groepjes worden we naar de hostel in Ammarnas gebracht. Ik zit voor/midden in de groep. Het is bloedheet in de bestelbus. Blij na een 20 minuten arriveren we bij de hostel. Er is al een klein groepje hier naar toe gebracht. De groep is nu al heel moe en er wordt flink gemopperd. Niet gek, want we hebben een bikkel afstand afgelegd. 79 km in drie dagen, waarbij er natuurlijk ook nog door ons in de nacht gewandeld is. Ik vraag mij af of een deel van deze groep dit kan volhouden. Ik vraag mezelf ook af of ik dit wil? Inmiddels komen er meer deelnemers aan bij de hostel. Ik heb een slaapbed gevonden in de kelder. Lekker fris daar. De temperatuur is nog lang niet gedaald. Het blijft erg warm komende dagen. Ik neem douche en kleed mij weer in schone kleren. De duffeltas uit de bestelauto gehaald. Een paar pakketten voor de komende dagen weer in mijn rugzak. Ik wandel naar de supermarkt in het dorpje Ammarnas. Er is een pub met winkeltje..een hotel...etc. Ook de bushalte is er?? Dat is een mogelijkheid om evt. een sectie over te slaan ivm deze extreme hitte. Niet gezond om zulke afstanden onder deze omstandigheden af te leggen. We gaan het zien. De organisatie gaat in overleg met elkaar. (Niet me ons...de klanten??).

Na enige tijd horen we dat we morgen 14 km gaan afleggen met een dagrugzakje. Ik kan een rugzakje lenen van de chauffeur(s). Andere improviseren en nemen boodschappenzakje mee. We gaan het zien morgen. De weer voorspelling is niet goed. Ik hoor ook dat Madeleine, Alie en Anna (Otto) niet verder gaan. Dat vraagt van mij ook een aanpassing. Ik moet mijn 1 persoonstentje pakken. Grote tent eruit.

De rest blijft hetzelfde. Goede beslissing van ze. Ik voel met ze mee...Het is niet leuk om uit te stappen, maar realiseer mij ook dat ik zo'n beslissing over een tijdje wellicht ook moet nemen. Het zij zo...mijn gezondheid gaat voor. Op deze manier is genieten van deze trail niet echt aanwezig. Ik besluit nog even te blijven en een wandeldag(en) verder te gaan. Morgen weer een dag. Deze bikkeldag is voorbij.

We zitten nog even buiten de hostel en daar beginnen de muggen al te komen. De larven komen heel snel uit bij deze hitte. Dat val nog wat worden komende dag(en). Mosquitos. Stekende muggen. Zelfs door je broek en T shirt heen. Later las ik dat er 45 soorten zijn. Je wordt er niet ziek van maar fijn is anders. Later meer over deze muggen....Ik besluit op tijd mijn bedje op te zoeken na een goed diner.

Energie weer aangevuld. Veel drinken en morgen weer een dag. Ik herinner mij van deze nacht...veel gesnurk..waardoor de nacht onrustig was. Zal blij zijn als ik weer solo in mijn eigen tentje kan slapen.

Geen snurkers. Morgenochtend vroeg wakker om vroeg weer op pad te gaan met mogelijk niet al te warm weer.