Mo I Rana Noorwegen tweede reisdag

Hoi beste lezer(s),

Mijn tweede verslag over mijn reis Kungsleden Zweden. Ik ben inmiddels in Mo I Rana. Na een goede nachtrust in een hotel kamer is het wel even vreemd wakker worden. Het is nog steeds licht buiten...?? Oh ja. Het wordt niet donker buiten. Ik kan overal goed slapen...Dat is altijd wel heel fijn voor een reiziger onderweg. Ik bedenk me dat het heel fijn zou zijn als ik vandaag mijn bagage/rugzak terug zou kunnen krijgen. Ik weet inmiddels dat het wellicht niet lukt binnen 24 uren. Het zij zo...loslaten. We moeten er maar wat van maken. Stadje verkennen. Gisteren al gezien dat het een klein stadje is aan een baai/fort.

Eerst maar eens een ontbijtje scoren. Ik heb alleen maar mijn tasje met eigen spullen en het toilettasje van de vliegmaatschappij. Hier moet ik het voorlopig mee doen. Ik wandel het stadje in waar de winkels nog dicht zijn. Er is een klein zaakje open waar ik iets kan gaan eten en drinken. Kopje koffie is ook fijn. We blijven Nederlanders hé....Omstreeks 11.00 uur word ik gebeld door Unni met mededeling dat mijn rugzak teruggevonden is en richting Mo I Rana gevlogen wordt. Het kan vanavond pas gebracht worden rond 21.30 uur bij mijn hotel waar de receptie is. Kijk dat is goed nieuws. Deze reisdag is wel dan voorbij en wandelen deze dag kan ik vergeten. We zien wel....

Ik meld mij bij de receptie van Best Western en vraag of ik een extra nacht kan krijgen. Dat lukt gelukkig. Echter ik zal moeten verkassen. Een andere hotel verderop de stad in boek ik een kamer. Iets duurder dan de vorige maar daar bleek ik later niet erg te vinden. Ik haal mijn spullen op in mijn vorige hotel en wandel dan naar het adres verderop in de stad. Na enig zoeken vind ik het hotel en ik kan gelijk met mijn chip het hotel inlopen. Ik kan gelijk gebruik maken van de hotelkamer na 10.30 uur. Een leuker en schoner hotel zonder receptie. Ik zal zelf voor eten en drinken moeten zorgen, maar dat geeft niet. Deze reiziger heeft genoeg ervaring om mezelf te redden. Plannen maken voor morgen. Plan B nog uitwerken. (wat als rugzak niet terugkomt??). Ik besluit de stad te verkennen en vind onderweg een outlet winkel in wandelspullen. Ik kom in contact met de winkelmedewerker die Engels spreekt en leg uit dat mijn rugzak vermist wordt en dat ik mogelijk spullen nodig heb die zij verkopen. Ik mag een voorraad in een doos maken zodat in voorkomend geval ik deze kan kopen. Ik vind wel een regenbroek en jas die ik meteen koop voor mijn Kungsleden trail. Voor 150 euro een mooi regenpak kopen is een koopje. Later zal blijken dat ik heel blij was met deze set. Niet dat ik deze set veel gebruikt heb, maar als noodpakket zou ik deze goed kunnen gebruiken in de heuvels/bergen van Zweden. Als geen ander weet ik dat weersomstandigheden heel snel kunnen veranderen in de bergen. (Ervaring Alpen/Pyreneeen/Dolemieten/Japan/Nepal/Peru). Ik word uitstekend geholpen door deze medewerker om wandel spullen uit te zoeken en in mijn reserveringsdoos af te geven. Hoop deze inhoud niet nodig te hebben, maar plan B is goed voorbereid. Ik app inmiddels naar de organisatie dat ik enig oponthoud heb richting Hemavan. Ze wensen me sterkte en hopen dat ik op tijd in Hemavan kan komen.

Ik heb nog voldoende dag(en) om daar te komen dus....don't worry be happy is mijn motto.

Ik check in in het andere hotel en ga het stadje verkennen. Italiaans restaurant?? Kijk daar kan ik uit eten gaan vanavond?? Een supermarkt voor broodjes en drinken. Ook heel fijn. Na een fijne lunch wandel ik door het stad en na enige tijd ben ik al redelijk bekend met de doorgaande routes in dit stadje. Ik wandel langs het water waarvan ik begrijp dat het een fort is. Ik maak onderweg wat foto's.

Moet toch wat herinneringen zijn over dit stadje?? Bewoners zijn vriendelijk en niet stressvol. Ik vermaak mij prima voorlopig. Echter om 21.00 uur ga ik toch al wandelend richting de hoofd receptie van Best Western. Om 21.30 uur komt mijn rugzak daar aan. Ik wil er natuurlijk bij zijn als deze bagage daar gebracht wordt. Na een half uurtje wachten stopt er een flinke SUV voor het hotel en wordt zichtbaar mijn rugzak/hoes uitgelaten door een vrouw. Ze blijkt van het vliegveld te zijn en ik ren eigenlijk naar haar toe. Ik krijg meteen mijn rugzak terug van haar na laten zien van mijn ticket.

Ik ben even heel blij......en bedank haar hartelijk. Ik hoor dat mijn bagage achtergebleven was in Bodo.

Had ik daar mijn bagage moeten ophalen van de transportband??? De vrouw praat maar een beetje Engels en ik besluit haar verder niets te vragen hierover. Ik heb mijn rugzak terug. Ik zie dat mijn rugzak hoes flink beschadigd is. Paar scheuren in mijn hoes. Ze hebben kennelijk niet al te voorzichtig met mijn bagage gedaan. Blij dat ik een hoes om mijn rugzak gedaan heb. Die ervaring heb ik al jaren.

Ik ga nog even naar de hoofd receptie van het hotel om mede te delen dat ik maar slechts 1x nacht blijf en dat ik morgen op pad ga richting Zweden. Geen extra overnachting (had ik onder voorbehoud vastgelegd). Ik hoef verder niets af te rekenen. Ik kan morgenochtend vroeg gewoon vertrekken. Sleutel hotelkamer in bakje...buitendeur kan geopend worden en deur dichttrekken. Heel fijn.

Ik bedank de eigenaresse van het hotel en neem alvast afscheid. Ik bel U Unni om het fijne nieuws met haar te delen. Zij vroeg mij wat ik morgen ga doen...wandelend richting Hemavan natuurlijk zoals gepland. Ze geeft aan dat het morgen regenachtig weer zal worden. Dat maakt mij verder niet uit...ik ga morgenochtend op pad langs de weg E12. Zij bied aan om morgenmiddag elkaar te bellen omstreeks 14.30 uur. Zij is dan klaar met haar dienst in het ziekenhuis en wil mij een flink eind op weg helpen richting Hemavan. Dat is heel lief aangeboden en ik accepteer haar aanbod. We ontmoeten elkaar onderweg op de E12 morgen 21 juni 2022. Een heel fijn aanbod van een heel lief Noors mens.

Zo zie je maar dat problemen tijdens een reis soms vanzelf opgelost worden. Alleen accepteren dat je geholpen wordt. Dat is niet echt iets Nederlands, maar als ervaren reiziger accepteer ik dit echt wel vlot hoor. Ik geniet van deze contacten. Wellicht komen ze een keer naar Nederland en dan help ik ze ook.

Deze dag vliegt voorbij. Al wandelend nog even in het stadje geweest en een mail gestuurd naar de outlet winkel dat zij de doos met klaar gezette spullen weer in de winkel terug kunnen doen. Hun bedankt voor hun hulp. Wel zo netjes afgehandeld, want de winkel is helaas gesloten op deze dag. Anders had ik hun persoonlijk even bedankt. Helaas moet het nu zo.

Ik ga terug naar mijn hotelkamer om mijn rugzak in orde te maken. Ook nog een aantal etenswaren kopen voor onderweg. De regenjas en broek hoop ik morgen niet nodig te hebben maar na een blik op buienradar Mo I Rana zie ik donkere wolken boven de E12 hangen richting Zweden.

We zien wel. Komt tijd komt raad. Ik weet in iedergeval zeker dat ik een lift krijg tot ??? We zien wel.

Unni komt eraan en vertrekt na haar dienst in het ziekenhuis rond 14.30 uur. Dan ben ik zeker al een flink aantal kilometers aan het wandelen richting de grens. (wellicht een tunnel daar...heb ik gezien...erdoor of er overheen??. We zien wel). Morgen mijn eerste wandeldag in Noorwegen.

Ik ben blij deze dag. Mijn rugzak terug en morgen op pad. Dat is goed nieuws en leuk om mee af te sluiten.

Bert Gorter