1e wandeldag Inca Trail 18 april 2015

Mijn eerste wandeldag Camino Inca Trail Peru

Het is zaterdag 18 april 2015. Mijn Incatrail gaat nu daadwerkelijk beginnen. Met een gezonde portie spanning sta ik heeeel vroeg op. Het is 04.45 uur. Lekker even douchen. Komende dagen zal douchen er even niet van komen. Gedeeltelijk heb ik mijn spullen al klaar staan. De rugzak verder inpakken en de reiszak verder vullen met spullen die ik zeker niet ga meesjouwen. Heel verstandig pakken dus om gewicht te sparen. Zeker in de bergen geen overbodige luxe meenemen. Alleen de hoogst noodzakelijke spullen. Iedere gram omhoog de bergen in scheelt heel wat zweet druppeltjes. Daar heb ik al redelijk veel ervaring mee, omat ik gewandeld heb in de Pyreneeën Spaanse kant en de Dolomieten Italië.

VROEG OPSTAAN EN ONTBIJT
Het hotel in Cusco is top. Ik heb een simpel ontbijtje gevraagd heel vroeg. De receptioniste ligt te slapen op zijn bank. Hij hoort mij stommelen met mijn rugzak en gaat snel rechtop zitten. Hij zorgt voor mijn ontbijtje. Een deel staat al klaar. Ik krijg toch een heerlijk ontspannen ontbijt. Komende reisuren heb ik dat wel nodig. Omstreeks 05.30 uur zou ik opgehaald worden. Ik heb mijn papieren bij mij. Ze zijn er nog niet. Omstreeks 06.00 uur belt de receptionist naar Planet de organisatie die voor mij de Incatrail verzorgt. Ik heb gelukkig alle papieren met telefoonnummers en namen. Omstreeks 06.20 uur krijg ik bericht dat ze zo komen??? Ja wat is zo in Peru. Je weet maar nooit. Ik ben op tijd en ga wachten in de wachtruimte van het hotel. Tien minuten later inderdaad gerommeld aan de voordeur van het hotel en ze komen me ophalen. Zo zie je maar rustig blijven en accepteren dat afgesproken tijden soms relatief zijn.

ONDERWEG
Enigszins laat, maar beter iets laat dan nooit….
Ik laat mijn sealbag achter bij de receptie van het hotel. Deze zullen ze de komende dagen voor mij opslaan en bewaren. De rugzak even in de mooie bestelbus voor zeker 9 personen. Een gloednieuwe mooie bestelbus met waarschijnlijk goede vering. Ik weet het niet, maar ik heb al wegen gezien in Peru die zeker aan enig onderhoud toe zijn. Soms zelfs meters diepe gaten..?? We klagen wel eens in Nederland over hobbels en gaten, maar wat je hier tegen komt!!Omstreeks 07.00 uur zijn we op het hoofdplein van de stad om ook andere personen op te halen. Het blijken later dragers te zijn van de spullen. Ook wordt er veel eten in en op de bestelbus geplaatst. Een hele operatie om alles even snel in te laden. Het wordt goed vastgezet. Omstreeks 07.30 uur zijn we weer onderweg. De dragers rieken enigszins, maar zijn heel aardig. Ze spreken een heel beetje Engels. Ik spreek een beetje Spaans. De chauffeur kan goed rijden. Hij rijdt zigzag door het verkeer en om allerlei gaten heen. Ook gaat de weg flink omhoog en we nemen haarspeld bochten met een flinke snelheid. Gelukkig zitten we allemaal in de autogordels.

UITZICHT VANUIT DE BESTELAUTO
Ik kijk uit de bestelauto en kijk mijn ogen uit. Wat een rommel en oude huizen. Volgens mij wordt er continue bijgebouwd dan wel verbouwd. De mensen zijn klein en qua huidskleur flink bruin. Geen lelijke mensen. Ze ogen gelukkig en zorgzaam. Het verkeer is druk. Auto’s, bestelauto’s, oude autobussen friemelen door elkaar en soms neemt de chauffeur van de bestelauto een hele ruime bocht. Blijkt er een gat te zitten van ruim 2 a 3 meter breed en 1 meter diep. Als je daarin rijdt dan heb je flinke schade. Kennelijk zit dit gat er al jaren, want de chauffeur manoeuvreert zonder er veel bij na te denken volgens mij om deze grote gaten heen.


PAUZE
Om 10.00 uur is het pauze. Ik had gelezen dat de rit ongeveer 2 uur zou duren. Kennelijk worden hier in Peru de uren anders geteld. Ik praat nog even met een van de begeleiders. Hij vertelt dat er 9 wandelaars meegaan. Er zijn inderdaad een aantal wandelaars ingestapt onderweg. De rest is dragers, koks en hulpkoks/dragers die met ons meegaan. Het busje zit bommetje vol.

WEER ONDERWEG/ PAUZE BIJ OLLANTAYTAMBO TOWN
Na een korte half uur pauze gaan we weer onderweg. We rijden door rommelige woonwijken. Het is leuk om onderweg nog iets van het land Peru te zien. We rijden uiteindelijk over kleine rijpaden met aan beide zijden groen land met bomen. Ook de bergen worden zichtbaarder.
Je moet deze rit even ondergaan en lekker kijken.

AANKOMST CHECKPOINT BIJ: PISKACUCHO (HOOGTE 2650M) 82 KM PUNT
Bij aankomst checkpoint om 11.45 uur blijken er drie gidsen en 5 x kok/dragers te zijn die met ons meegaan. De wandelaars blijken allemaal vrouwen te zijn. Allemaal van diverse nationaliteiten. We gaan later wel kennismaken….en kan ik meer over deze wandelaars vertellen.

PASPOORT CHECK
Bij het checkpoint blijkt dat we keurig op de lijst staan. We moeten ons paspoort laten zien en de papieren van de gids worden gecheckt. Je komt niet zomaar de Inca Trail pas op. We staan bij een kantoortje en een brug. Over de brug begint de echte Inca Trail. We wandelen in een klein groepje naar de burg en onderweg natuurlijk even een foto maken. Een groepsfoto van enkele wandelaars samen. Ik natuurlijk er ook tussen. Sta ik bij het bord CAMINO INCA TRAIL. Wat heb ik toch met camino’s????? Wat een toeval…..Fijn om dit even op de foto te zetten…Leuke foto.

AANVANG INCA TRAIL (EERSTE DAG 12 KM??)
We komen als groep even bij elkaar en we maken even kennis met de drie gidsen. Mijn rugzak voelt goed aan. Ik heb mijn goede fotocamera bij mij. Het is even wennen deze camera, want normaliter heb ik mijn compact camera bij mij. Nu de Sony Cybershot met beschermende hoes. Het is even dragen, maar ik maak er hele mooie foto’s mee.

Eindelijk onderweg na deze lange voorbereidende dagen. Heerlijk om te wandelen. We wandelen de brug over en gaan rechtsaf langs de rivier Urubamba (River). De rivier stroom pittig hard. Het is geen hele grote rivier doch aan de oever te zien kan het water best hoog komen en vernietigend alles wat het tegenkomt…

ONDERWEG MOOI PAD
De gids(en) geven onderweg nog even uitleg in Engels wat er gaat gebeuren. Straks worden de drager(s), kok(d) en gidsen verder voorgesteld. Het pad is niet zwaar en we wandelen wel langzaam vals plat omhoog. Vooralsnog goed te doen. In de beschrijving geeft ook aan dat het vandaag een niet al te zware dag zal worden. Ik besluit mij energie te sparen en wandel ontspannen in de groep mee. Zeker niet vooraan, want de komende dagen krijgen we nog genoeg hoogte om te overwinnen.

KORTE PAUZE
Bij de gemeenschap Miskay (hoogte 2800 m) houden we een pauze. Het ligt langs de rivier en uitzicht op de bergen. Ik zie de trein langskomen. Die loopt volgens mij richting Machu Picchu. Een mooi uitzicht zo’n trein langs de bergwand en langs de rivier. Een bijzonder moment..

Er is een plaats onder een overkapping en er is eten + drinken te krijgen. Het regent licht. Net op tijd om te schuilen onder een van de tenten van deze gemeenschap. Ik hoor dat hier een gezin woont en werkt die geheel afhankelijk is van de inkomsten van bezoekers/wandelaar(s) Inca Trail. Ze verkopen eten en drinken. Ik hoor dat er straks onderweg niets meer te krijgen is. Ik heb voldoende bij mij….doch koop toch iets om op te drinken. Ook een reepje gaat er altijd wel in. Ik heb zelf ook reserve energie repen.
Gelukkig is er ook nog een schone toilet. Wel zo fijn voor de dames wandelaars. Het toilet is gezien de Peruaanse standaard erg schoon en ik geef een aantal soles aan een jongetje na gebruik ervan. Hij glundert en is heel blij met deze beloning. Kennelijk leven zij ook hiervan.

KENNISMAKING (ikke en 8 dames)
Ik maak kennis met twee Australiërs. Ze zijn heel aardig en ze spreken Engels. Wel zo gemakkelijk. Verder blijkt er twee Noren, 2 x Deense, 2 x Israeli’s te zijn.

WEER ONDERWEG
Na deze korte (plas) pauze gaan we weer op weg. Het pad is goed bewandelbaar en het gaat dan weer omhoog en dan weer iets omlaag. We naderen een plateau genaamd Patallaca (2700 m). Heel mooi uitzicht…..even een wauw effect. Een van de Inca gebouwen die nu al te zien zijn.

UITLEG GIDS
Een van de gids(en) stelt zich uitgebreid nog even voor en gaat iets vertellen over het Inca Rijk. Ze leefden echt in de bergen en dat gaf ze bescherming tegen oa de Spanjaarden.
Inmiddels zijn de drager(s) en kok(s) ons voorbij gegaan naar de volgende bestemming. Later meer hierover…
De gids vertelt verder dat de Inca beschaving heel veel achtergelaten hebben. Eten zoals aardappelen, mais en quinoa. Drugs quinine en een verbazingwekkend netwerk van paden door de bergen. Tevens hele bijzondere gebouwen geplaatst langs deze paden die inmiddels ruïnes zijn geworden. Men is nog steeds bezig om delen van de ruïnes boven de grond te krijgen. Heel precies werkje dat nog jaren en jaren zal kunnen duren. Ik vraag mij dan nog af hoe het kan dat dit volk zo uitgestorven is…waardoor is het gekomen. Ik krijg daarop nog geen antwoord. De taal QUECHUA is de officiële taal die gesproken wordt. Meer dan 10 miljoen (het inwoners aantal van Lima) spreekt deze taal.

VERVOLG HET INCA PAD
Na deze stop gaan we weer verder. De temperatuur is goed om te wandelen. Niet te warm en ook niet te koud. Even een jack aantrekken als je stil staat. Het zweet staat wel al op mijn rug en voorhoofd. De rugzak is goed te dragen. Zeker niet te zwaar. We wandelen door een kloof cq valley. Een heel mooi uitzicht. We wandelen al 2 uur door mooie natuur. Het is zeker niet zwaar. Het is goed te doen.

GROTE PAUZE
Het is op dat moment iets voor 13.00 uur en we komen bij een kampement aan. De tent staat voor ons klaar. De kok(s) en dragers hebben alles omhoog gewandeld en alles voor ons klaar gezet.

ETEN….HEERLIJK
Na deze rustige maar mooie wandeling krijgen we een heerlijke maaltijd!! Wat een luxe. Normaliter moet ik zelf voor mijn eten zorgen, maar nu staat alles klaar. We gaan snel onze rugzakken afzetten en wandelen vlot naar de grote blauwe tent. Gezien een klein buitje regen geen overbodige luxe. De reuk van lekker eten komt ons tegemoet. Stoelen en een lange tafel staan klaar. Aan het eind van de tent een zeil om de keuken een beetje af te schermen. Ik loop naar achteren en ga zitten. Ik kan het natuurlijk niet laten om even over het zeildoek te kijken. De kok en hulpkoks zitten nog druk bezig om de maaltijd verder klaar te maken. Even een foto….natuurlijk. De maaltijd is echt top!! Een voorgerechtje een snack. Soep en hoofdmaaltijd rijst met balletjes vlees en veel groente. Een hoeveelheid eten die we volgens mij niet helemaal op krijgen…..en dat is ook goed, want later blijkt dat ze zelf hierna ook gaan eten. Heerlijk ontspannen eten we onze uitstekende warme lunch op. Onze spullen worden netjes bewaakt door een lid van de crew. Uitstekend geregeld. Je kunt zien dat ze dit echt niet voor de eerste keer doen. Voordat we onderweg gaan is het traditie dat de crew en wandelaars zich voortellen. De gidsen spreken perfect Engels. Ieder crew lid stelt zich voor en nu zien we echt wie de kok(s) zijn en wie de dragers. Later blijkt ook dat de dragers maximaal 20 a 25 kg bagage omhoog dragen de bergen op. Ongelooflijk sterk zijn deze magere maar goed getrainde Peruanen. Het zijn nagenoeg altijd mannen. De vrouwen doen ander werk. Het blijkt dat zij werken in de periode van april/september. De andere maanden leven zij van het geld dat zij in die periode Inca Trails verzorgen verdienen. Ze verdienen naar ik hoor niet al teveel doch genoeg om ervan te leven. Er gaan tegenwoordig meer drager(s), kok(s) en gids(en) mee conform bepaalde richtlijnen. Goed voor de werkgelegenheid, maar ook voor de gezondheid van de dragers. Het is niet eenvoudig om even grote rugzakken gevuld met tenten, stokken, eten etc omhoog te dragen met een gewicht van boven de 25 kg. Tegenwoordig mag dit niet meer. Gewicht moet onder de 25 kg blijven. Ik kon mij dit nog niet voorstellen hoe zij deze bagage even omhoog zeulen, doch komende dagen zal ik dit zeker zien….Het was even leuk om iedereen even te leren kennen. Met name de Peruanen: er zijn jongemannen iets minder ervaren, maar ook mannen van oudere leeftijd die volgens mij al heel veel ervaring hebben in de bergen. Ongelooflijk knap hoe zij de komende dagen de bagage naar boven sjouwen…Respect….


WEER ONDERWEG
Terwijl wij ons al weer klaar maken om op pad te gaan, is de crew alweer aan het eten en ook alweer bezig om zelf ook weer op pad te gaan. Zij moeten de tent weer inpakken en eten etc weer meenemen voor de volgende locatie. De dames moeten nog even een sanitaire stop houden op een WC waarvan ik vastgesteld heb …..brrrr Ik zal het verder maar niet beschrijven. Dan ben ik blij dat ik een man ben!! Omstreeks 13.30 uur zijn we weer onderweg. De jongelui wandelen voorop. Denen en Noren. Ze wandelen nu nog vlot en zonder problemen. Ik houd mij in. Ik weet wat me te wachten staat en probeer energie te sparen. Er komt morgen een hele zware dag. Dan zien wie er goed wandelt…..in de bergen.

HOOGTEZIEKTE??
De twee Australiërs wandelen helemaal achteraan. Een van de gidsen blijft bij hun zodat zij niet verdwalen. Echter ik zie niet veel zijpaden en het Inca trail pad wordt heel goed aan gegeven. Ik heb in het geheel nog geen last van hoofdpijn of andere hoogte ziekte gerelateerde verschijnselen. Echter ik onderschat deze ziekte niet. Het kan zomaar beginnen. Ik blijf wel regelmatig water drinken uit mijn camelbag die ik in mijn rugzak heb geplaatst. Ruim 1 liter water altijd bij mij. Ik heb gelezen dat je onderweg voldoende water kan innemen. Dus niet teveel kg bij mij in de vorm van water. U zult zich afvragen hoe ik mij op hoogteziekte heb voorbereid. Zoals eerder aangegeven in de verslagen heb ik advies van het reisbureau gekregen om in etappes omhoog te gaan. Vliegen naar Lima. Uitrusten na lange oceaan vlucht. Daarna door naar Arequipa 2650 m. Cusco ongeveer 2900 meter. Rustig de hoogte opbouwen is verstandig. Dat heb ik zelf ook wel gemerkt een dag in Cusco. Ik voelde mij toch een beetje licht in het hoofd. Dat ging na een dag rust en na goed eten/drinken gewoon weer over. Ook heb ik zogenaamde Coca thee gedronken. De Peruanen drinken dit regelmatig. Helpt het?? Ik weet het niet, maar de thee smaakte prima en als het een beetje helpt?? Waarom dan niet. Ook heb ik ter voorbereiding wel pillen van de huisarts meegekregen. Hoogteziekte kan je namelijk flink ziek maken en kan op nog hogere bergen dodelijk zijn. Niet onderschatten dus….(kan al vanaf 3000 meter boven zee niveau problemen opleveren).

GROEP WANDELT PITTIG VLOT DOOR
De groep dames zijn jong en sterk op dit moment en ik ben een zeer ervaren goede wandelaar. Daarom wandelen we al erg vlot door. Het gaat een beetje omhoog en weer omlaag. Ondertussen de omgeving opnemend. Het is fantastisch mooi….We lopen als het ware in een dal omhoog slingerend tussen hoge bergen. In de verte hele hoge bergen. Vulkanen??? Ik heb onderweg een vulkaan met witte rook gezien. Er zijn er drie heb ik begrepen. Twee ervan heb ik gezien. Onder andere in Arequipa. Als de zon ondergaat dan is het een fantastisch gezicht een vulkaan van ongeveer 6000 meter hoog. Wanneer zal zo’n vulkaan weer zijn gal spugen….?? Daar denk je op tijdens een Inca trail niet teveel aan…..Het komt wanneer het komt…. Ik heb wel vernomen via media dat er een vulkaan in Chili grote as wolken de lucht in gooit. Het vliegverkeer hinderend…. Ik wandel lekker met de groep mee en onderweg worden we ingehaald door onze dragers met hele grote bagage zakken op hun rug. Ongelooflijk sterk zijn deze mannen. Ze lopen ook soms nog op slippers of oude versleten gymschoenen. Ik krijg uitleg van de gids hierover. Wel fijn om met de gids(en) af en toe kletsen. Je merkt niet dat de kilometers al flink opschieten…..Vandaag hebben we een afstand van 12 km te overbruggen en er staan vier uren voor….Gezien ons tempo zullen we dit makkelijk kunnen halen. De gids vertelt dat we regelmatig even zullen pauzeren. Zeker morgen wanneer het echt zwaar gaat worden….Het pad slingert nu door de berg vallei. Het is nu nog niet al te zwaar. Mijn rugzak is niet al te zwaar. Iets meer dan 11 a 12 kg. Ik heb veel eigen spullen mee. De dames hebben een heel dun matje gekregen en ze moesten zelf een slaapzak meenemen. Ook kleding en persoonlijke verzorgingsmaterialen. Drinken en eten wordt allemaal verzorgd!! Wat een luxe. Ik ben blij met mijn eigen spullen…dat zullen we vanmiddag of vanavond zien!!

FOTO’S MAKEN
Ik neem niet voor niets mee mijn goede camera. Ik maak regelmatig hele mooie foto’s. Er zijn regelmatig hele mooie uitzicht punten. Ik stop regelmatig even om snel een foto te maken. Later maar eens kijken hoe ze gelukt zijn. De nieuwe camera is even wennen. Vlot goed afstellen en knip…..wat een spectaculair gezicht zo in de bergen. Hier hou ik van….Ik zie regelmatig vogels vliegen doch ik kan niet na gaan welk soort. Het zijn geen condors…volgens mij. Ik wandel mijn eigen tempo en bij mij wandelt ook een gids. De groep is enigszins uit elkaar gewandeld. De Australiërs wandelen achteraan. De rivier ligt rechts van ons en verdwijnt uiteindelijk uit het zicht. Het pad is goed te bewandelen. Ik ben wel erger gewend in de bergen. Het is wel soms even oppassen met het plaatsen van je voeten. Geen misstap maken. Vooralsnog geen afgronden of andere gevaarlijke paden. Het Inca-Trailpad is heel goed wandelbaar voor een fitte wandelaar met enige bagage een rugzakje.

EINDE EERSTE WANDELDAG/KAMPEMENT
Voordat ik het weet zijn we al beland bij onze eerste overnachtingsplek. Wayllabamba op een hoogte inmiddels van 3000 meter (boven zeeniveau). De rivier is zichtbaar beneden. Een spectaculair uitzicht op de bergen met soms witte sneeuwtoppen. Wat een mooi uitzicht op deze plek. Het is pas 15.30 uur. Een mooie tijd om te stoppen…en uit te rusten.
Ik voel mij prima. Ik heb heel hard getraind en ik voel mij top!! Morgen zal het pad pas echt flink gaan stijgen en dan zullen we zien wie sterk en fit zijn. Vandaag heb ik mij echt ingehouden. De vuurdoop komt morgen….

De crew is nog bezig met het opzetten van de tenten. Ook zijn ze al bezig met onze avond maaltijd. Gezien vanmiddag zal het weer een hele lekkere maaltijd worden. De kok is bezig zijn hulpkoks aan het werk te zetten. We zitten in een soort kampement. Een schuur met woning van een gezin. Een bijgebouwtje met WC en schuurtje voor de dieren.

Op een plateau onze tentje op een rijtje. Ik krijg een eigen blauw tentje voor mijzelf. Een tweepersoons tentje voor mijzelf. Dat is top!! De dames verdelen zich in koppels en spoeden zich in hun tentje. Enkele dames zijn nu al moe.

KLAARMAKEN VOOR DE NACHT
Ik pak mijn rugzak op en draag deze naar mijn tentje. Mijn spullen alvast klaarmaken voor de nacht. Mijn eigen floating matje. Heerlijk dik matje om heerlijk zacht te kunnen slapen. Mijn warme donzen slaapzak en persoonlijke verzorging. Rustig maak ik alles gereed voor de nacht. Ik kan straks zo mijn tent inkruipen ….etc. Mijn WakaWaka licht om mijn nek. Straks is het donker en dan heb ik licht bij de hand.

GEZELLIG KLETSEN/VRIJE TIJD
Na deze voorbereidingen komen de dames naar de eettent en we zitten gezellig warm in de tent. De temperatuur is fris doch niet koud. We zijn al flink hoog en dan kunnen de temperaturen in deze periode al flink omlaag gaan. Voornamelijk als de zon ondergaat of het nacht is. Uitzicht is adembenemend mooi…groene bergen….Riviertje die langs stroomt.. etc.
We vermaken ons in de tent. Gezellige club jongedames die praten in het Engels. We maken kennis en we vertellen iets over onszelf. Ook over het land waar we vandaan komen. Onze wandelervaring. Ik probeer niet teveel op te vallen …….en vertel dat ik redelijk veel berg ervaring heb in de Dolomieten Italië en Pyreneeën Spanje. Ik luister fijn naar de verhalen en het is een gezellig clubje mensen die allemaal zeer benieuwd zijn naar het vervolg van de Inca-Trail en Machu Picchu…,want daar willen we allemaal eindigen natuurlijk zonder al teveel problemen. Je voelt toch dat er een lichte spanning in de groep zit, want morgen gaan we echt omhoog naar een top rond de 4000 meter. Dat is ruim 1000 meter omhoog vanaf deze hoogte!! In de bergen kan dit een flinke klus zijn. Een dag wandelen….

DE MODERNE MENS.
We zijn verder deze middag vrij en straks heerlijk die warme maaltijd verorberen.
Enkele dames zijn moe en gaan ook even liggen. Andere dames gaan hun tent ook even inrichten. Ook even een berichtje naar het thuisfront…sommige dames kunnen het niet laten om hun smart telefoon even met rust te laten. Jammer…..dit soort gedrag. De moderne mens?? Ik heb geen behoefte aan bellen of SMS en ik heb voor mijn vertrek in Cusco al aan gegeven dat het bereik in de bergen slecht zal zijn. Mijn thuisfront verwacht komende dagen geen bericht van mij….Ik zal ook geen bericht kunnen ontvangen. Mijn telefoon staat uit…energie sparen voor noodgevallen. Ik bedenk dan wel dat ik afscheid heb genomen van mijn vader. Ik verwacht toch tijdens mijn wandeltocht dat hij zal overlijden. Een of andere manier voel ik dat zo….Ik zal dit later wellicht pas kunnen vernemen.

EVALUATIE VAN DE DAG
Ik ga ook even rusten en overdenk even de dag. Het was een mooie relaxte wandeldag die niet al te zwaar was. Ik heb mij ingehouden vandaag. Mooi weer om te wandelen en het pad is fantastisch afwisselend. Komende dagen zal het spectaculairder worden. Ik heb de informatie gelezen en ik ben zeer benieuwd. Na een half uurtje rust ben ik even de omgeving gaan bekijken. Het is een oud vervallen boerderijtje. De schuur van dit bedrijfje wordt onze eetzaal. Banken en een tafel worden al gedekt. Het pad loopt langs dit bedrijfje en de boer krijgt geld voor zijn diensten. Zo overleeft deze boer…. De kippetjes lopen rond de boerderij. Het ziet er erg arm uit…Niet al te vies, maar zeker geen standaard volgens Nederlandse normen. Er is zelfs hier drinken te krijgen. Het kost maar enkele soles. Een bijverdienste voor dit boeren gezin. Je bedenkt dan wel dat zij alle goederen dus lopend moeten aanvoeren. Ook het voer voor de dieren. Ik praat nog even apart met de gidsen. Fijn gesprek over ditjes en datjes…

AVONDMAALTIJD
Ja, wat kan je schrijven over de avondmaaltijd….. Het was gewoon weer top. Ik had best wel trek. Maar het eten werd keurig opgediend in de schuur. We zaten gezellig heerlijk te eten. Wat een heerlijke maaltijd. Hoe krijgen ze het bij voor elkaar om zo’n maaltijd improviserend klaar te maken. Ongelooflijk. Geen hypermoderne keukenfornuis, maar een gastoestel om de maaltijd warm te maken. We genieten als groep van deze top maaltijd!! Het was heel gezellig maaltijd en avond. Heerlijk kletsen met elkaar …en na genieten van de maaltijd. Voordat je het weet is het avond. Het wordt frisser en menigeen begint al te gapen. We gaan morgen redelijk vroeg op en daarom vroeg naar bedje. Geen TV of andere moderne toestellen om je te vermaken. We drinken nog wat……..en dan stort de groep in….

VOORBEREIDING MORGEN
De groep gaat zich opmaken voor de nacht. Een beetje jezelf wassen bij een koude waterkraan. Tanden poetsen en een WC kort bezoekje…(brrrrr vies). Bij het dames toilet zal het niet veel schoner zijn!! Niet al te kieskeurig zijn …
Ik zorg dat mijn spullen allemaal ingepakt zijn met uitzondering natuurlijk van de spullen die ik nodig heb voor de nacht. Mijn schoenen binnen de tent. Ik heb ruimte zet….

HEERLIJKE FRISSE NACHT EN SLAPEN….
Ik kan mij deze nacht herinneren als behoorlijk fris. Blij dat ik een warme goede slaapzak had. Petje op voor koud hoofd zelfs. Later hoor ik dat het maar een paar graden boven nul was geweest die nacht. Dat zijn bekende temperaturen voor in de bergen. Overdag soms lekker warm door de zon maar nachtelijke uren vrieskou…

TOT HET VOLGENDE VERSLAG
Wat zal morgen mij brengen in dit Inca avontuur. Dat kunt U in het volgende verslag van mij lezen……