8e wandeldag Rota Vincentia Camino Portugal totale

Hallo beste lezer(s)/belangstellenden,
Het is inmiddels al de 8e wandeldag. Dit zuidelijke gedeelte van de Rota Vincenta is een route die kennelijk nog niet zoveel ontdekt is, want echt pelgrims kom je hier niet tegen. Alleen ikke…maar dat vind ik ook wel spannend. De route tot op heden toe is redelijk tot goed gemarkeerd en niets mis mee. Jammer alleen dat ik alleen de historic way kan wandelen en niet de Fisherman’s path ook nog even erbij kan nemen. Het aantal wandeldagen en afstand zal dan aanmerkelijk toenemen maar ook de zwaarte volgens mij. Kustroute rekening houden met zand en flinke hellingen.
De planning voor deze 8e wandeldag zaterdag 23 augustus 2014 is dat ik vandaag makkelijk het eindpunt van Rota Vincent(i)a kan halen. Afstand 18 km. Aangegeven duur wandeling 6 uren. Aantal klim meters 332 en afdalingen 389 meter. Moeilijkheidsgraad: makkelijk. Dus het zal niet een al te zware etappe zijn.
Vroeg opgestaan deze zaterdag / weekeind ochtend. Wat zal deze dag mij weer aan avonturen brengen. Iedere dag is anders maar ook bijzonder dat ik dit de komende weken mee mag maken. In het begin denk je echt wel waar begin ik aan maar na een paar dagen heb je je ritme gevonden en het ritueel brengt je echt tot het zijn van een pelgrim. Alleen op pad en zoveel mogelijk genieten van natuur…de ontmoetingen…de kruispunten…de spanning van het hebben van een mooie overnachtingsplaats. Zoals ik aangeef is iedere dag weer anders en dat moet je ook zo over je laten gebeuren. Na mijn vroege ontbijtje…buiten op het terras buiten in het donker…op pad om 06.15 uur. Sleutel in het huisje achtergelaten en het huisje natuurlijk zo schoon als mogelijk achtergelaten. Dankbaar voor deze overnachting ondanks het feit dat het toch wel enigszins riekte naar een riool lucht. Ik wandel wederom weer richting de weg en naar het café waar ik eerder gisteren heengelopen was. Bij het langslopen heel veel hondengeblaf…toch maar heel rustig doorgewandeld zonder lawaai te maken. Soms wordt je wel eens moe van al dat geblaf. Het lijkt wel of iedere Portugees gezin een hond heeft bij zijn huis voor zijn eigen veiligheid. Net als de Spanjaarden, maar ook hieraan wen je. Zolang ze niet aan mijn broek hangen. Vind ik het best.
Zonsopgang is fantastisch en het is heerlijk fris wandelen in de ochtenduurtjes. Die eerste drie uren zijn altijd heel prettig. Ik houd ervan vroeg op pad te gaan en in de eerste drie uren bijna 15 km te maken. Bij aanvang van mijn wandeldag voel ik toch wel de 44 km van gisteren. Toch gek he…Ik moet duidelijk even op gang komen, doch het wandelen gaat wel lekker fijn. Rustig tempo om de verzuring van gisteren er prettig uit te wandelen. Het duurt heel lang voordat de stad een beetje in zicht komt. Het is een heel mooie etappe met hele mooie vergezichten. Ik wandel nu duidelijk in de richting van de zee…daar merk je in het begin helemaal niets van. Ik maak regelmatig foto’s, maar soms is het plaatje niet mooi door alle elektriciteitskabels. Deze hangen allemaal boven de grond aan palen. Hierdoor verstoring van het mooie beeld van de vergezichten richting zee. Ik neem na enige tijd om 08.30 uur een pauze. Ik ben leeg en heb behoorlijke trek. Even wat energie erbij…Ik eet alles op wat ik bij mij heb aan voedsel. Reep, pinda’s…mijn laatste broodje. Ik nader toch een stad en daarom niet teveel ingeslagen gisteren. Na hervatting van mijn wandeling een flinke afdaling. Een bordje spoorlijn en er lijkt een doodlopende weg te zijn. Echter rechts een bordje met de markering. Dat was erg summier aangegeven, maar dat mag de pret niet drukken. Naar beneden verder via een pad met markeringen die erg summer zijn. Uiteindelijk even de weg gevraagd en ik wandel weer verder langs een pad langs een zwembad – sportvelden – overal tussendoor en uiteindelijk een restaurantje waar ik snak naar een bakkie koffie. Even uitrusten en bijkomen. Nu heb ik ook even tijd omstreeks dit tijdstip 11.30 uur om even een plan de campagne te maken. Wat ga ik nu doen?
Ik heb even gerekend 223 km afgelegd in 8 wandeldagen…bijna gemiddeld 28 km per dag. Dat is oke. En de afstand is ook al flink…er zijn een aantal mogelijkheden…wandelen naar Sines…of verder per bus naar Lissabon. Daar de camino Portugal vervolgen. Ik besluit nu nog geen besluit te nemen maar eerst naar het centrum van Santiago do Cacem te wandelen. Eerst een stempel halen voor in mijn pelgrimspaspoort. Ik wandel even later weer verder via de markeringen naar het centrum van deze stad. Ik kom al snel bij de kathedraal van deze stad. Ik spreek toevallig met een vrouw van deze kerk die mij een dringend advies geeft…wandel zo niet naar Lissabon…veel kilometers langs een snelweg en door een industrieterreinen van Setubal…ga naar Lissabon en ga daar verder met je camino. Uiteindelijk besluit ik na even nadenken dit advies op te volgen. Ik moet dus de bus remise vinden….en de vrouw in de kathedraal hoog op de berg bij Santiago do Cacem (is een hele flinke klim omhoog) wijst mij een roze bijzonder gebouw aan laag in de verte….dat wordt even oriënteren en mijn instinct volgen. Ze geeft mij een beschrijving hoe ongeveer te wandelen. Ik wandel daarna zigzaggend via mijn richtingsgevoel naar de busremise….na een half uur wandelen sta ik daar. Achter dit gebouw zou de busremise moeten zijn…en inderdaad goed gewandeld. Ik zie de busremise en ik lees op de borden dat omstreeks 14.00 uur de bus naar Lissabon vertrekt. De balie is nog gesloten en wellicht later kan ik daar een buskaartje komen. Eerst weer eens wat eten. Aan de overkant bij een café twee heerlijke worsten broodjes gegeven en een super bock biertje. Wat is het leven van een pelgrim op zo’n moment super….(top). Om 13.30 uur naar de busremise om een kaartje te kopen. Inmiddels staan er meer mensen te wachten op de bussen. Er vertrekken op dat moment meerdere bussen naar diverse bestemmingen. Ik koop even later een kaartje voor 14 euro. Voor een afstand van 150 km niet al te duur. De bus moet namelijk omrijden via de brug(gen). Dus wandelend zou de afstand stukken korter zijn, maar dan moet je wel een oversteek maken met een pont.
De bus blijkt rechtstreeks te gaan naar Lissabon naar de bekende busremise Sete Roi. Omstreeks 17.00 uur kom ik daar aan na een veel plezierigere busrit al eerder weergegeven naar Sabres.
Vanuit de busremise in Lissabon de mij bekende route gelopen naar het centrum van Lissabon. Ik wandel het stadscentrum in en ik heb het adres van een jeugdhotel. Ik zie een toeristen politiebureau en vraag daar even waar ik deze kan vinden. Ze wijzen me de weg op een kaart van Lissabon. Aardige politiecollega’s en ik vertel ze waarmee ik bezig mee ben…vol ontzag helpen zij terwijl de hal volstaat met slachtoffers van zakkenrollers…diefstal van bagage etc. Binnen enkele minuten ben ik klaar en ga ik op pad. Met de kaart in de hand vind ik het Juventude hostel heel snel. Blijkt te zitten in een steegje vlakbij de hoofdweg. Dit ligt bij het grote hotel Sharaton Hotel.
Dat is wel een stukje terug wandelen doch dat mag de pret niet drukken. Echter voordat ik de hostel in gaan besluit ik een hapje te gaan eten…ik wandel namelijk langs een Pizza Hut. Een bekende keten met heel goed eten meestal. Reizen kost energie en ik heb hele lekkere trek. Het is nog vrij vroeg voor een maaltijd, maar ik bestel een pizza waarbij ook nog salade en mozzerela bij zit. Heerlijke maaltijd…..daar bij de Pizza Hut. Deze eetgelegenheid is ook nog heel dicht bij het jeugdhotel.
Ik meld mij hierna bij het jeugdhotel Juventude. Er blijkt gelukkig nog ruim plaats te zijn. Kamer 207…ik boek twee nachten. Ik besluit een rustdag in te lassen. Lissabon is een hele mooie stad en dan kan ik gelijk de route rustig verkennen. Even bijkomen en bijtanken. Ik blijk de kamer te delen met twee Spaanse jongens die Engels spreken. Even met ze gepraat en ze uitgelegd dat ik twee nachten blijf. Zij blijven ook nog een aantal dagen en ze zijn blij dat ik bij hun op de kamer slaap. Het vertrouwen in elkaar is gelegd en we beloven op elkaars spullen te letten. Ze gaan tot laat stappen en beloven stil te doen als ze midden in de nacht in het hotel terugkomen. De kamer ziet er top uit. Wel stapelbedden, maar in ieder geval kan het raam open…frisse lucht naar binnen. Het is namelijk flink warm in Lissabon. Ik vermoed rond de 30 graden…en in de nachtelijk uren zal het ongeveer ruim 20 graden worden. Geen airco…dus enigszins warm in de kamer. Er is een tafeltje en twee stoelen en plaats voor 7 bedden/personen. Er blijken mooie douches te zijn en ontbijt tussen 08.00 en 09.00 uur. Ik besluit maandag geen ontbijt te nemen want ik moet dan vroeg op pad.
Verder heb ik wel hele droge lippen gekregen de afgelopen dagen…beetje pijnlijk …Warmte uitslag of wat anders aan de hand…ik heb een stift mee voor droge lippen…(advies dus Lobello meenemen)
Ik ben inmiddels wel moe en besluit mijn spullen na te kijken. Het bekende ritueel…Ik heb morgen ook nog een dag. Mijn schoenen even schoonmaken en laten luchten bij het raam. Ik besluit vanavond rustig aan te doen en te relaxen…Morgen weer een dag. Wellicht kan ik ook een keer uitslapen. Ik kan mij deze nacht herinneren dat er heel veel lawaai was van een groep Surinamers die uren aan het ruziën waren in de straat. Ongelooflijk asociaal. Ik snap dit soort figuren niet dat zij niet doorhebben dat zij met hun geschreeuw de nachtrust verstoren in deze buurt. Later sprak ik de receptionist en die zei dat dit vaker gebeurd met die groep. In NL lossen we dit op door de politie te bellen. Hij zei dat de politie hiervoor niet komt….??? Het stapelbedje blijkt deze nacht wel aan de kleine kant….Lig een beetje klem….die Hollanders zijn kennelijk qua lengte erg lang. Maar ik heb heerlijk geslapen deze nacht. Moe maar voldaan na een wandeldag en een reisdeel naar Lissabon.
De volgende dag een heerlijk ontbijt in deze hostel. Wel even je betalingsbewijs laten zien en dan kan je heerlijk uitgebreid ontbijten. Ik kon zelfs ontbijt bestellen voor de volgende dag. Top hostel. Echter dit alleen voor pelgrims. De receptie is dus top daar. Ze denken echt met je mee en ze praten ook allemaal Engels. Verder wel rekening mee houden dat de kamer /hostel gesloten is tussen 11.00 uur en 17.00 uur. Dan worden de kamers etc schoongemaakt. Echter ze gaven mij aan dat ik eventueel tussendoor even iets uit de kamer kan pakken bij noodgevallen. Je hebt een elektronische toegangskaart van je kamer. Ik mocht gewoon mijn spullen laten staan in mijn kamer en locker.
De rustdag cq zondag 24 augustus 2014 is top geweest. Heerlijk door de stad wandelen. Mijn pelgrimspaspoort lagen afstempelen. Heerlijk eten en drinken en toeristen / gebouwen bekijken. Een rustdag in zo’n grote stad is natuurlijk heerlijk, maar ook de pelgrim is eigenlijk ook weer bezig met het organiseren voor morgen. Route verkennen….en plannen bekijken voor de komende dagen naar de stad Porto. 14 etappes te gaan. In de mooiste kerk van Lissabon natuurlijk de mooiste stempel gescoord. Ook daar de route gezien voor de volgende dag. Ook fijn om te weten, want dat scheelt zoeken morgen. Verder heerlijk gegeten in deze mooie stad Lissabon. In de buurt van de hostel een supermarkt gevonden na veel zoeken. Allerlei nuttige etenswaren gekocht voor in mijn rugzak. En voor je het weet is deze rustdag weer voorbij. Deze pelgrim moet weer rusten om morgen weer op pad te gaan richting Porto. Om 22.00 uur vallen de oogjes dicht en droom ik even naar Nederland…mijn familie…mijn echtgenote…mijn kids…mijn collega’s…mijn vrienden….en met een glimlach op mijn gezicht zal ik zeker in dromenland in slaap gevallen zijn.

Einde van de route Rota Vincenta en het begin van een nieuw avonduur, de volgende 14 etappes naar Porto.

Hoop dat U genoten hebt van deze wandeldag en rustdag beschrijven.
Tot het volgende wandelverslag.

Bert Gorter