9e wandeldag 25 augustus 2014 - 259 km afgelegd.
Door: Bert Gorter
Blijf op de hoogte en volg Bert
05 November 2014 | Portugal, Alhandra
Hallo beste lezer(s)/belangstellenden,
Het is alweer mijn negende wandeldag. Het is altijd even vreemd om na een rustdag weer verder te gaan. De beentjes en voetjes willen graag weer presteren. Mijn voeten zijn nog uitstekend en nog zonder blaren.
Het is erg vroeg in de ochtend dat ik opsta. Het leven van een pelgrim begint vroeg om 05.30 uur. Even een ontbijtje en gaan met die banaan. Je bedenkt als snel wat zal deze dag mij weer brengen. Geen dag is hetzelfde en het avontuur van iedere dag trekt mij erg aan. Gewoon afwachten wat ik tegenkom. De route vanaf het kerkje Lissabon was goed aangegeven doch daarna is plotseling de markering weg. Dat komt vaker voor in de stad. Maar ik heb mijn boek en besluit langs de kade te wandelen richting de brug en de toren van Vasco da Gama. Wat een mooi uitzicht en ik denk eraan om te vragen of ik in deze bijzonder mooie toren mag. Uiteindelijk toch maar niet gedaan, want een boos kijkende portier later bij de ingang van die toren weerhoudt mij ervan om het te proberen. Het water rechts en links de spoorlijn. Het wandelt gemakkelijk over dat fietspad daar. De route nergens meer te bekennen maar deze ervaren rot zoekt zijn eigen weg wel weer op. Voor de pelgrims die bekend zijn met het boek van John Brierly. Etappe 1 Lisboa - Verdelha do Baixo. Het eerste stuk is even wennen die drukte van het verkeer langs dat fietspad. Industrieterreinen en haven terreinen rechts met de zee erachter. Het kan voorlopig niet missen volgens het boek...gewoon rechtdoor rechts de zee en kijkend in de richting van de bijzondere brug en toren in de verte.
Deze eerste etappe 31,1 km. Eerste kilometer geen markering doch later diverse waar ik in eerste instantie niets van begrijp...dan maar gewoon rechtdoor langs die kade. Aan het eind van de kade is een vlonderpad en ja hoor mijn gele pijlen.... Eindelijk weer de goede route langs het water en dan naar links af met de rivier rechts van mij het binnenland in.
Het is inmiddels al flink warm geworden. Er is weinig wind daar.
De route begint nu al leuk te worden. Een mooi slingerend smal pad en toch af en toe mooie landschappen. Genieten van deze mooie etappe.
Het groene pad naar het dorpje is heel mooi. Geen hoge klimmetjes maar relatief vlakke paden en wegen. Wat mij wel opviel was dat je onderweg wel veel afval en rommel langs de wegen tegenkomt. Afval dumping. Jammer dat dit mijn etappe een beetje minder mooi maakt. Ik had gelezen in mijn boekje dat ik bij de brandweer (bombeiros) kon gaan slapen, maar helaas bleek dit onjuist te zijn. Ik werd even verwezen naar de kazerne in Alhandra. Ik had inmiddels al 36 km met die rugzak gezeuld en ik besloot om een lift te nemen naar de kazerne verderop in Alhandra. Mede ook omdat ik nog ruim 6 km moest wandelen langs cq op een soort autosnelweg. Levensgevaarlijk. Deze dag is genoeg en dan maar even zo. Aangekomen bij de kazerne in Alhandra werd ik heel fijn ontvangen door de brandweer personeel. Zowaar een brandweerman die Engels spreekt. Ze wijzen met een bed aan. Het is geen moderne brandweer kazerne, maar voor Portugese begrippen nog redelijk netjes. Ik hoef zelfs niet veel te betalen. Een donatie van 5 euro. Verder natuurlijk een mooie stempel gescoord. Even een praatje met een van de Engels sprekende brandweermannen. Hij vertelt dat er honderden branden zijn in Portugal. Meestal is de mens de oorzaak van brand. Onvoorzichtigheid met vuur etc. Indrukwekkend om te horen dat zij regelmatig ingezet worden voor branden en het verzorgen van ambulance ritten. Ook zij verlenen eerste hulp.
Het is toch zo wel weer een bijzondere avontuurlijke wandeldag geworden zo. Een pittig lange wandeldag van 36 km ...eerste 5 km door de stad Lissabon en dan door naar dat dorpje Verdelha de Baixo. Aankomst tijd 15.00 uur. Ook nog ruim op tijd om boodschappen te doen en wat te douchen + eten. Onderweg weinig problemen gehad met de beentjes of voetjes. Alleen mijn kleine teentje rechts begint pijnlijk te worden omdat deze altijd een beetje klemt in mijn schoenen. Besluit mijn voetjes goed te verzorgen en morgen mijn kleine teentje even te tapen. Lekker getapt laten zitten en kijken hoe het onderweg verder gaat. Meestal geen problemen na tapen. Ik hoor van de brandweer dat er in de buurt een restaurant café is waar zij altijd goed kunnen eten. Ik besluit hun advies op te volgen en in de avonduren ga ik daar lekker eten. Een goed besluit want een entrecote met frites gaan er heerlijk in. Besteld met handen en voeten. Ook moet de eigenaar/kelner/kok mij even laten zien wat er in het Portugees op de menu kaart staat. Het is even wennen om deze menu kaarten te kunnen lezen. Na enkele dagen begint dit wel weer te wennen en ik ben niet kieskeurig. Alles uitproberen. Maar wel even laten zien wat ik bestel. De eigenaar laat een entrecote vlees zien en dat is oke. Ik krijg er brood, olijven en een groot glas bier bij. En dat voor het totaal bedrag van 6,50 euro. Ongelooflijk goedkoop en relatief erg goed eten. Dat beloofd wat de komende dagen, want ik ben voorlopig nog wel een paar weken onderweg naar Santiago de Compostella.
Na het eten even buiten uitbuiken en dan begin ik al snel moe te worden. Het bedje roept.... Het ritueel begint verder...rugzak klaarzetten, spullen klaar leggen, een flesje water naast bed en dan tussen de lakens kruipen. Een echt bedje met dekens. Hoef mijn slaapzak niet te gebruiken. Ook wel fijn. Het is lekker fris in de kazerne en hoop toen dat er geen uitruk van de brandweer of ambulance deze nacht zal plaats vinden. Dat zal met heel veel drukte en lawaai plaats vinden. Ik heb uitgelegd gekregen hoe ik de kazerne in de ochtend uren kan verlaten. Deur van de rolluiken openen en gewoon dichttrekken. Ook de route van morgen heb ik al verkend zodat ik meteen zonder te zoeken mijn weg weer kan vervolgen morgen. Ook dit ritueel heb je eigenlijk alweer heel snel te pakken. Mijn nachtje in de kazerne was heel rustig. Geen geluiden of lawaai. Ik heb heerlijk geslapen en gedroomd over de volgende wandeldag...
Het was weer een heerlijke top wandeldag waarvan ik genoten heb.
Dit was weer een verslag van deze pelgrim onderweg naar Santiago.
De eerste etappe na Lissabon zit er weer op.
Tot de volgende wandeldag....
Pelgrim Jacob Elbertus
Het is alweer mijn negende wandeldag. Het is altijd even vreemd om na een rustdag weer verder te gaan. De beentjes en voetjes willen graag weer presteren. Mijn voeten zijn nog uitstekend en nog zonder blaren.
Het is erg vroeg in de ochtend dat ik opsta. Het leven van een pelgrim begint vroeg om 05.30 uur. Even een ontbijtje en gaan met die banaan. Je bedenkt als snel wat zal deze dag mij weer brengen. Geen dag is hetzelfde en het avontuur van iedere dag trekt mij erg aan. Gewoon afwachten wat ik tegenkom. De route vanaf het kerkje Lissabon was goed aangegeven doch daarna is plotseling de markering weg. Dat komt vaker voor in de stad. Maar ik heb mijn boek en besluit langs de kade te wandelen richting de brug en de toren van Vasco da Gama. Wat een mooi uitzicht en ik denk eraan om te vragen of ik in deze bijzonder mooie toren mag. Uiteindelijk toch maar niet gedaan, want een boos kijkende portier later bij de ingang van die toren weerhoudt mij ervan om het te proberen. Het water rechts en links de spoorlijn. Het wandelt gemakkelijk over dat fietspad daar. De route nergens meer te bekennen maar deze ervaren rot zoekt zijn eigen weg wel weer op. Voor de pelgrims die bekend zijn met het boek van John Brierly. Etappe 1 Lisboa - Verdelha do Baixo. Het eerste stuk is even wennen die drukte van het verkeer langs dat fietspad. Industrieterreinen en haven terreinen rechts met de zee erachter. Het kan voorlopig niet missen volgens het boek...gewoon rechtdoor rechts de zee en kijkend in de richting van de bijzondere brug en toren in de verte.
Deze eerste etappe 31,1 km. Eerste kilometer geen markering doch later diverse waar ik in eerste instantie niets van begrijp...dan maar gewoon rechtdoor langs die kade. Aan het eind van de kade is een vlonderpad en ja hoor mijn gele pijlen.... Eindelijk weer de goede route langs het water en dan naar links af met de rivier rechts van mij het binnenland in.
Het is inmiddels al flink warm geworden. Er is weinig wind daar.
De route begint nu al leuk te worden. Een mooi slingerend smal pad en toch af en toe mooie landschappen. Genieten van deze mooie etappe.
Het groene pad naar het dorpje is heel mooi. Geen hoge klimmetjes maar relatief vlakke paden en wegen. Wat mij wel opviel was dat je onderweg wel veel afval en rommel langs de wegen tegenkomt. Afval dumping. Jammer dat dit mijn etappe een beetje minder mooi maakt. Ik had gelezen in mijn boekje dat ik bij de brandweer (bombeiros) kon gaan slapen, maar helaas bleek dit onjuist te zijn. Ik werd even verwezen naar de kazerne in Alhandra. Ik had inmiddels al 36 km met die rugzak gezeuld en ik besloot om een lift te nemen naar de kazerne verderop in Alhandra. Mede ook omdat ik nog ruim 6 km moest wandelen langs cq op een soort autosnelweg. Levensgevaarlijk. Deze dag is genoeg en dan maar even zo. Aangekomen bij de kazerne in Alhandra werd ik heel fijn ontvangen door de brandweer personeel. Zowaar een brandweerman die Engels spreekt. Ze wijzen met een bed aan. Het is geen moderne brandweer kazerne, maar voor Portugese begrippen nog redelijk netjes. Ik hoef zelfs niet veel te betalen. Een donatie van 5 euro. Verder natuurlijk een mooie stempel gescoord. Even een praatje met een van de Engels sprekende brandweermannen. Hij vertelt dat er honderden branden zijn in Portugal. Meestal is de mens de oorzaak van brand. Onvoorzichtigheid met vuur etc. Indrukwekkend om te horen dat zij regelmatig ingezet worden voor branden en het verzorgen van ambulance ritten. Ook zij verlenen eerste hulp.
Het is toch zo wel weer een bijzondere avontuurlijke wandeldag geworden zo. Een pittig lange wandeldag van 36 km ...eerste 5 km door de stad Lissabon en dan door naar dat dorpje Verdelha de Baixo. Aankomst tijd 15.00 uur. Ook nog ruim op tijd om boodschappen te doen en wat te douchen + eten. Onderweg weinig problemen gehad met de beentjes of voetjes. Alleen mijn kleine teentje rechts begint pijnlijk te worden omdat deze altijd een beetje klemt in mijn schoenen. Besluit mijn voetjes goed te verzorgen en morgen mijn kleine teentje even te tapen. Lekker getapt laten zitten en kijken hoe het onderweg verder gaat. Meestal geen problemen na tapen. Ik hoor van de brandweer dat er in de buurt een restaurant café is waar zij altijd goed kunnen eten. Ik besluit hun advies op te volgen en in de avonduren ga ik daar lekker eten. Een goed besluit want een entrecote met frites gaan er heerlijk in. Besteld met handen en voeten. Ook moet de eigenaar/kelner/kok mij even laten zien wat er in het Portugees op de menu kaart staat. Het is even wennen om deze menu kaarten te kunnen lezen. Na enkele dagen begint dit wel weer te wennen en ik ben niet kieskeurig. Alles uitproberen. Maar wel even laten zien wat ik bestel. De eigenaar laat een entrecote vlees zien en dat is oke. Ik krijg er brood, olijven en een groot glas bier bij. En dat voor het totaal bedrag van 6,50 euro. Ongelooflijk goedkoop en relatief erg goed eten. Dat beloofd wat de komende dagen, want ik ben voorlopig nog wel een paar weken onderweg naar Santiago de Compostella.
Na het eten even buiten uitbuiken en dan begin ik al snel moe te worden. Het bedje roept.... Het ritueel begint verder...rugzak klaarzetten, spullen klaar leggen, een flesje water naast bed en dan tussen de lakens kruipen. Een echt bedje met dekens. Hoef mijn slaapzak niet te gebruiken. Ook wel fijn. Het is lekker fris in de kazerne en hoop toen dat er geen uitruk van de brandweer of ambulance deze nacht zal plaats vinden. Dat zal met heel veel drukte en lawaai plaats vinden. Ik heb uitgelegd gekregen hoe ik de kazerne in de ochtend uren kan verlaten. Deur van de rolluiken openen en gewoon dichttrekken. Ook de route van morgen heb ik al verkend zodat ik meteen zonder te zoeken mijn weg weer kan vervolgen morgen. Ook dit ritueel heb je eigenlijk alweer heel snel te pakken. Mijn nachtje in de kazerne was heel rustig. Geen geluiden of lawaai. Ik heb heerlijk geslapen en gedroomd over de volgende wandeldag...
Het was weer een heerlijke top wandeldag waarvan ik genoten heb.
Dit was weer een verslag van deze pelgrim onderweg naar Santiago.
De eerste etappe na Lissabon zit er weer op.
Tot de volgende wandeldag....
Pelgrim Jacob Elbertus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
