27e (wandel)dag Ruta La Plata dagboekbeschrijving

Hallo beste lezer(s),

Eigenlijk is dit de 27e dag. Ik heb een dag rust gehad in Salamanca.
Maar goed laten we het de 27e wandeldag maar vermelden. Wel zo gemakkelijk. Het is zondag 25 september 2011. Het begint toch echt tot mij door te dringen dat dit de laatste dagen zijn van mijn wandeltocht. Ik ga het echt niet redden in de nog resterende dagen. Heel jammer, maar waar. Echter ik realiseerde mij wel dat ik het voornemen had om er optimaal van te genieten. We zullen wel zien hoe het gaat lopen. Iedere dag is weer anders. Mijn motto is eigenlijk altijd: Een dag niet geleefd is niet geleefd. Pak iedere dag als een geschenk en geniet ervan.

Route Puebla de Sanabria naar Lubian.
lengte ongeveer 29 km.
Ik lees in mijn dagboek dat de temperaturen behoorlijk uit elkaar lagen. Het kan namelijk ook heel koud zijn in de bergen. Erg fris zou ik het noemen. De temperatuur lagen in de ochtend op 5 graden (+) en later de dag 25 graden (+). Ik hoorde van bewoners van de streek dat in de winter de dorpen geheel geisoleerd kunnen raken door sneeuw. Niemand kan de dorpen meer bereiken. Daarom slaan de bewoners soms noodvoorraden in om toch geruime tijd eten voorhanden te hebben. Als je deze temperaturen hebt, dan kan je het eigenlijk niet geloven dat het zo anders toegaat in de wintermaanden. Ik lees dat ik vertrok omstreeks 06.30 uur. Dus weer heel vroeg opstaan. Het pad liep glooiend langzaam als een vals plat omhoog. Het zijn hele slechte paden met heel veel stenen. Ik snap niet wie die stenen allemaal zo klaar gelegd hebben voor de pelgrims. Er kan zelfs niet op gefietst worden. Tijdens deze uren heb ik ook nimmer een fietser of mountainbiker het pad zien nemen. Ik wandel via dat pad flink omhoog de berg op. Het is niet eens de hoogste berg in de omgeving. Het pad slingert omhoog. Je raakt al snel je orientatie kwijt. Ook dat weet ik uit ervaring. Goed de markeringen volgen dan verdwaal je niet. Na 3 uur flink door wandelen om toch de km's te maken. Omstreeks 10.30 uur een kop koffie onderweg bij een bar. Ik loop namelijk door diverse kleine dorpjes. Bij dit cafe belt Norma mij mobiel. Toch een hele fijne gewaarwording en onverwachts leuk. Ook mazzel dat ik juist hoog zit, omdat ik dan bereik heb met mijn mobiele telefoon. Het is een oud weinig hightech toestel van het merk Nokia, maar hij doet het nog goed.
Even de avonturen kort doorgenomen en dan weer afscheid. Altijd weer heel bizar om iemand zo ver en dan eigenlijk zo dichtbij haar stem te horen. Het doet mij goed. Maar ook de wandeltocht gaat weer verder. Het blijft maar omhoog en omhoog gaan. Hele zware paden. Ik bemerk dat achter mij de spaanse pelgrim toch de wandeltocht omhoog is begonnen. De pelgrim heeft heel veel pijn in de voeten maar zet toch kranig door. De pelgrim wil verder met mij meelopen, doch uiteindelijk besluit ik toch niet op haar te wachten. Ik loop veel sneller en gemakkelijker. Ik krijg wel ontzettend respect voor deze kranige geharde pelgrim die met heel veel kracht en energie toch doorzet. Onbegrijpelijk dat deze pelgrim niet uitvalt. Diep respect.

Ik ga verder vooruit en kijk af en toe achter mij. Die pelgrim blijft heel voorzichtig door wandelen.
Ik zie daarna de pelgrim niet meer achter mij. De paden zijn heel zwaar. Soms pittig omhoog met hele gladde stenen. Dan weer omlaag. Ook dan moet je heel erg uitkijken dat je niet uitglijdt. Ik heb nog steeds een behoorlijk zware rugzak. De rugzak zit nog steeds heel lekker op mijn rug. Echter met dit klimmen is dit deel best wel pittig.

Ik heb op deze etappe hele mooie uitzichtpunten. Het blijkt een topdag te worden. Echter ik krijg onderweg ook een beetje energie tekort. Of is het de drank van gisteren geweest? Ik weet het niet zeker, maar wellicht is het een combinatie geweest van beide.
Het laatste deel van deze etappe was best wel zwaar zover ik mij dat kan herinneren.

Omstreeks 16.00 uur ben ik plotseling aan de buitenkant van het dorp aangekomen bij de herberg. Het blijkt een hele kleine herberg te zijn. Er blijkt ook geen eten en drinken te zijn. De supermarkt in het dorp blijkt dicht te zijn. Geen kaart of deze nog open zal zijn vandaag. Het is zondag, dus het zou mij niet verbazen of hij blijft dicht vandaag. Je weet het eigenlijk nooit zeker of de winkels wel of niet geopend zullen zijn. In de grote steden zul je wel genoeg eten en drinken kunnen kopen, maar in de dorpen???? Daarom heb ik ook een kleine voorraad noodvoedsel bij mij.

Ik ga de herberg binnen en kijk waar ik kan gaan slapen. Een spaanse fietser is er ook. Haar fiets staat in de grote hal beneden. Een bed is leeg. Het andere bed is al bezet.
Boven blijken nog veel meer bedden te zijn. Op een van de bedden ligt de spullen van de fietser. Na overleg besluit zij beneden bij haar fiets te gaan slapen bij een andere vrouwelijk pelgrim. Ook goed. Dan heb ik een stapelbed boven.

Er komen steeds meer fietsers en pelgrims aan bij de herberg. We zitten helemaal vol. Inmiddels heb ik mij zelf weer een beetje opgeknapt door een heerlijke douche te nemen. Mijn kleding even uithangen. Vandaag geen was, omdat er niet gewassen kan worden. Geen wasborden. Er zijn gelukkig wel lijnen om de kleding even uit te hangen en te laten uitstinken. Ook mijn schoenen even uit laten luchten op het balconnetje. Die lucht wil ik de andere pelgrims niet aandoen.

Korte tijd later hoor ik dat de supermarkt door de eigenaar geopend is omdat er zoveel pelgrims (klanten) in het dorp aangekomen zijn. Hij wil ons ter wille zijn op zijn zondag en we kunnen tegen betaling natuurlijk gaan shoppen. Ik neem snel brood en kaas. Die wordt door de eigenaar verpakt en meegenomen. Even later is dit zakje met mijn eten weg???? Kleine paniek bij de eigenaar, want alle brood is inmiddels op en de andere pelgrims zijn heel snel aan het shoppen. Ik ga daarom ook maar door met het inkopen van eten en drinken. Na veel zoeken blijkt het zakje achter bij de kassa te liggen. Ik even blij met mijn brood en kaas. Ik koop een banaan, mijn vertrouwde danone yoghurt, een fles water 2 liter, een brood en de kaas. De eigenaar is zelfs zo gastvrij om mijn kaas in plakken te snijden en weer te verpakken. Alles gaat heel rustig en iedereen wacht netjes op zijn beurt. Dan merk je toch wel dat je in Spanje zit. Niemand die moppert, omdat zij even moeten wachten. Nee hoor. Iedereen is vrolijk en lacht. Staat te kletsen met je buurman of buurvrouw. Geen wanklank. Dan voel je je wel eens een onrustige onbeleefde Nederlander. Wat zijn we toch altijd onrustig en onbeleefd tegen elkaar??? Ook in Engeland zijn ze uiterst beleefd en geduldig. Daar kunnen wij NL'ders nog iets van leren.

Oh. Ik ben eigenlijk nog iets vergeten te vertellen. De spaanse pelgrim kwam ruimm drie kwartier na mij bij de herberg. Zij heeft heel veel pijn en de pelgrim vraagt mij of ik even naar de voeten kijk. Dat vind ik akkoord. De pelgrim heeft veel vertrouwen in mij en vraagt mij advies. Nadat de pelgrim gewassen en gedoucht bij mij komt in de herberg heb ik even de voeten bekeken. Ik adviseer om morgen NIET te gaan lopen. De pelgrim is verstandig en wil met een bus of taxi naar de volgende stad.

Deze pelgrim gaat ook mee naar de geopende supermarkt en vraag de eigenaar of er vervoer is naar de volgende stad. Dit blijkt niet zo te zijn. Echter morgenochtend gaat hij wel met de auto die kant op en de pelgrim kan meegrijden na betaling van een kleine onkosten vergoeding.
De deal wordt snel gemaakt en de pelgrim besluit om toch morgen niet te gaan wandelen. De voeten van deze pelgrim zullen morgen heel pijnlijk zijn en dienen verzorgt te worden.

Morgen is het ook een pittige dag volgens het routeboekje. Niet teveel km's maar hoogte verschillen en de zware paden kan een etappe maken en breken.

Na deze deal in de supermarkt ga ik met deze pelgrim terug naar de herberg. Ik draag de zware hoeveelheid boodschappen om de pelgrim te sparen. Ik besluit zelf eten te maken. Ik heb een gastoestel en kan derhalve zelf mijn eten maken. Ik wil rijst maken. Tomatensalade maken. Met een behoorlijke portie vis. Eiwitten en voldoende vetten. Ook nog heel gezond. Omstreeks 20.00 uur heb ik de maaltijd in het kleine keukentje gemaakt op het gasstel. Het is even dringen met al die pelgrims in het keukentje. Maar het gaat allemaal als we maar om de beurt gaan.

Samengevat is dit weer een top wandeldag geweest. Pittig, maar ook heel mooi. Morgen weer een wandeldag(en)????? We zullen zien wat de dag brengt. Na de maaltijd nog even kort een wandeling door het dorp. Even verkennen. Het is inmiddels al bijna donker en tijd om terug te gaan naar de herberg. Morgen weet ik de route zonder al teveel problemen op te pakken.

Het blijkt een onrustige nacht te zijn. Ik lees dat er heel veel snurkers waren en dat ik veel geluiden heb gehoord. Ik weet niet wat die pelgrims gegeten hebben, maar er kwamen af en toe hele vreemde geluiden uit die slaapzakken???

Ik ga weer vroeg op pad. De spaanse pelgrim zal niet vroeg op staan, want de auto vertrekt vrij laat in de morgen. Wellicht zie ik die spaanse pelgrim later weer??

Voor degene die de etappes bijhoudt. Dit was etappe 28. Morgen etappe 29. We gaan langzaam richting de 30e etappe. Volgens het routeboekje zou het nog 216 km zijn naar Santiago.
(van de geplande 1000 km)
Dat ga ik echt niet redden in die paar dagen dat ik nog heb. Op 29 september 2011 zal mijn vliegtuig naar NL vertrekken. Morgen 26 september. Morgen over drie dagen. Ik zou dus nog ongeveer 100 km kunnen gaan lopen in die 3 dagen. Dan moet ik wel meer dan 30 km per dag gaan wandelen. (33,....km per dag). We zullen wel zien wat de komende dagen zal brengen. In dit dorp kan ik verder niets. Er is zelfs geen autobus stop. Geen taxi. Bijna helemaal niets. Die spaanse pelgrim had heel veel geluk dat de eigenaar van de supermarkt met de auto die richting oprijdt om inkopen te doen. Hebben we zijn winkel helemaal leeg gekocht?? Je zou het denken.

Ik sluit deze dag in iedergeval met een heel positief gevoel af. Weer een fantastische wandeldag waarvan ik genoten heb.....

Morgen weer een dag en bent U er weer bij, want ik lees dat het morgen heel spannend is geweest.
In de bossen en bergen toch wel spannende momenten meegemaakt.

Tot morgen.....fris weer op. Deze pelgrim staat weer vroeg.....

Gegroet.

Bert Gorter