22e wandeldag Ruta La Plata dagboekbeschrijving

Hallo beste mensen,

Het is voor mij nu al weekeind. Door mijn betrokkenheid vandaag gewerkt. Ook dat hoort er als wijkagent soms bij. Een extra dienst als motorrijder. Vanmorgen een rouwstoet begeleidt. Dwars door Zaandam heen. We doen het niet vaak, maar door alle wegwerkzaamheden kon deze stoet heel slecht door het centrum van Zaandam heenrijden. De nabestaanden waren vol lof over de politie en daarom ook een goede PR voor ons. Ik ben blij dat we het gedaan hebben, want normaliter doen wij dit soort begeleidingen niet.
Je staat er daarna toch even bij stil. Ook het leven heeft een eind en daarom probeer ik er ook alles uit te halen met mijn fantastische avonturen in Spanje.

We gaan verder met mijn dagboekbeschrijving. We zijn al bij dinsdag 20 september 2011. 23e etappes. Zamora naar Riego del Camino. Het is niet zo'n lange etappe, maar dat is soms schijn. Er zijn soms meer factoren die een etappe zwaar of licht maken.
Ik loop de stad door en er daarna snel weer uit. Al snel paden licht glooiend richting Montamarta. Uit het routeboek blijk ik langzaam te stijgen tot een hoogte van ongeveer 700 meter. Het is een heel groot lang deel om rechtuit te lopen via een pad met veel stenen. Heel lastig te lopen als je geen goede schoenen hebt. Ik draag gelukkig goede bergschoenen waardoor zwikken door de stenen weinig of niet plaats vindt. Geen pad voor gymschoenen dus. Je ziet ze wel eens lopen. Ik zag zelfs tijdens de Camino France dat er pelgrims uit Japan met slippers liepen. Onbegrijpelijk voor een westerling. Ook ongelooflijk dat ze er uberhaupt mee konden lopen en dan nog soms 100 km lang. De jappaners heb ik tijdens de Camino maar enkele keren gezien. Ze liepen maar kleine stukjes. Zeker geen hele camino. Tijdens deze Ruta La Plata geen pelgrims uit Azie. Die heb ik tijdens deze camino niet gezien. Vreemd? Ik denk dat deze wandeltocht niet populair en bekend is in het buitenland. De tocht is wel in opkomst. Dus als U hem wilt gaan lopen in de nog ongerepte routes dan is dit uw tijd. De route zal zeker touristischer en luxer worden. Ik geniet iets meer van het ruige avontuurlijke Ruta La Plata.

In iedergeval na het dorp verwacht je bij de rivier aldaar veel water. Helaas heel veel is kennelijk opgedroogd. De beddingen zijn geheel groen van het gras en zonder enig water. In het natte deel van het seizoen kan je op zo'n bedding wandelroute niet lopen. Dan zijn er alternatieve routes over bruggen en verhoogde paden. Nu liep ik in de lekker warme zon langs een op een heuvel aanwezige kasteel of oud gebouw. Ik heb er een foto van gemaakt. Midden in de knowhere...Helemaal niets in de omgeving?? Dan sta je ook even stil te kijken naar zo'n apart gebouw op een heuvel.

Daarna weer verder. Leuke begaanbare paden. Soms heel weinig markeringen en routepijlen. Goed opletten dus.
Het routeboek geeft soms een goed houvast dat je in de goede richting zit. Ook goed kijken naar de zon en de paden, waarop de sporen van fietsen en afdrukken van schoenen zichtbaar zijn. Je lijkt soms wel een spoorzoeker. In iedergeval had ik er kennelijk veel ervaring in, want ik ben nimmer verdwaald of een verkeerde richting in geslagen waarbij ik te ver verkeerd liep.
(slecht een keer even verkeerd bij rotonde).

Na enkele uren kwam ik bij een heuvel en een meertje. Mooi gezicht het water. Ik heb er lang op gewacht. Je bedenkt dan dat het wel weer eens heel fijn kan zijn om weer eens een rondje fris rond te zwemmen. Dit meer had hele hoge wanden en zwemmen zat er niet in. Het water zag er ook een beetje groen uit. Geen risico en dan maar weer door wandelen.

Vervolgens heel veel stenen paden. Behoorlijk vermoeiend mede ook doordat de temperaturen toch ook weer omhoog was gegaan. Riego del Camino. Een dorpje in zicht. Ik zag in de verte een kerkje en je wandelt lanzaam richting dit dorpje. Omstreeks 16.00 uur kwam ik eindelijk aan in dit dorpje. Toch wel weer een lange wandeldag. Een dorpje met allerlei steegjes en kleine huisjes. Heel veel veeteelt kennelijk, want er zijn ontzettend veel vliegen. De herberg is slecht zichtbaar als gebouw, daarom maar een opvallende zakdoek aan de lamp gehangen voor de andere pelgrims die ik achter mij heb lopen. Ze zullen er ook wel naar zoeken. Een opvallende blauwe zakdoek valt meteen op?? Later blijkt dit te kloppen. Diverse pelgrims melden zich bij de herberg. Allemaal vermoeid, want het was ook voor hen een pittige dag. Het lag dus niet aan mij. Ik heb een double room met een andere spaanse pelgrim. Heel fijn om even gewoon rust te hebben zonder gesnurk en lawaai.
De hospita blijkt later langs te komen. Ik ontmoet in de herberg nu al bekende pelgrims die ik eerder ingehaald heb. Zo ben je weer in gezelschap van mensen die je kent. Ook wel fijn. Erg veel later komt er nog een spaanse pelgrim binnen die het heel zwaar heeft. Blaren zere voeten. Mogelijk verkeerde schoenen met deze zware paden. De pelgrim blijkt een aardige maar ook een taaie pelgrim te zijn. Ik kreeg met deze pelgrim te doen. Daarom heb ik deze pelgrim de komende dagen geholpen door te komen. Allereerst met mijn sporttape en met mijn kampferspiritus. Tevens af en toe een been massage voor de spieren.

Het dorpje blijkt zelfs nog een winkel te hebben. Daarom meteen inkopen gedaan. Eten en drinken blijft natuurlijk heel belangrijk voor tijdens het wandelen. Af en toe hebben ze ook nog mijn Danone yoghurt drank en fruit. Ik kom nu in een gebied waar het fruit iets minder te krijgen is.

De herberg ziet er niet uit, maar uiteindelijk is de herberg wel knus. Een toiletje met douche voor de vele pelgrims, maar dat mag de pret niet drukken. Mijn goggles doen goede zaken. In de douche met deze lichte plastic schoentjes aan om infecties te voorkomen. Geen overbodige luxe dus om mee te nemen in mijn rugzak.

Omstreeks 20.15 uur heb ik een eenvoudige maaltijd genomen in een bar. Je hoort al snel waar je het beste kunt eten. Of er is weinig keus en moet je eten wat de pot schaft. Soms uitstekend en soms slecht. Dat maakt het ook spannend. Soms verwacht je er niets van en dat wordt je heel gelukkig van een heerlijke warme maaltijd. Deze maaltijd was bovenverwachting goed. Salade, soep en bonenhap. Het smaakte goed en voedzaam. Daar doen we het voor.

Ik lees verder dat de spaanse pelgrim zodanig veel pijn heeft dat deze met de bus naar Tabara wil gaan. De pelgrim neemt daar een rustdag en gaat dan verder met de inmiddels ontstane groep pelgrims.
Ieder loopt voor zichzelf doch we komen regelmatig bij dezelfde herbergen uit.

In de bar blijkt verder dat ik daar koffie en een ontbijtje kan nemen. De tijd om te wandelen staat op 06.30 uur. Dan moet het al licht zijn. De bus gaat in het dorp dus de spaanse pelgrim kan die gemakkelijk nemen naar Tabara.

De wandelafstand voor mij is 28 km.
Dat moet te doen zijn.

Deze dag was pittig maar ook fijn.
Het was even doorzetten over de hele lange stenen paden in een gebied waar weinig te zien was. Ook dat is een beetje afzien, maar vreemd genoeg geniet ik hier ook van dat ik dit gewoon aankan zonder erbij na te denken. Ook dat is een manier om los te laten........en te genieten van de natuur.

Morgen wordt ook een bijzondere dag, want in het routeboek is zichtbaar dat er een afsplitsing komt. De herbergier heeft een boekje waarop vermeld staat waar de splitsing is. Je moet daar niet verkeerd lopen.
Verder geeft hij aan dat er een kortere route is via de weg. Maar die doe ik natuurlijk niet !!
Daar doe ik niet aan. Ik wil echt de officiele Camino Ruta La Plata lopen. Geen afsnijroutes etc.
Tabara zou verder ook een leuk stadje zijn. Dat belooft veel voor morgen.

Blijft U mij nog volgen....??

Tot morgen dan.

Bert Gorter