23e wandeldag Ruta La Plata dagboekbeschrijving

Hallo beste mensen,

Het is bijna weekeind en ik ga weer verder met mijn dagboek. Etappe 24.
Het is inmiddels 21 september 2011.
Planning te wandelen van Riego del Camino naar Tabara. Afstand ongeveer 28 kilometer. Ik lees dat ik omstreeks 07.30 uur aan het wandelen ben. De spaanse pelgrim had toch besloten om met een auto mee te gaan richting Tabara. Aldaar zal de herberg voor deze pelgrim rust brengen voor het herstel. Teveel blaren en teveel afzien. Soms zit het een pelgrim erg tegen. Verkeerde schoenen of gewoon te zwaar. Te veel kilometers. Te zachte voeten. Wellicht dat het insmeren met kampferspiritus 14 dagen voor het wandelen van zo'n tocht al heel veel ellende kan voorkomen. Je voelt dan wel mee met zo'm pelgrim die moet afhaken. Wellicht kan de pelgrim overmorgen wel vertrekken vanaf Tabara. Het leven is soms zwaar. Maar voor mij is er wel weer een fijne dag om te wandelen. De voetjes gaan stukken beter. Het herstel van mijn teentje in de sporttape is wonderbaarlijk. Ik voel weinig of niets meer. Dat is een goed gevoel. Verder voel ik mij top om deze dag er weer tegen aan te gaan. De pelgrims vertrekken vanuit de herberg. Ik doe nog een bakkie koffie en wacht even tot het enigszins licht begint te worden. Ik wil niet in al teveel donker lopen, want mijn lampje is niet al te best. Ik loop liever safe en met iets wat licht. Ook de markeringen zijn in het donker erg slecht te zien. Ik wil het zo houden om niet verkeerd te gaan lopen. Zeker zijn van de route om geen extra km te gaan lopen. Ik krijg nog eens uitleg over de afsplitsing in de route. Niet verkeerd lopen dus bij de splitsing. Dat had ik al begrepen. Ik maak mij er niet zo druk om. We zien wel. Handelen naar inzicht en soms goed je verstand gebruiken om goed te kiezen. De markeringen blijken goed te zijn. Af en toe een pijl voor de goede richting. Uiteindelijk kom ik in een dorp Granja de Moreruela bij de splitsing. Die is heel goed aangegeven. Route Astorga - Nee.
Route Ourenese Ja. Simpel en eenvoudig. Ik wandel al snel weer over hele mooie paden. Dwars door mooie landschappen die mooi groen zijn. Dat is weer eens iets anders dan dat droge gras van de savanna's van het gebied Exstremadura.
Het pad slingert door het landschap omhoog en soms weer omlaag. Uiteindelijk bij de berg genaamd Ruta La Plata. Wie kon dat nu weer bedenken.....?? Uitkomend bij de brug bij een rivier Rio Esla.
Daar mooie foto's gemaakt en vervolgens het pad links over de brug gevolgd. Ik zie nog net een vrouwelijke pelgrim het pad oplopen.
Ik volg het pad achter deze pelgrim aan. Ik loop vlot en snel het pad op die heel ruig en vol rotsblokken is. Soms zelfs even klimmen met mijn zware rugzak op. Ik spring over kleine kloofjes en kom steeds hoger de berg op. Uiteindelijk na een korte maar pittige klim heb ik de pelgrim ingehaald. Daarna nog twee behoorlijk oude pelgrims ingehaald die ik eerder op mijn pad gezien heb. Ik heb natuurlijk een rustdag gehad en ik heb deze pelgrims weer ingehaald. De oude pelgrims wandelen heel rustig de berg op. De man voorop de vrouw voetje voor voetje. Ze heeft er moeite mee, maar ik heb toch ontzag voor deze doorzetters.
Ze zijn volgens mij dik in de zestig. Ze doen het maar wel even met z'n tweeen. Ik groet ze bij het passeren en ze herkennen mij ook. Ik ga door tot het plat vlak boven op de berg. Daar even een korte pauze bij de rand van de klif. Een heel mooi uitzicht. Wel even goed opletten dat ik straks de goede kant oploop, want de markeringen zijn heel summier aangegeven. De oude pelgrims nemen ook een lange pauze en zitten een stukje bij mij vandaan. Na een kwartier pauze vertrek ik weer. Rugzak weer op en daar gaan we weer. De stenen mannetjes geven de route aan. Dat is gewoonte in de bergen. De pijlen vallen weg in het landschap. De pelgrims markeren de route extra door stenen op elkaar te stapelen. Ook ik leg af en toe een steen op een stapel om de route beter te markeren.

Het blijkt een heel mooi slingerend pad over de bergkammen te zijn. Soms heel stijl weer naar beneden.

De temperaturen deze dag zijn in de ochtend fris geweest. In de middag werd het snel weer warmer. Echter de temperaturen zijn niet meer tropisch te noemen. Gewoon heerlijk warm wandelweer.

De wandeluren vliegen voorbij en al snel is het dorp Tabara al in zicht.
Ik heb 3 uur - 2 uur - 1 uur gewandeld. Stad Tabara lijkt heel leuk te zijn. Ook hier een plaza mayor. Plein ziet er heel leuk uit. Kan ik lekker eten buiten op het terrras. De herberg blijkt verderop in het dorp te liggen. Een behoorlijk eind weg van het centrum van de stad. Het blijkt een herberg te zijn die matig is qua accomodatie. Er blijken inmiddels ook heel veel italianen te zijn die schreeuwend door de herberg lopen te praten. Ze blijken niet erg populair te zijn zoals ze zich nu gedragen. Dat hoor ik van franse pelgrims en van een spaanse pelgrim. Het programma van kleding wassen, douchen en siesta etc. Ik ben er al erg aan gewend om alles al zonder over na te denken te doen. De voetjes krjgen extra aandacht want die moeten het de komende dagen nog vol houden. Omstreeks 14.30 uur wil ik even een siesta houden, doch de italianen zijn veel te luidruchtig. Verder piept er een binnendeur bijna constant, omdat de italianen heen en weer blijven lopen. Na een half uur had ik er genoeg van en ben ik maar weer opgestaan. Ik ben vervolgens het dorp maar ingelopen. De kerk bleek gesloten te zijn. Jammer want het kerkje zag er leuk uit. In de bar er tegenover een stempel gehaald voor mijn paspoort. Dat moet ik er natuurlijk inhouden. In een bar van het dorpje kan ook gegeten worden.
Morgenochtend vroeg ook koffie en een ontbijtje. Ook dat is wel oke.
Avondmaaltijd echter pas om 21.00 uur. De eigenaar maakt voor de pelgrims geen uitzondering. Maaltijd kan pas genoten worden na 21.00 uur. Het weer is nog goed en op het plein is het rustig. Daarom maar op het gras in het midden van dat kleine centrum een klein dutje kunnen doen. Lekker even genieten half in het zonnetje. Het is niet al te warm.
Genieten van de rust.....

Daarna terug naar de herberg om alle spullen weer in orde te maken. Rugzak gedeeltelijk weer inpakken voor vertrek morgen. Inmiddels is het al weer laat en tijd voor de maaltijd. Een heerlijke avondmaal gekregen van de eigenaar van de bar. Die maaltijd lag wel behoorlijk zwaar. Mede ook door het late tijdstip. Even teruglopen naar de herberg in het donker is wel zo fijn. Kon het eten even zakken naar beneden. De herberg is vol pelgrims en fietsers. Het is behoorlijk druk. Ik vermoedde toen al dat het een onrustige nacht zou worden met die italiaanse pelgrims. De spaanse pelgrim blijkt nog behoorlijk last te hebben van zere voeten. De pelgrim wil morgen weer gaan lopen.
Wil met mij meelopen. Ik vind het oke. We zien wel.
De nacht was afzien, want er was behoorlijk veel geluiden van die piepende binnendeur en oorverdovend snurken van enkele pelgrims.
Ik doe mijn oordoppen in en slaap toch enigszins onrustig.

Planning is morgen zeker etappe 25 te gaan lopen. Daar zou een hele mooie herberg moeten zijn die voorzien is van internet en goede maaltijden. Die moet je natuurlijk niet overslaan. We zullen wel zien.
Soms staat er in de boeken een hele goede beoordeling, maar dan valt het soms vies tegen. Letterlijk en figuurlijk natuurlijk.

Deze wandeldag was in iedergeval weer top. Soms pittig klimwerk maar wel goed te doen. Ik was wel tevreden over deze dag. Ik blijf genieten van Ruta La Plata richting Santiago.

U geniet hopelijk van mijn verslagen. Ik ga nog even door.....

Fijne dag morgen en het weekeind komt eraan.

Bert Gorter