19e (rust)dag Ruta La Plata dagboekbeschrijving
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Bert
21 November 2011 | Nederland, Amsterdam
We gaan weer verder met de rustdag in Salamanca. Het is 17 september 2011. Na een toch wel onrustige nacht werd ik gewekt door allerlei nerveuse pelgrims en fietsers die zich klaar maken om weg te gaan.
In zo'n kleine slaapzaal kun je nagenoeg ook niet rustig aan doen.
Ik vergeef het ze, want ook ik zou bij mijn vertrek geluiden hebben gemaakt. Ik geniet wel nu, want ik heb eindelijk de welverdiende rustdag in Salamanca. Maar toch ook weer kriebelt het wandelaarsbloed. Gek. Eerst wil je rusten maar ook wil je gedreven ook weer doorgaan. Dat is een heel vreemd gevoel.
In iedergeval ben ik om 07.30 uur maar opgestaan. Ik hoor dat ik heel veel geluk heb. Er zijn zeven dagen van festiviteiten in de stad. Dat is inderdaad heel veel geluk hebben. We zullen wel zien wat er staat te gebeuren vandaag. Ik blijk in de herberg niet te kunnen wassen? Herberg is inderdaad niet erg gastvrij. Ik besluit in de stad maar koffie te nemen. Verder de rugzak naar de andere hostel te brengen. Daar kan ik de rugzak wellicht stallen en daarna de stad ingaan. Het is even zoeken naar de hostel samen met die andere pelgrim. Een spaanse pelgrim. We blijken de rugzak even weg te kunnen zetten. Spulletje die ik nodig heb eruit halen. Vanmiddag terugkomen om verder in te boeken. We hebben gereserveerd dus geen probleem. Heerlijk koffie in de stad gedronken. Het is nog rustig in de stad. Het blijkt een hele gezellige mooie grote stad te zijn. Hele mooie gebouwen en de cathedraal is fantastisch. Te groot om in een keer te kunnen fotograveren. Er is ook een toren bij de cathedraal. Die kan ook beklommen worden. Ook de cathedraal kan van binnen maar ook van buiten bekeken worden. Je loopt als het ware over de bovenste delen van de cathedraal over een soort loopbrug. Er zijn veel toeristen in de stad. Even uitkijken voor zakkenrollers. Je weet maar nooit.
Gaandeweg de ochtend ontwaakt de stad en wordt het drukker. Er zijn veel stalletjes. Omstreeks 14.00 uur terug bij de hostel. De kamer blijkt oke te zijn. Lekker prive met douche en toilet. Twee pelgrims hebben heerlijk een prive kamer. Daarna een siesta om even uit te rusten. Ook dat hoort erbij. We hebben nog voldoende tijd om de stad later te verkennen. We moeten ook nog ons boodschappenlijst afwerken. Pinnen, post retour NL, zonnebril koker kopen, eten en drinken inkopen (danone yoghurt). Na de siesta natuurlijk weer de stad in. Ons boodschappenlijstje afgewerkt. In mijn verslag van deze dag heb ik al aangegeven dat het terugsturen van enkele goederen een hele belevenis was. Een doos kopen. Doos die stuk geknipt werd en uiteindelijk met mijn inhoud - tent met kleding etc terugggestuurd naar NL. Twee weken na thuiskomst kwam deze doos eindelijk pas aan bij mijn huisadres. Ongeloofelijk lang heeft dit geduurd. Ik dacht echt dat die doos niet meer aankwam. Er zaten gelukkig geen hele dure goederen in, maar ja je bent wel gehecht aan je kampeerspullen. Niets ontbrak zo bleek later. Alles zat nog netjes verpakt in die doos. Dus oke.
Omstreeks 20.00 uur heerlijk tapas gegeten bij een stalletje. Van mij werd natuurlijk door de andere pelgrim foto's gemaakt. Je ziet me wel heel vaak eten???
Na deze maaltijd nog even rondbanjeren in de stad om e.e.a. weer even te laten zakken. Met een volle maag je bed in leek mij ook niet zo lekker. Een heel koud biertje toe had ik ook wel verdiend.
Teruggelopen naar de hostel. Langs de mooi verlichte cathedraal. (zie foto). Ook bij nacht is de stad heel mooi en levendig.
Omstreeks 23.00 uur lag ik volgens mij die avond op mijn matras van mijn hostelbedje. Heerlijk rustig geen snurkers en geen rare geluidjes. Er zit echter geen airco in de kamer. Het verkeer naast de hostel raast langs. Nog even geen raam open. Wellicht kan dit in de loop van de nacht.
Verder lees ik dat ik in mijn slaap ook al spaans begin te denken. Dat begint toch wel heel erg te worden. Je bent al vrij lang in zo'n land en hoort alleen maar spaans. Nagenoeg geen andere talen. Ook de andere pelgrim spreekt spaans en derhalve kan ik heerlijk oefenen. Al is het nog maar beperkt. Ik spreek in iedergeval al een beetje spaans en dat is heel leuk. Ik kan mij aardig redden. Af en toe het spaanse woordenboek erbij. Niet teveel. Gewoon op je gevoel praten.
Ik lees verder in mijn dagboek dat ik een heerlijk dag heb gehad. Een hele mooie cathedraal. Ik heb heerlijk op het internet even mijn verslag geschreven. Ook heb ik die dag heel veel foto's gemaakt.
Maar na zo'n heerlijke rustdag komt er toch weer een dag van morgen. Plannen maken. Welke etappe en naar welke plaats. Na deze toch wel heerlijke top rustdag, begint het wandelaarsbloed toch weer wakker te worden. Je lichaam heeft gewoon weer die kick nodig van het avontuur.
Morgen etappe 21. Van de Stad Salamanca naar El Cubo de La Terra del Vino. Dat zal een pittige tocht worden van ruim 32 km.
Bent U weer benieuwd naar deze wandeldag en mijn avonturen, lees dan weer mijn volgende reisverslag van de Ruta La Plata.
Oh ja. Ik was even vergeten te vertellen dat mijn pelgrimsvriend plotseling die ochtend kennelijk mij niet gezien heeft en wegging zonder even afscheid te nemen. Andres had zeker haast om weg te gaan. Ik had hem heel graag even een klein stukje op weg geholpen. Het is niet anders. Ik heb zijn mailadres en ik zal later thuis hem wel een mail sturen. In gedachten heb ik hem in iedergeval bon camino gewenst. Ik zal hem voorlopig niet meer zien. Of hij moet geblesseerd ergens bij een herberg achterblijven. We zullen wel zien. U zult later nog meer over Andres lezen.....
Veel leesplezier en tot morgen.
Bert Gorter
-
21 November 2011 - 22:53
Anita:
Hoi Bert,
Toch ook het laatste verhaal van deze avond maar gelijk gelezen. Kon het niet laten. Eigenlijk is het al weer veel te laat. Morgen is het weer vroeg dag. Maar ik zit in jou verhaal als in een goed boek. Super.
Leuk te lezen hoe je de rustdag hebt doorgebracht. Salamanca lijkt me idd een mooie stad om lekker door rond te zwerven. Levendig en genoeg te zien en te beleven. Jammer dat Andres zo met de stille trom vertrokken is.
Wat doet een pakket er trouwens lang over om naar Nederland te komen zeg. Je had het beter via de pakjes boot kunnen sturen? Dan wist je in elk geval zeker dat het er het in november geweest zou zijn......;-)) (Nou ja? Met de zwarte Pieten erbij weet je het maar nooit natuurlijk!!!)
Op naar de volgende wandeldag maar weer.
Groetjes Anita
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley