Uitwerking dagboek Pelgrimsroute Japan 18/11/2018

Hallo lezer(s)/belangstellende(n),

Ik word wakker met de gedachten....YES ik ga deze pelgrimstocht weer halen. Vandaag de 88e tempel afronden en dan gaan we het rondje eiland Shikoku ook rond maken. Even plannen met elkaar afstemmen en samen op pad. Kijken wat de plannen van Daniel zijn. Ik wil mij niet opdringen en wandel mijn eigen pelgrimstocht. Het is leuk samen, maar ik wandel echt mijn eigen route en pelgrimstocht. Komende dag zullen we definitief wat knopen door moeten hakken, maar we hebben nog een paar dagen te gaan. Ik ben weer vroeg wakker en ga rustig op mijn gemak mijn spullen inpakken. Dan ben ik klaar om weer vlot op pad te gaan. Daniel is vaak zo ook al vlot klaar. We passen wel bij elkaar. Goed contact en respect voor elkaar. We kunnen fijn met elkaar praten over van alles en nog wat. Het ontbijt om 06.30 uur is prima. Ook diner gisteren was oke. Ook de beheerder(s) waren heel vriendelijk. Ik word door een hele lieve aardige Japanse vrouw geknuffeld als afscheid. Ook zij vonden het heel fijn dat we bij hun kwamen overnachten. We zijn toch bijzonder voor hen. Mijn allereerste knuffel....op mijn pelgrimstocht. Contact maken met Japanners is niet echt een gebruik. Er wordt wel naar ons gebogen...Na een hartelijk afscheid wandelen we weg en zwaaien nog even naar ze. Ze staan ons echt uit te zwaaien..een heel bijzonder moment. Ontmoetingen en afscheid nemen hoort zeer regelmatig bij de bezigheden op een pelgrimstocht. Na enige tijd gaan we even eten in slaan in een Walson supermarkt, want we zijn wel even onderweg en er zijn verder geen winkels op dit deel naar tempel 88. Ik neem rijst buideltjes mee en voldoende drinken voor onderweg. De route is mooi. Leuke dorpjes en langzaam stijgt de weg. We zijn al vlot bij deze Salon om 08.15 uur. Deze is gelukkig al vroeg geopend gezien het pelgrim seizoen nog volop in bedrijf is. In deze tijd zijn er zelfs nog pelgrims die aan deze 88 pelgrimstocht beginnen bij tempel 1. Het is echter in de nachtelijke uren al behoorlijk fris en zelfs de temperatuur rond NUL.
Het kan binnenkort in de nacht gaan vriezen. Dan wandelen door de bergen lijkt mij erg fris. We worden echt heel hartelijk ontvangen door een man in net pak. We worden ambassadeur voor het promoten van deze 88 pelgrimstocht. We krijgen ons certificaat en we gaan daarna nog even het museum in. We bekijken de maquette van het eiland Shikoku op schaal. Wat een afstand hebben we gewandeld...dan ben je echt wel trots. Je ziet op de maquette de bekende tempels liggen en oa hoog in de bergen. Je hebt geen idee dat je zo hoog in de bergen/heuvels gewandeld hebt. We krijgen een kop thee en koekjes. We krijgen zo een echt pelgrims ontvangst. We voelen dat we gerespecteerd worden. De gastheer spreekt gelukkig Engels en we praten kort even over onze pelgrimstocht. Hij wil natuurlijk ook even weten waar we vandaan komen. We ondertekenen ons certificaat die hij inmiddels in orde gemaakt hebt. Een echte uitreiking...maar we zijn er nog niet. Dit officiële moment is hier gepland, omdat er kennelijk minder ruimte is bij tempel 88. Hier is het pelgrims gebouw/museum. En hier hoor je dus echt langs te komen. Wel even uitkijken naar de openingstijden in bepaalde periode(s) van het jaar!!
Als trotse ambassadeurs verlaten we na ruim een uur het pelgrims gebouw en gaan weer op pad. We hebben samen gisteren al uitgezocht dat we route A gaan nemen. Dit pad loopt langs dit pelgrimsgebouw en dan omhoog naar tempel 88. Er is dus ook een route B...
Deze route komen weer bij elkaar en dan door via de bergen ruim 700 meter richting tempel 88. De weg/pad stijgt steeds meer...en op het eind voelde ik mij net een klimgeit. Echt klimmend namen we het pad omhoog. Je kunt het niet echt een pad noemen. We pakten met onze handen de stenen vast en zigzaggend klommen we omhoog. Daniel voorop. Ik ben iets lichter qua gewicht en klim iets sneller. Zo kon Daniel het tempo aanhouden en bleven we bij elkaar. Zuchtend en hijgend klommen we echt al berggeiten omhoog...zitten we wel goed...ja het lijkt een pad omhoog. Er is verder niets anders dan zo zigzaggend klimmend met onze rugzak omhoog. Op het laatst zelfs beugels op de stenen/bergwand om ons omhoog te trekken, maar we zijn op de eerste top. Tenminste dat bleek later...we waren er nog niet. Daniel heeft van mij nog een foto gemaakt terwijl ik mij omhoog hees langs die beugels in de bergwand. We hebben de zwaarste route omhoog genomen via de bergwand. Op onze kaart stond verder ook geen andere route...dus gaan met die banaan op je rug. We hebben boven op dat plateau even uit gehijgd en een diepe zucht. Dat was heel pittig....en het voelde als een overwinning. Die tempel 88 gaan we halen!! Onderweg heel veel trappen genomen..en smalle paden. Nu we dit gehad hebben zijn we heel opgelucht en blij. YES...done. We zoeken even het pad en zien ook dat tempel 88 beneden ons ligt. We vinden het pad dalend naar de tempel. Het uitzicht is fantastisch. We zitten hoog in de bergen. We komen omstreeks 12.00 uur het tempelcomplex op wandelen vanuit de bergen.
Het is enorm druk bij deze tempel. Dat is wel even een domper. De laatste tempels was het heel fijn rustig en het lijkt wel of ze hier een heel groot vat Japanners open getrokken hebben. Heel veel pelgrims die hun ritueel doen en ook toeristen. We komen bezweet en toch wel moe aan bij de tempels. Even een droog shirt aantrekken. Er zijn een paar restaurants en eigenlijk willen we wel een hapje eten. Maar er staan hele lange rijen Japanners te wachten totdat ze naar binnen mogen of op het terras bij picknick tafels kunnen eten. Wel een teleurstelling dat we niet even rustig wat kunnen eten in die restaurants. Deze pelgrims komen per bus ladingen aan of per auto. Wij zijn wandelend aangekomen. We zijn maar kort teleurgesteld en kopen wat eten voor onderweg. We hebben een reservering bij een badhuis/hotel midden in de bergen. Route onderweg naar tempel 10-richting tempel 1. We hebben namelijk besloten om een doorsteek te maken door de bergen naar tempel 10 en dan via omgekeerde richting route te wandelen naar tempel 1. Onderweg kunnen we dan overnachten en nog een paar tempels in tegengestelde richting bezoeken. Leuk om die eerste tempels nu iets meer bewust nog een keer te zien. Ik was namelijk echt die eerste dagen in shock. Alle indrukken etc. Ik kan mij die eerste dagen niet meer herinneren.
We nemen nog even de tijd om het complex van tempel 88 te bekijken en we feliciteren elkaar nog wel even. Een moment om stil bij te staan en trots te zijn op jezelf en op elkaar. We hebben het toch maar weer gedaan! Mijn zoveelste pelgrimstocht weer volbracht. Ook Daniel heeft meerdere pelgrimstochten gewandeld, maar ook hij vond deze pelgrimstocht heel bijzonder en uniek. Het was af en toe wel zwaar, maar ook daar kom je snel overheen. Ups-downs horen bij een pelgrimstocht en zeker bij deze. We zijn het er over eens dat je goed voorbereid moet zijn op het feit dat dit toch een van de zwaarste pelgrimstochten is die je kan doen. Het is de minimale afstand van 1025 km maar ook de heuvels waar de tempels liggen. De hoogte varieert van 700 en 900 meter. Daar tussen in zijn er nog heel veel tussen 200 en 500 meter hoog. Dus goed leren wandelen in de bergen is wel verstandig. Mijn voorbereiding is perfect geweest. Veel gewandeld in de duinen van Schoorl en Groet. Ook in zand in de duinen van Egmond en Bergen. Ook de vele kilometers over asfalt gewandeld tijdens mijn voorbereiding. Ik denk ruim 300 km. Hierdoor heb ik relatief een niet al te zware pelgrimstocht gehad. Maar onderschat deze pelgrimstocht niet!! Het is goed te doen, maar bereid je echt goed voor. Zelfs mijn wandelschoenen zijn in deze pelgrimstocht versleten. Dat zegt iets over het wandelen over heel veel km over wegen met asfalt dan wel naast de wegen over betonnen putdeksel (waterafvoer). We storen ons aan de drukte bij deze tempel 88 en gaan vlot weer verder. We nemen een van de vele routes die er zijn door de natuur en de bergen naar ons overnachtingsadres. Shirotori-Onzen. Ons hotel en badhuis midden in de natuur. Helaas wel een stuk verwijderd van onze route naar tempel 10, maar dat is niet anders. Alle andere accommodaties waren volgeboekt.
We wandelen door een tunnel. Daniel wilde eigenlijk over de heuvels, maar ik wil eigenlijk niet teveel meer klimmen. Ik voel mijn beenspieren en je voelt ook dat de spanning eraf is. Het is weer voorbij. Gelatenheid en ook gevoel van teleurstelling dat deze pelgrimstocht nu toch echt afgelopen is. Mentaal even een dingetje. We besluiten door de tunnel te gaan en nemen een pad naar dit hotel. Het is nog een flinke wandeling van 3 km door de natuur. Toch even goed om ook even bij te kopen in de rust. Omstreeks 15.00 uur komen we aan bij het hotel en badhuis. Ook het vooruitzicht van een heerlijk bad is fijn. We melden ons bij de receptie en onze reservering is bekend. We kunnen gelijk inchecken en we gaan gelijk heerlijk even bijkomen in het badhuis van het hotel.
We hebben vanavond een diner. We installeren ons even in onze kamer en we gaan heel snel naar het badhuis. Heerlijk ontspannen en genieten.
Omstreeks 18.00 uur hebben we een heerlijk diner. Na ruim een uur een heerlijke maaltijd gaan we naar onze kamer. Even social media en mail sturen naar het thuisfront dat we aangekomen zijn bij ons einddoel tempel 88. We hebben onze pelgrimstocht (bijna) voltooid. Ik heb onze plannen nog even met Daniel doorgesproken. We gaan via een drukke route naar tempel 10 - en door in tegengestelde richting terug naar tempel 1. Onderweg zien we wel weer waar we overnachten. Tempel 6? Dat gaat u wellicht morgen lezen...want het rondje Shikoku is nog niet afgerond. De cirkel is nog niet rond. Heel veel pelgrims wandelen terug naar tempel 1. Een soort gebruik die je moet respecteren vind ik.
Ook het feit dat je je eigenlijk ook moet afmelden bij de tempel van Kobo Daishi op het vaste land, genaamd Koyasan. Een tempel complex waar ik heen wil gaan als ik de tijd ervoor had. Dat gaat zeker lukken, want ik heb ruim voldoende dagen over. 28 november 2018 is mijn allerlaatste dag in Japan en vlieg ik retour naar Nederland Amsterdam Schiphol.
Ruim 10 dagen dus nog over....

Het eind gevoel deze dag: YES....ik heb het gehaald deze 88 tempel route Shikoku Japan. Heeeeeel trots op mijzelf. Tot heden toe een ongelooflijk mooi avontuur in dit verre land Japan Shikoku. Komende dagen op naar Koyasan op een hoogte van 900 meter op het vaste land.

Ik val weer als een blok die avond omstreeks 22.30 uur in slaap op mijn verzamelde matrassen (lekker zacht) en droom verder over mijn avonturen.

O Henro San Jacob.