Uitwerking dagboek Pelgrimsroute Japan 31/10/2018

Hallo beste lezer(s)/belangstellende(n),

Nog even deze laatste dag van de maand oktober 2018. 31e oktober. Voornemen om vandaag een groot aantal km te gaan wandelen. 30 km?? Moet kunnen deels omdat ik zonder zware rugzak dit ga doen. 6 km heen en 6 km weer terug na bezoek aan tempel 45 die hoog in de bergen ligt. Er zijn pelgrims die met de auto komen. Er is vaak een slingerweg naar zo'n tempel. Met name zeer oude pelgrims gaan met de taxi of eigen auto.
Ze kunnen amper meer lopen, maar gaan wel naar deze tempels toe om hun hartsutra/ritueel te doen.
Het ontbijt vanmorgen m 06.00 uur was prima. Ik werd echt in de watten gelegd. Een heel mooie middelgrote kamer met veel matrassen. Heerlijk geslapen. Rustige verkeersweg nabij dit pension. De route naar de tempel is gewoon mooi en bijzonder. Een mooie rotsformatie genaamd Furuiwaya Rock. Ik heb er een foto van. Het is een flinke tippel, maar ik heb geen zware rugzak. Een dag rugzakje met mijn stempelboek, geld en wat te eten/drinken onderweg. Ik neem ook nog een rode route. Even geen af snij route door een tunnel. Het is even klimmen naar de tunnel maar dan heb je ook wat. Een mooie tempel. Mijn ritueel en dan ga ik weer terug langs dezelfde route. Ik kan een andere rode tussendoor route nemen, maar risico op verdwalen in de bossen. Ik besluit dezelfde weg terug. Safe en vlot. De bossen zijn mooi. Herfst kleur van de bomen begint al. De temperaturen zijn laag in de nachtelijke uren. Ik lees dat ik ook nog heb helpen zoeken naar een schoen van een japanse pelgrim. Die heb ik onderweg zien liggen op de weg. Ik geef op mijn kaart aan waar ik hem heb zien liggen. Helemaal gelukkig die pelgrim. Zijn reserve schoen(en). Ik wandel weer vlot terug naar het pension waar ik al om 10.30 uur aankom. Ik pak mijn rugzak en mij wordt een goede pelgrimstocht gewenst. Tenminste dat denk ik dat zij in het Japans tegen mij vertelden. Ze zwaaien mij uit. Lieve mensen. Ik ga de route terug maar niet de heuvels in. Bij de tunnel waar ik naar beneden gekomen ben ga ik nu die tunnel in. Mijn volgende route naar tempel 46. Ik heb het goed uitgezocht en goed gekozen. Alleen ik heb niet al teveel eten bij mij in de rugzak. Dat is straks wel een dingetje. Ik heb wel noodrepen en zakje met noten. Dus altijd wat te eten. Ik wande inmiddels op een hoogte tussen de 500 en 600 meter. Weer rechtsaf naar route 33.
Op weg naar de grote stad Matsuyama. Daar mijn schoenen laten repareren. Dat moet lukken. De Japanse politie collega zoekt via internet een adres voor mij in die stad. Ik ga het lezen in zijn mailbericht aan mij die ik inmiddels gekregen heb. In het Engels. Route weg 33 is weer druk qua verkeer. Is wel weer even schakelen na een paar dagen rust.
Vooralsnog geen supermarkten of eten te krijgen onderweg. Maag knort...dan maar noodreep en pinda's eten. Wel voldoende water in mijn fles. Misaka Toge Pass is een plat vlak langzaam omhoog. Een pittig stuk wandeling langs die weg. Na deze heuvel gaat de weg langzaam naar beneden. Ook dat afdalen lijkt simpel en eenvoudig, maar ook daar zijn de excentrische krachten op je beenspieren. Je kunt flink spierpijn ervan krijgen. Vermoeiend is het ook. Hierna een mooie wandeling langs allerlei dorpjes. Heel mooi...gezicht die kleine huisjes. De laatste 3,9 km is best nog pittig, maar ik ben bijna bij tempel 46.Ik zie een mooie rust/overnachting hut. Ik installeer mij en ga lekker relaxen. Ik heb genoeg gewandeld. Eerst had ik water uit de kraan, maar later plotseling niet meer. Ik zie zelfs een kacheltje...en ik besluit het kacheltje aan te doen. Lekker warm deur dicht. Ik krijg bezoek...twee bewoners. Het is inmiddels middag en bijna donker. Ik wilde eigenlijk hier overnachten, maar uiteindelijk word ik hier weggestuurd. Waarom komt die bewoner niet eerder. De eerste keer dat ik een beetje boos ben. Het is bijna donker en ik ben hier niet welkom. Ik begrijp uiteindelijk dat het een rust hut is en zeker geen overnachting plaats. Nergens heb ik die informatie gelezen. Beetje boos ga ik snel mijn rugzak inpakken. Ik ben moe en ik was van plan te gaan overnachten. Nu een overnachting vinden wordt wel even heel lastig in het donker. Ik kijk snel in mijn route boek en bij de tempel 46 zijn overnachtingsplaatsen. Een van de Japanners wil mij met de auto wegbrengen, maar ik heb even geen begrip voor het feit dat zij mij niet eerder mij duidelijk gemaakt hebben dat ik hier in deze hut niet kon overnachten. Beetje brommend verlaat ik de hut en ga vlot in het donker op weg naar tempel 46. Een domper, maar ik moet even snel schakelen. In het donker je weg zoeken is een beetje lastig en ik ben ook moe. Ik vind toch mijn weg en vind ook de tempel 46. Dicht erbij is een hotel. Ik heb een overnachting. Wat een opluchting. Toch een beetje boos op die Japanners!! Onbegrip en wellicht is de communicatie in het Japans de oorzaak. Snel vergeten en ook nu weer schakelen. Ik heb een hotel kamer met douche/bad. 1900 yen kost deze overnachting. Een koopje. Morgenochtend wel ontbijt. Het is erg donker buiten en inmiddels erg laat. 21.00 uur. Ik ga snel mijzelf wassen en spullen klaar maken voor morgen. Een noodreep en pinda's. Er is een automaat met drinken in de gang. Een cola fles en ik ben weer klaar voor morgen. Morgen naar de grote stad. Maar eerst langs de tempels 46 en 47 die dicht bij elkaar liggen. Het is een heel vermoeiende lange wandeldag geworden met diverse avonturen, maar dat is en maakt mijn pelgrimstocht toch zo bijzonder. Hoogte punten maar soms ook leermomenten. Zo noem ik dat maar....Ik val als een blok in slaap.
Oh ja. Voor ik het vergeet te schrijven. Ik zie nog een grote foto in de gang van mijn hotel. Ik zie iets bekends in die foto qua gezicht. Het blijkt een van de Japanners te zijn bij dit vervelende rust hut. Een beroemde pelgrim?? Hij zal mij niet vriendelijk hebben gevonden. De volgende morgen glimlach ik even naar die foto...je moest eens weten wat deze pelgrim al heeft gepresteerd. Geen goede ontvangst bij die rust hut.
Morgen begint de maand november 2018. Ik ben 31 dagen onderweg. 31 wandeldagen. Bijna 780 km gewandeld. Wat een afstand.....?? Je merkt er onderweg niet eens zoveel van. Iedere dag komt er gemiddeld 25 km bij en na vier dagen heb je 100 km gewandeld. Zo reken ik nu eenmaal.
En nu ik dit na reken kom ik inderdaad op gemiddeld 25,16 km per dag uit op dat deel van mijn pelgrimsroute. Wat zal er de komende dagen gebeuren. Dan moet U verder gaan lezen mijn dagboek verslag(en).
Tot de volgende keer.

O Henro San Jacob.