33e wandeldag Camino Portugal naar Fisterra 960 km

Hallo beste lezer(s)/belangstellenden,

Het is vandaag een verslag over een mooie zonnige zondag 21 september 2014. Een route vanaf Olveiroa via Corcubion naar Fisterra (Finisterra). Een pittige wandeling van 35 km?? Dat zullen we zien. Na een heel goed ontbijt vertrek ik om 07.30 uur. Het ontbijt kon ik nuttigen in het café/restaurant. Een cafe con leche...(koffie met melk) en een bocadillo. Een soort stokbrood met quesso (kaas). Heerlijk ontbijtje ...een goed begin van de dag. Niet alles opgegeten...rest stukje brood in de rugzak. Het is nog enigszins donker. Ik zie twee dames / pelgrims met goed licht voor mij starten. Even mazzel om een stukje in het donker met ze op te lopen. Dat scheelt mij een valpartij. Het is nog flink donker...Enige tijd achter deze verlichtende dames aan en na enige tijd begint het te schemeren...Het is ook enigszins mistig. In dit gebied kan het flink slecht weer zijn maar ook pot dicht zijn door dichte mist. Deze dag mazzel...een beetje grond mist. Het zijn mooie paden door glooiend landschap. Bospaden slingerend door het landschap. Een heel mooi stuk. Na enige tijd een hoogvlakte richting het volgende stadje. Mooie uitzichtpunten om even stil te staan. Ook onderweg genieten natuurlijk. Het is zeker niet druk op deze route. Na twee uur begonnen mijn darmen te knijpen en dan moet er natuurlijk iets uit.... Ik zal U de details besparen, maar wat was ik blij dat ik even een plekje kon vinden....om een grote boodschap te doen.
Na deze korte verplichte pauze haalde ik diverse pelgrims in. Kennelijk zijn ze veel vroeger vertrokken. Omstreeks 10.45 uur mijn zoon Rob gebeld.....zijn verjaardag kon ik natuurlijk niet vergeten. Een korte felicitatie en gesprek.

Het is een flink stuk wandelen richting Corcubion. Toch wel vrij vlot kom ik daar aan. Ik ben natuurlijk flink getraind en mijn tempo is kennelijk gestaag. In dit mooie stadje een korte pauze. Mijn route gaat verder...De hellingen zijn af en toe flink. Met mijn toch wel enigszins zware rugzak toch pittig. Vanaf de heuvels lijk ik wel vrij vlot Finisterra in zicht te hebben maar het is nog een flinke afstand om af te leggen. Het lijkt soms dichtbij...maar werkelijkheid is anders. Hierna een heel mooi zicht op Finisterra maar dit dorpje lijkt maar niet dichterbij te komen. Ik daal heel snel af naar een weg en steek deze over. Nu komt het dorpje toch wel dichterbij. Echter de temperaturen zijn flink omhoog gegaan en dankbaar blijf ik mijn drinken nuttigen. Onderweg geen tappunten, maar wel soms een café of dat dorpje. Inmiddels is het al ruim over 14.00 uur....Na een stuk wandelen op en langs de weg eindelijk het bebouwde kom bord Finisterra. Ik kon het natuurlijk niet laten om ook een selfie te maken. Even deze aankomst vastleggen met mijn camera. Ik moet twee keer afdrukken voordat ik tevreden ben. Ik houd mijn Indiana Jones hoed op. Wellicht plaats ik deze foto wel op deze website....
Finisterra blijft kort in zicht en het is nog een lang pad langs de mooie kust. Een afwisselend pad die ophoog en dan weer plotseling richting de kustlijn afzakt. Vermoeidheid begint nu toch wel langzaam te komen. Over een heel lang kustpad en dan is het tijd voor een cola. In een kust restaurant even een heeeeel koude cola. Al wandelend en drinkend verder dat kustpad afgelopen. Je merkt dat dit ook echt bijna het laatste stuk is van mijn camino. Er valt echt iets op zijn plaats. Je voelt dat de rust in mijn lijf komt en je bedenkt dat straks mijn avontuur over is. Je voelt je dan echt niet blij....je wilt steeds maar verder en verder...
Ik ben eerder in het dorpje Finisterra geweest en wandel daarom ook vertrouwd naar het centrum van de stad. Ik meld mij even bij de herberg municipal. Ik hoor dat er nog voldoende plaatsen zijn. Ik bedenk echter dat het ook wel fijn is om eens een kamer voor mezelf te hebben. Wat privacy en een heeeel lekker prive douche. Mijn kleding uithangen etc.
Ik besluit meteen mijn compostella Finisterra te halen bij de herberg Municipal en route informatie naar Muxia. Mijn camino is nog niet voorbij.....Ik informeer bij hotel Mariquito...kosten kamer 25 euro. De herberg is 15 euro...de keus is dan niet zo moeilijk. Een hotelkamer. Ik ga meteen inchecken. Ik ga meteen naar mijn kamer. Een mooie kamer met raam aan de steeg van het stadje... Allereerst kleren wassen...ze ruiken flink. Morgen weer op pad. Het bekende ritueel daarna douchen en spullen weer klaar zetten. Etenswaren moet ik wel regelen. Supermarkt is dicht morgen. Dus vandaag of vanavond eten inslaan. Verder uit eten gaan om 19.30 uur met een clubje pelgrims. Verder een reservering gemaakt voor de herberg in Muxia. Ik verneem dat dit wel verstandig is. Via mijn smartphone dit geregeld. Kosten herberg 12 euro. Een korte siësta en een rondje door Finisterra. Heerlijk even door het stadje met mooie haven... Heel veel restaurants. De twee USA pelgrims verblijven in een ander hotel.
We spreken af elkaar even op te halen voor diner van vanavond. Dat wordt gezellig. Bij de haven heel veel leuke restaurantjes... Dat wordt nog moeilijk kiezen. We zien wel....
Omstreeks 19.30 uur ontmoeting met de USA pelgrims en een Ier die ik eerder ontmoet heb onderweg. Met z'n vieren een heerlijke gezonde maaltijd. Ik besluit vanavond op tijd bedje in te gaan en morgen heel vroeg naar de vuurtoren te wandelen. Faro heet het daar. Dat is 3 km heen maar ook 3 km terug. Dus een extra afstand van 6 km met daarbij nog de volgende route naar Muxia. Dat wordt nog een flinke afstand morgen. Een heerlijk wit wijntje (fles) bij het eten gaat er bij dit groepje heel vlot in. Enigszins aangeschoten wandel ik terug via de haven naar mijn hotel. Het is nog vroeg, maar morgen wacht een zeer pittige route.
Ik slaap erg vlot, maar wordt toch enkele keren wakker door geluiden buiten in de steeg voor het hotel. Omstreeks 05.00 uur ben ik klaar wakker en is de volgende laatste dag aangebroken van mijn Camino Portugal. Afstand afgelegd: 960 km.

Tot het volgende verslag.......op naar mijn einddoel Muxia.

Pelgrim Jacob Elbertus.