Vandaag geen verslag maar nieuwjaarswens 2015
Door: Bert Gorter
Blijf op de hoogte en volg Bert
31 December 2014 | Nederland, Amsterdam
Het was afgelopen tijd een hectische tijd.....
Zieke ouders en afgelopen maandag 23 december 2014 omstreeks 17.00 uur mijn motorongeval in Zaandam. Het liep relatief gelukkig nog goed af. Een voetganger stapte uit het donker plotseling via een VOP de rijbaan over en wellicht schrok ik hiervan....een rem poging en daar lag deze jarenlange zeer ervaren motorrijder. Ik weet niet wat erger was wat volgde:
aardige turkse bewoners die zich over mij ontfermden, een tweetal zeer bekende ambulance broeders die mij bekenden, een vijftal collega's die plaats ongeval af gingen zetten...maar resultaat was een aardig beschadigde motorfiets en een landing op mijn linker zijkant was relatief op dat moment nog wel te harden. De rapid responder ter plaatse met weer een bekende verpleger waarmee ik gewerkt had....en vervolgens in die snelle ambulance auto zittend naar het ZMC Zaandam. Toch maar even een controle in het ziekenhuis Zaandam....leek mij toen ook wel nuttig. Daar werd ik opgevangen in een hectische eerste hulp post, waarbij alle kamers bezet waren. Dan maar een reserve plaats in een familie kamer. Even in een potje plassen...normaal procedure bij een motorongeval. De kleur rood in het potje was klonterig rood.....foute boel. Onmiddellijk enige paniek reacties bij de zusters van spoed eisende hulp...Daar lig je dan enige tijd te wachten....zelf daarna maar familie opgebeld....dat gaat de verkeerde kant op...niet zomaar weg na een korte controle! Daarna eerste onderzoek...echo....niet veel op te zien...wel vocht bij linker nier????? Hierna veel wachten....Lig je onder de CT scan....knal....kapot!! CT scanner niet meer aan de gang te krijgen. Je zult maar een pechdag hebben???? Vervolgens wat er dan gebeurd....je wordt opgeladen met spoed met een ambulance richting AMC...Amsterdam. Iedere hobbeltje en windkrachtje voel je in je lijf cq in mijn linker nier....en van die morfine moet je spugen....wat voel je je dan klein.....Maar in Amsterdam aangekomen nagenoeg gelijk onder de CT scanner....scheurtje in linker nier...en natuurlijk een gekneusde nier. Onderwijl zelf door zeuren over mijn gescheurde ego bij dit motorongeval.
Eindelijk om 01.00 uur.....rust in een verpleegkamer in het AMC. Even bijkomen van alle hectiek. Ik mag heerlijk gaan slapen....hoe bedoel je heerlijk (uit)slapen. Platgespoten met morfine lukt mij dit maar matig.
Volgende dag terug naar ZMC Zaandam. Vijf dagen en vier nachten daar een kamertje gehad en tweede kerstdag al weer thuis....veel pijn maar dat mocht de pret van thuiskomen niet drukken. Hierna vlot afkicken van de pijnstillers en morfine...veel rust en lange ligdagen en nu inmiddels al weer twee dagen vrij van pijn. Gisteren alweer naar het plein in de buurt gewandeld en vandaag alweer naar de binnenstad gefietst. Heerlijk om weer zonder pijn te genieten van het leven....
Hulde aan doktoren, specialisten, verpleegster(s) van ZMC en AMC. Wat een kanjers die mij geholpen hebben. In een woord GEWELDIG!
Dit heeft het verblijf in het ziekenhuis enorm geholpen. Vandaag een verpleegster van ZMC (bekende) alvast bedankt voor haar zorg. Ik kan stellen dat zij een levensbedreigende situatie bij mij goed heeft behandeld (kwam in shock in het ZMC). Daarom ook is mijn motto tegenwoordig als ik een vertrek of kamer binnenloop: Goede vandaag. Men kijkt niet al vreemd op als ik dit zeg......Je moet vandaag leven en niet morgen.
Ik wilde U dit verhaal niet onthouden ondanks dat het geen reis verslag was in de zin van deze website, maar wel een bijzondere leerdag, waarbij ik weer even op mijn plaats gezet werd dat we in het NU moeten genieten en niet morgen. Vandaag elkaar helpen en niet morgen. Vandaag iets doen voor een ander en niet morgen...etc etc.
Deze tweede kerstdag was derhalve heeeeeel bijzonder, ondanks dat ik die dag maar een par uurtjes beneden in de huiskamer heb doorgebracht. Ook deze nieuwjaarsdag zal bijzonder zijn....met geen alcohol, want ik moet nog verder aansterken en mijn linker gekneuse nier moet nog beter worden.
Bij deze wens ik een ieder een heel gezond en gelukkig 2015 toe. Mijn nieuwe jaar 2015 begint al TOP! Ik ben weer lekker thuis in goede gezondheid. En mijn volgende reis is al over een kort aantal weken....
Mijn volgende verslag gaat weer over de Camino Portugal.
Bert Gorter
Twee nieuw volgens....welkom bij de club.
-
31 December 2014 - 14:55
Anja Verstraten:
Jij ook een heel gelukkig en vooral gezond 2015! Ik heb zelf ook iets teveel ziekenhuizen gezien het afgelopen jaar. -
31 December 2014 - 17:00
Carrie:
Tjemig Bert,
dat was even schrikken! Hoe ervaren je ook bent op twee wieltjes, je blijft kwetsbaar en die witte strepen op dat wegdek blijven ook heel verraderlijk, want misschien ben je daar wel op weggegleden. Fijn dat je nu weer pijnloos door het leven stapt. Ik wens jou en je familie een goede jaarwisseling en een fantastisch en gezond 2015.
-
31 December 2014 - 17:27
Johan Arp:
Beste Bert
Inderdaad een heel ander verslag dan jouw reis ervaringen van het afgelopen jaar.
Dat was even schrikken, gelukkig is het goed afgelopen en heb je bijzonder goede hulp
ontvangen van diverse hulpverleners. Klasse zoals het gegaan is !
Vergeet ook jouw beschermengeltje niet die op jouw linkerschouder zat..
Geniet van elke dag, goed motto
Een goede jaarwisseling en een gezond en succesvol 2015
Groetjes, ook aan Norma
ietsje en Johan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley