25e wandeldag Ruta La Plata dagboekbeschrijving

Hallo beste mensen,

Het is zondag en nog even tijd om mijn dagboek even rustig overdag te schrijven. Ik ben aangekomen bij de 25e wandeldag. Dit wordt een pittige tocht van 35 km van Santa Croa de Tera naar Mombuey. Etappe 26 van de 35 etappes. We schieten al pittig op, maar ook heb ik langzamerhand door dat ik Santiago niet ga halen.
Maar dat is niet belangrijk (meer) want de weg er naar toe is het belangrijkst. Niet het eindpunt. Dat moest ik dus vasthouden. Om 06.00 uur gaat mijn wekkertje weer en ga op pad omstreeks 06.30 uur. Het blijkt een ruig pad te zijn. 3 uur wandelen en daarna weer even rust. Die eerste 3 uren zijn behoorlijk lang, maar ook goed te doen. Je bent nog fris en fruitig??? Nog veel energie en het is in de ochtend heerlijk om zo vroeg buiten in de natuur te lopen. Wandel door velden. Groen landschap. Glooiend landschap. Na enige tijd heb je wel behoefte aan een bakkie koffie. Je blijft hollander he. Na 2 uur kom ik bij een herberg in aanbouw. Ik liep namelijk bij een klein aardig dorpje over een pad en kwam langs deze herberg. Je wordt nieuwsgierig en het blijkt dat je daar ook even kan eten en drinken. Dat zitbankje bij zo'n herberg is heel verleidelijk.
De vrouw aldaar blijkt heel erg aardig te zijn en Engels te spreken. Ik zie haar opbloeien. Eindelijk een pelgrims waar ik lekker mee kan kletsen. Ze praat vijf kwartier in een uur. Ik moet gewoon lekker even uitrusten en ik krijg een kopje koffie. Met wat lekkers erbij. Ik moet natuurlijk ook hun aanbouw bekijken. De schoonzoon en dochter van de vrouw komt er ook even bij. Ze zijn aan het verbouwen bij hun huis en hebben niet veel tijd. De vrouw neemt de honneurs waar. Ik heb daar ongeveer een half uur lekker zitten kletsen. Ze willen een bed/breakfast in de aanbouw van het huis houden. De engelse blijkt verder uit Zuid Afrika te komen.
Haar dochter en schoonzoon zijn naar Spanje geemigreerd omdat hij nu hier werk heeft gevonden. Ook haar dochter heeft werk, want er komen kinderen om les van haar te krijgen. Ze was zo goed dat ze nu op de plaatselijke school gevraagd is les te komen. Een heel leuke dame deze vrouw en ze is heel gezellig. Ook dat is een hele fijne gebeurtenis als je zo'n camino loopt. De ontmoetingen tijdens het wandelen.
Ik beloof dat ik hun adres zal doorgeven aan het bedrijf die de herbergadressen beheerd. Belofte maakt schuld en derhalve zal ik dat zeker doen. Na een bezoek toilet, moet ik toch weer verder. Het afscheid van deze vrouw is heel hartelijk. Zij wenst mij bon camino en verteld nog even hoe mooi de route verderop is. Zij loopt die route vrij snel...??

Wel de route was heel mooi. Pad liep zigzaggend door het landschap en uiteindelijk zicht op een stuwmeer. Daar moet ik naar toe lopen. Echter pad buigt omhoog af naar links. Geen paniek, want de kaart laat dit ook zien. Het duurt echter nog wel ruim een half uur totdat ik eindelijk via diverse hoogten bij het stuwmeer/de brug beland. En dan heb je toch een uitzicht???? Links het water die hoog is en rechts de laagte van een rivier met daarin de machines die electriciteit opwekken. Het is een lawaai van jewelste, die de machines maken. Ik maak hele mooie foto's.
Ik loop ruim 10 minuten over deze grote lange brug langs het stuwmeer. Een hele bijzondere ervaring.
Daarna weer de route naar links opgepakt. Ik kom bij een soort fietsroute en het is inmiddels behoorlijk warm geworden. Het is een stralende zonnige dag geworden.
Ik kijk even naar het verleideilijke koude water van het meer en zoek een plek om te zwemmen. Dat vind ik na een paar honderd meter. Een aantal rotsen bij het water. In mijn zwempak a al natura zak ik langzaam in het koude frisse water. Heerlijk even ontspannen en opfrissen. Na korte tijd verfrist te zijn mijn kleding maar weer aangetrokken, om verder geen passanten te verontrusten met mijn goddelijke lichaam. Er was verder helemaal geen mens te zien hoor. Een heel stil en vredige rust. Een heerlijke plek om even uit te rusten in het zonnetje?? Nee. Ik wil graag weer verder. Rugzak op en daar ga ik weer over dit slingerende pad langs het water. Even later passeren mij fietsers. Ook even later loop ik langs een aantal vissers. Uiteindelijk na 8 uren bereik ik vrij vlot de herberg Mombuey. Herberg aan rond van dit hele kleine dorpje. Deze wandeldag was top. Veel uitzicht en groene natuur. Wel af en toe hele zware paden door rotsblokken op het wandelpad. Geen pad voor fietsers???

In de herberg blijken al een aantal pelgrims te zijn. Ik herken weer enkele Italianen. Ook een fransman is er weer. Een oude man die behoorlijk snel wandelt. Matige voorzieningen in de herberg. Geen top herberg dus. Het is dus een matige accomodatie. Hopelijk is er in het dorp ook nog eten te krijgen.
Inmiddels arriveert de spaanse pelgrim die achter mij vertrokken was ook bij de herberg. De pelgrim heeft behoorlijk moeten afzien. Voeten zitten vol blaren. Ondanks dat deze pelgrim heel erg sterk is, zal deze pelgim mogelijk morgen niet verder kunnen lopen. Zo te zien zijn de voeten pijnlijk. Ontzettend grote blaren op de onderkant van de voeten. Ook daar kan ik met mijn sporttape niets meer aan doen. Ik verneem dat de pelgrim mogelijk morgen met de bus of taxi naar de volgende etappeplaats gaat.
Uiteindelijk zet deze pelgrim met een pijnlijk gezicht toch door en gaat verder op haar weg.


Hierna natuurlijk weer het bekende ritme van douchen, wassen etc.
Een korte sieta gehouden. En daarna het dorpje in. Er blijken mooie supermarkten te zijn. Dus voldoende om lekkere dingen in te slaan voor vandaag en morgen.
In de hostel kunnen we toch iets te eten krijgen. Pas om 21.00 uur, maar dat mag de pret niet drukken. Het blijkt toch een heerlijke maaltijd te zijn met wederom Trout - patat en salade. Een grote pudding als dessert. De wijn was zowaar ook prima. Deze dag was dus best prima.
Leuke ontmoetingen en mooie natuur.
Een hele fijne wandeldag op deze 25e wandeldag Ruta La Plata.

De plannen voor morgen zijn 30 km van Mombruey naar Publa de Sanabria.
Weer een nieuwe uitdaging.....

Fijn weekeind verder en tot volgende week.

Bert Gorter