Uitwerking dagboek Pelgrimsroute Japan 27/10/2018

Hallo beste lezer(s)/belangstellende(n),

Ik word deze wandeldag wakker...27 oktober 2018. De verjaardag van Norma mijn echtgenote. Ik heb een bos bloemen besteld via mijn zoon Rene en ze zal deze bos bloemen als verrassing vandaag krijgen. Ik hoop dat de bezorging op tijd is. Wat ben ik blij dat ik dit avontuur mag beleven. Dit thuisfront is heel fijn. Ik heb haar ook per mail gefeliciteerd.

Vandaag mijn 27e wandeldag. Mijn doel is Uwajima city bereiken. Dat moet zeker lukken vandaag. Op dit deel van de route zijn er meerdere routes aangegeven. Ik heb gisteren al besloten om straks de tunnel te nemen. Vroeg opgestaan en vertrek om 06.00 uur. Na een heerlijk ontbijtje op pad. Binnen een half uur sta ik voor die hele lange tunnel. Oordoppen in en daar ga ik weer. Deze tunnel is wel heel erg lang. Drie kwartier wandel ik door die hele luidruchtige tunnel, waarbij ik op moet letten dat mijn cap niet van mijn hoofd waait. Ik wandel aan de linker kant op een verhoging. Het (vracht) verkeer rijdt links naast mij. De zuigwind blaast mij bijna af en toe omver bij grote vrachtauto's. Ook de lucht in zo'n tunnel is niet al te fris. Je bent blij dat je letterlijk en figuurlijk het licht in de tunnel aan het eind ziet. En natuurlijk het zonnetje, maar vooral de frisse lucht. Ik wandel weer op route 56. Het lijkt wel of ik niet van die route af kom. Het is een lange lawaaierige wandeling langs de zeer drukke route weg 56. Echt wennen doet het niet, maar ik probeer te genieten wat er allemaal om mij heen gebeurd. Ik realiseer mij dat ik Kochi district verlaten heb en inmiddels in het Ehime prefecture/district aan het wandelen ben. Ik zou mij verlicht moeten voelen???? Ik voel wel dat ik inmiddels op de helft zit van mijn pelgrimstocht en dat voelt goed. Zonder al te veel (fysieke) problemen deze pelgrimstocht gewandeld. Mede ook door mijn ervaring en voorbereiding lijkt mij deze pelgrimstocht zeer geschikt voor mij. Eenzaam, avontuurlijk, mooie natuur, zee, schone zee lucht, bossen, tempels....ik voel mij als een koning. Zou dat die verlichting zijn?? En dat op de verjaardag van mijn echtgenote Norma. Dat moet een betekenis hebben. Ik haal een Japanse jongen in. Ik heb hem al eerder een keer bij een tempel gezien. Ik maak contact en we praten even met elkaar in het Engels. Ik vraag hem of er hier op dit eiland schoenmakers zijn. Ik laat mijn versleten hakken van mijn wandelschoenen zien...Hij begrijpt mij en geeft aan mee te kijken naar een schoenmaker. Ik wandel met hem door de havenstad. Zowaar vinden we samen in deze stad een schoenmaker. Ik vraag of hij mijn hakken kan repareren. Deze Japanse schoenmaker ziet dit niet zitten. Deze hightech wandelschoenen kan hij niet maken. Hij heeft er niet de hakken voor. Ik wandel verder...met de Japanse pelgrim achter mij aan. Ik wandel vlot(ter). Hij heeft volgens mij blaren danwel zere voeten. Ik wandel deze drukke havenstad weer uit op mijn bekende route 56. Het is inmiddels 09.00 uur. Het is nog heel vroeg. Geen vroege lunch. Ik ga door. Na een uurtje wandelen ben ik al bij tempel 41 genaamd Ryukoji. Je merkt het niet echt, maar ik zat op een hoogte van 150 meter en wandel omhoog naar ruim 200 meter. De volgende tempel 42 is nog 1 uur verder. Daar kom ik inderdaad om 11.00 uur aan. Tempel 42 ligt niet meer langs route 56. Ik ben rechtsaf geslagen van route 56 naar route 57. En daarna linksaf weg van die drukke verkeersroutes.
Heerlijk rustig dit deel. Ik ben vlot doorgewandeld naar tempel 42. Ik had niet gedacht hier al zo vlot te komen. Het is nog erg vroeg en ik besluit door te gaan. Het tempel ritueel werk ik inmiddels rustig af en ik bekijk kort het tempel complex. Ik neem er nu echt de tijd voor, maar ga dan ook weer vlot op weg. Langs deze route tot tempel 42 zijn diverse supermarkten. Ik heb eten voor onderweg ingekocht dus...ik kan gewoon verder gaan. Ik heb gekeken in mijn routeboekje dat ik voorlopig in de bossen wandel. Een flink eind van de dorpen en steden. Dat wordt heerlijk rustig wandelen maar ook met diverse hoogte verschillen. Ik heb via via ook vernomen dat een bepaald deel van de route binnendoor geblokkeerd is door bomen over het pad. Het pad zou afgesloten zijn. Geadviseerd werd om te lopen. Ik besluit toch met een gekregen kaartje in een supermarkt om de route binnendoor te nemen met een alternatief door een slinger asfalt weg. Het blijft een avontuur, maar ik hoop dat ik niet terug hoef te wandelen naar een drukke alternatieve verkeersroute. Ik neem een besluit om ervoor te gaan. Een mooie route door de bossen. De heuvelkam zou ongeveer onder de 200 meter zijn met een (donkere) tunnel. De tunnel is een voetgangers tunnel en volgens de beschrijving zonder licht. We zien wel...er is altijd licht in de tunnel aan het eind.
Het is 10,9 km naar tempel 43. Ga ik dat halen?? Na een uur ben ik al bij die tunnel. In het donker wandel ik door die tunnel...en zie in de verte twee pelgrims. Voordat ik hen kan aanspreken en wat kan vragen zijn ze plotseling niet meer te zien. Er is daar een afslag maar ook een bord die aangeeft dat het verboden en gevaarlijk is om dat pad naar beneden te nemen. Ik besluit voor zeker te gaan en ik neem die zigzag asfalt weg omlaag. Het blijkt een asfalt weg te zijn die eerst flink stijgt en dan pas omlaag. Maar ik wandel stil en eenzaam door. Ik geniet van de stilte. Ik geniet van de bossen en de frisse lucht. Het is warm, maar ik kan heerlijk in de schaduw wandelen. Deze zigzag weg wordt aangegeven met het nummer 31. Ik wandel naar beneden vlot en kom op route 29 terecht. Ik begin nu langzamerhand moe te worden. Niet vreemd na die beklimmingen en lange weg. Na enig zoeken naar de route richting Seiyo City. Soms zijn er diverse route markeringen en soms moet je gewoon schuin rechtdoor wandelen?? Bordje weggehaald of omvergereden??
Ik wandel over een rustige weg en bereik het stadje. Ik heb mijn zinnen gezet op twee hotels die aan de rivier liggen. Moet makkelijk te vinden zijn en hopelijk ook een bed beschikbaar. Ik ben bijna bij tempel 43. Het is inmiddels al 16.30 uur en ik heb een zware wandel dag gehad. Ik besluit te stoppen voor vandaag. Die tempel 43 genaamd Meisekiji komt morgen wel weer. Ik wandel richting die hotels en ik boek een kamer bij een van die hotels genaamd Ooki. Morgen de rivier oversteken en zo naar tempel 43. Deze tempel ligt wel op een heuvel op 260 m. hoogte.
Dat wordt weer even klimmen. Deze dag was weer top en ik heb weer een overnachting. Beter kan niet op deze verjaardag van Norma. Ik krijg in het hotel eten op mijn kamer. Ook prima hoor. Kennelijk geen eetzaal. Ik ga boodschappen doen en voorbereidingen voor morgen. Icebreaker shirt even wassen en drogen nabij de airco...Geen haarföhn vandaag.

Deze pelgrim is vandaag moe en voldaan. Weer een prima wandeldag gehad. Wat zal mij morgen brengen. En heeft Norma haar bos bloemen gehad. Dat ga ik morgen wel lezen in de avonduren.

Tot morgen

O Henro San Jacob.