Uitwerking dagboek Pelgrimsroute Japan 8/10/2018

Hallo beste lezer(s),

Ik ga verder met het uitwerken van mijn dagboek over mijn pelgrimstocht in het jaar 2018. Het is maandag 8 oktober 2018. Weer een volle week te gaan. Het weekeind is voorbij. Ik merk wel dat het in de weekeinden drukker bij de tempels is dan door de weeks. Eigenlijk ook wel logisch. In de weekeinden zal ik mogelijk moeten gaan reserveren bij overnachtingsplaatsen. Deze nacht heb ik echt geluk gehad. De laatste kamer?? Ik heb een hele rustige fijne nacht gehad. Goed uitgerust en heerlijk schoon mijn bedje weer vroeg uit...Ik had uitgezocht dat de bus al vroeg vertrok om 06.30 uur. Ik sprak nog een paar pelgrims en zij gingen er ook vroeg uit. 05.15 uur gaat mijn wekkertje...nog niet helemaal uitgeslapen, maar voldoende energie weer om verder te gaan. Ik ga met de bus een stuk naar mijn vervolg route. Anders zou het een hele saaie drukke weg zijn die ik al wandelend extra zou moeten afleggen. Ben wel benieuwd hoe Daniel het heeft gehad. Pittige afdaling met pijnlijke voeten...dat wordt een beetje afzien. Ik heb tot nu toe erg goed gewandeld. Geen blaren alleen een pijnlijk klein teentje die ik getapt heb. Geen probleem om hiermee verder te gaan. Het gaat tot nu toe top. Ik moet uit de bus stappen bij de Asebi stop...Blij dat ik met de bus gegaan ben...minuten lang rijden we door over een drukke kronkel weg. Bus mooi op tijd...Japanners zijn echt experts in tijdrijden. Precies op de minuut kom ik aan bij de kruising Asebi stop. Het is nog heerlijk vroeg als ik verder ga wandelen.
5,4 km naar Tempel 22 genaamd Byodoji. Vrij vlot bereik ik tempel 22 al om 08.15 uur. Na het bekende ritueel en mijn stempel scoren ga ik vlot weer verder. 20,7 km te gaan naar tempel 23 genaamd Yakuoji. Ga ik of wil ik dat halen? Ik ga deze dag de kust bereiken en ik zie in mijn boekje een mooie camping plaats??? Ik draag natuurlijk niet voor niets mijn tentje mee in mijn rugzak. We zien wel waar we uitkomen. Wellicht kom ik nog wel meer tegen onderweg naar tempel 23. Ik lees in mijn aantekeningen dat ik het een heel mooi pittig stuk vond om te wandelen.
Onderweg wat te eten? Mijn voorraad in mijn rugzak wordt al minder. We zien wel. Ik loop uiteindelijk langs een dorpje en spreek een aantal Japanse dames aan. Ik maak een gebaar van eten...Ze zien vast dat ik pelgrim ben. Uit hun gebaren begrijp ik dat er geen winkel en supermarkt in de buurt is. Jammer, want mijn maag begint al te knorren. Ik heb voor straks nog wel een noodreep. Ik wandel rustig weer verder en ga verder langs de weg. Zeker ruim een kwartier later word ik bijna omvergereden door een auto en stopt voor mij. Die Japanse vrouw stapt uit en geeft mij een ossetai in de vorm van een hele maaltijd!! Wat een lieve mensen toch!! Blikje tomatensap, twee worsten, twee zakjes nog warme rijst en zakje koekjes. Wat een weelde...wat een fijne gift (Ossetai). Dit schijnt heel gewoon te zijn in deze streek. Maar dat ondervind ik nu echt wel. Ik ga bedankt haar met een diepe buiging en mijn glimlach....Ik zoek een leuk stekje om rustig deze maaltijd op te eten. Wat een heerlijke voedzame maaltijd. Ik voel de energie weer mijn lijf in komen. ik kan heerlijke weer verder zonder enige trek te hebben. Bij een splitsing besluit ik de kustroute te nemen. Je kunt soms kiezen uit bepaalde routes in het boekje. Het is het eerste deel langs de kust. Ik houd van de zee en ik snuif de heerlijke zeelucht met heel veel plezier op. Ik geniet optimaal. Er zitten weer wat klimmetjes in de route. Ik begin al sterker te worden en ik wandel vlot omhoog en weer omlaag. Omstreeks 14.00 uur kom ik aan bij de locatie waar de camping zou moeten zijn. Ik zie geen camping, maar een grasveld omringd met bosschages. Er staan wel een aantal lantaarnpalen en zowaar een toilet groep. Dit zal het wel zijn. Ik zet mijn rugzak op het grasveld in een hoekje. Wellicht kan het straks hard gaan waaien en ik zit aan de kust. De wind kan vanavond/vannacht of morgen flink opsteken. Ik kijk niet iedere dag naar het weer. Ik wacht wel af. De weer berichten zijn voor het hele eiland en er is volgens mij echt wel een verschil tussen noord/zuid en Oost en West. Vandaag was het een top dag. Heel mooi weer onbewolkt en ik heb een temperatuur genoteerd van 28 graden.
Dit deel van de kustroute heb ik van genoten. Hopelijk nog veel meer mooie stukken langs de kust. Ik bekijk de toilet groep en zie dat er toiletten zijn. Geen douche. Die is er wel, maar die is zo vies..Die ga ik niet gebruiken. Ik zie dat er ook een Japanner aankomt en naar een kantoortje loopt. Ik meld mij daar en ik mag inderdaad op het grasveld kamperen. Het is toch de camping zoals aangegeven op het kaartje. Kosten 500 yen. Niet duur dus. (300 yen=2 euro).
Ik zet alvast mijn tentje op en mijn luchtbedje oppompen. Slaapzak in de tent en een lijntje spannen. Effe wat wassen. Mijn icebreaker shirt kan ik nu even wassen en drogen in de wind. Dat gaat zeker in een paar uur lukken. Heerlijk schoon shirt en slip aan morgen. Voorbereiding voor morgen. Maar ja...nu nog een diner/avondmaaltijd. Inmiddels komt er een Japans gezin met kinderen op het grasveld en gaan BBQén. En ja hoor...je gelooft het niet ik krijg een OSSENTAI bestaande uit een bordje met eten. Gebraden worstjes en rijst etc. Wat een weelde en avontuur. Wederom word ik verwend door die heel aardige Japanners die ook nog een beetje Engels kunnen praten. Ik laat mijn routeboekje zien en vertel dat ik de pelgrimstocht 88 tempelroute ga afleggen. Vol bewondering word ik nu nog meer verwend met een biertje en een yoghurt. Een complete maaltijd. Ik geef ze wel even wat privacy...door iets verder te gaan zitten eten. Even beleefd zijn.....en ik dank hun hartelijk na deze maaltijd. Ze ruimen al hun spullen en er ligt geen een stukje afval meer op dit stukje grasveld. Wat een keurige japanners. Zou dat overal zo zijn?? (dat zal later blijken...)
Wat een fijne avond....en voordat ik het door heb is deze avond al weer voorbij. Het zonnetje gaat onder en ik ga wassen. Dagboekje schrijven en plannen voor morgen naar tempel 23. Die is niet ver weg..een paar kilometer vanaf deze camping plaats. Wat een topdag vandaag. Een pitte wandeldag met klimmetjes maar goed te doen. Ik voel dat ik op schema lig en dat het pelgrimsleven al begint te wennen. De vrijheid, het avontuur, de natuur, de kust, de zee etc. Fantastische pelgrimstocht.
Ik ga vlot mijn bedje in en voordat ik mij stoor aan het licht van de lantaarnpalen op de campingplaats val ik al in slaap.

O Henro San Jacob.