Pijnlijke stramme spieren...
Door: Bert Gorter
Blijf op de hoogte en volg Bert
28 Oktober 2018 | Japan, Sukumo
Het is U niet ontgaan dat de km oplopen. We naderen de 700 km.
Afgelopen dagen een paar flinke hellingen en afdalingen gehad!
Dit kost veel energie, maar ook de spiertjes zijn pijnlijk en stram! Zelfs voor mij geeft dat wat ongemakken! Maar vanmiddag mijzelf weer eens verwent met een super hotel. Een hotel met super mooie kamer, badkamer en badhuis. Vanmiddag meteen heerlijk badderen! De spieren worden weer losser en veel beweeglijker! Ook de rek-enbstrek oefeningen in het badhuis zijn heerlijk. Warmte en afkoeling....heerlijk koud water op de brandende voetjes na een lange dag wandelen!
Afgelopen dagen mooi weer gehad. In de nacht een buitje gehad, maar daar heb ik geen last van! Afgelopen dagen geen campeer plekken! Soms als je even verder loopt plotseling weer wel, maar soms is het even genoeg en dan is wat luxe heel fijn. Rugzak is middel zwaar en goed mee te nemen! Geen pijnlijke hepen of schouders. Ik ben gewend dit soort rugzakken mee te dragen!
Afgelopen dagen toch gezien dat de Japanse bewoners van prefecture Ehime minder denken aan het milieu. Als je eten of drinken koopt...dan is alles verpakt in plastic. Alles bij elkaar gedaan in een plastic zakje. Ik constateer dat er veel op de weg wordt weggegooid op de parkeer plaatsen! Wie ruimt het op...niemand! Soms dus een puinhoop. Ook in deze prefecture zijn de paden langs de wegen minder schoon of opgeruimd.
Soms lastig voor de pelgrims die gedeeltelijk aan de zijkant van weg moeten wandelen. Ook de tunnels waar fietsers, bromfietsers en pelgrims wandelen moeten soms op een smalle richel door de tunnel gaan. Het verkeer raast binnen 1 meter met hoge snelheid langs deze verkeersdeelnemers!
Ik heb gelukkig nog geen ongevallen gezien, maar ik ben op mijn hoede en zorg ervoor dat het links rijdend verkeer mij van voren nadert. Alert om eventueel weg te springen naar rechts waar soms nog wat vrije ruimte is.
Gisteren een lastige beslissing moeten nemen in de bergen...
Ik had bij een hotel informatie ontvangen over de route die ik in de bergen ging wandelen! Het pelgrimspad afgesloten en de tunnel geen verlichting! Advies is om de weg route 31 te nemen.
Na de aarde donkere tunnel zonder obstakels gelukkig (300 meter lang!) sta je bij een aantal splitsingen...
Ik had eerder gezien dat twee pelgrims linksaf dat afgesloten pad namen! Ik koos voor zekerheid en nam route 31...een omweg eerst omhoog en later weer stijl omlaag al kronkelend langs een berg. Dit stuk weg is zo 4 a 5 km lang...
Beneden aangekomen begreep ik wel waarom dat pad afgesloten was...
Een aardverschuiving en heel veel bomen over het pad heen! Heel blij dat ik de juiste beslissing genomen heb!
Deze tocht vraagt dus echt om goede tactische beslissingen!
Verder natuurlijk deze informatie gedeeld met de O Henro San Facebook pagina, om andere pelgrims goed en volledig te informeren!
Afgelopen dagen weer veel gewandeld langs route 56 en andere zijwegen. Het blijft goed opletten. Ik pak regelmatig even mijn route boek om te kijken of er nog bijzondere richting wijzigingen zijn.
Vandaag hen ik echt een poging gedaan om meer calorieën binnen te krijgen. Alleen leven op rijst producten is voor mij onvoldoende. Ik ben inmiddels zoals ik zag in het badhuis gewichtmeter dat ik ongeveer al 3 kg ben afgevallen! Daarom een warme lunch en diner genomen! Heerlijk genieten...zoveel mogelijk eten! En het was ook nog gezellig. De Japanners willen graag weten waar ik vandaan kom. Met mijn beperkte Japanse taal kennis lukt het mij hun te informeren waar ik vandaan kom en wat ik doe.
Verder zijn er kippenvel momenten geweest afgelopen dagen. Er stopt een auto op een parkeerplaats naast mij en ik krijg een ossetai (gift). Ik kreeg vanmiddag een blikje koude koffie! Heerlijk weer koffie proeven...soms koud en soms heet. Eergisteren kreeg ik zelfs van een supermarkt medewerker een ossetai in de vorm van een flesje water. Deze stond die avond naast mijn echte bedje in een pension!
Het weekeind is weer voorbij voor jullie! Dus de werk week begint weer...
Ik wandel de komende dagen rustig verder.
Beetje de km beperkt houden, want het is nog een heel lang stuk langs de resterende tempels!
Ik ontmoet nog steeds pelgrims die ongeveer gelijkmatig met mij op wandelen! Heel fijn om ze weer terg te zien. Er ontstaat toch een bijzondere band met elkaar. Ik hoor dat zij dit ook hebben...
En ik maak heel makkelijk contact! Probeer wat woordjes Japans en dan is het oké! Ze helpen je dan overal mee! Je moet soms ook even wat durven vragen...met handen en voeten iets uitleggen! Dat lukt meestal erg goed!
Wel U weet dat deze pelgrim nog steeds door wandelt richting de berg etappes!
Groeten vanuit het super hotel Lohans Ozu city Prefecture Ehime Shikoku Japan.
Bert Gorter
-
28 Oktober 2018 - 10:23
Herman:
Wow Bert. Een prachtige beschrijving van wat je allemaal meemaakt en moet doorstaan. Mijn respect voor jou blijft groeiende, want in je beschrijving neem je mij helemaal mee in je tocht. Blijf het knap van je vinden en wens je, zoals steeds, succes voor de volgende etappes. Groetjes van Herman -
28 Oktober 2018 - 12:21
Mark Krom:
Hoi Bert,
700 km al lopen, dat schiet al op man. Maar het gaat natuurlijk niet om de eindbestemming maar om de reis er naar toe. Dat is de belevenis, jouw avontuur. Erg leuk je zo te volgen, ik lees het met veel plezier. Laat je maar goed verwennen in een hotel af en toe, pak je Rust ook. Groetjes Mark. -
28 Oktober 2018 - 19:19
Ben Troostheide:
Hallo Bert,
Weer een indrukwekkend reisverslag, weer eentje die de aandacht blijft trekken.
Je maakt veel mee, horen, zien, ruiken, proeven en alles bij elkaar intens beleven.
Ik weet als geen ander hoe lastig het is om anderen over te brengen dat wat jij mee maakt.
Voor jou is het echt alles wat jij mee maakt. Wij proberen door jou verhalen een klein beetje te beleven wat jij beleeft. Bedankt voor deze beleving heel mooi Bert. Slaap lekker, succes en sterkte met de reis. Dit weekend weer een mooie interventie in je wijk alles onder controle loop maar lekker rustig verder. Groet Ben
-
28 Oktober 2018 - 21:21
Elle:
Wow Bert. Hang in there! Sounds like you are still going strong. I know you can do it. The Flying Dutchman you are! Eat strong, my friend and keep your spirits up. Glad to hear of the acts of kindness from the Japanese people. It makes such a difference, doesn't it? Keep going, one foot in front of the other! -
29 Oktober 2018 - 04:59
Yvonne:
Hi Bert,
Ik geniet van je stukjes en heel jammer van de tunnels wat ik zo lees.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley