6e wandeldag Ruta La Plata dagboekbeschrijving

Beste lezer(s)
Ik blijf fanatiek schrijven om mijn dagboek verder uit te werken.
6e wandeldag 4 september 2011.
Mijn zoon Rob is jarig. Vandaag naar hem even bellen......

Puebla Sancho Perez naar Zafra verder naar albergue Almazara.

Het is weer vroeg opstaan om 06.00 uur. Op pad omstreeks 07.15 uur.
Tent is nat, want ik werd wakker in de tent in een dichte mist. Geen hand voor ogen zien. Het is ook fris. Snel de spullen ingepakt.
Jack aangetrokken en op pad.
Na half uur in het dorp aangekomen.
Bleek dat het dorp een groot feest had gehad. Overal afval die snel en netjes opgeruimd werd door de reinigingsdienst van het dorp.
In het dorp is het uitgestorven. Niets is open. Derhalve doorgelopen naar Zafra. Slechte markeringen. Op richtingsgevoel maar door gewandeld en na enige tijd toch weer de route opgepakt. Diverse winkels doch ook daar alles gesloten. Enige tijd in de stad gelopen en uiteindelijk toch een bakker gevonden. In die winkel bleek gelukkig van alles te koop. Ik was dus al snel in Zafra omstreeks 08.45 uur. In de winkel mijn paspoort af laten stempelen. Wel leuk die rij stempels in mijn paspoort.
Het blijft bewolkt tot omstreeks 10.30 uur. Op weg richting Santos de Maimona. Voetjes worden pijnlijk en gevoelig. Dat is normaal voor zo'n lange wandeltocht. Het komt altijd wanneer weet je niet. Paden lopen omhoog en soms weer stijl omlaag. Mooie vergezichten. Door het dorp Santos gelopen. Daar heb ik wel even gepint. Je moet toch wel contant geld op zak hebben. Toch kun je af en toe in de wat grotere dorpjes geld pinnen. Hierna weer doorgelopen want dorp is ook heel stil en verlaten. Op dat tijdstip niet vreemd. Wellicht is men naar de kerk?? En we lopen weer verder door mooi landschap in de richting van het volgende dorp. Onderweg genoeg druiven om van te snoepen. Pauze tussen alle olijven- en druivenbomen. Er wordt heel hard gewerkt om de druiven te oogsten. De vrachtauto's en trekkers rijden af en aan om hun kostbare vracht aan druiven weg te brengen. Daarbij stofwolken achterlatend. Deze pelgrim maar stof happen. Ben blij als ik die streek weer verlaten heb.
Borden richting de herberg. Een herberg in een verlaten vlakte. Het leek wel een kasteeltje. Blijkt een hele mooie herberg te zijn. Ook de eigenaar is heel aardig. Veel nederlanders en duitsers komen altijd naar zijn herberg. Vandaag ben ik de eerste nederlander. Een heerlijke douche genomen. Een prive kamertje. Ik kan alles lekker drogen op een terrasje. Ik blijk de eerste en nog enigste pelgrim te zijn in de herberg. Toeval?? Denk het wel.
Spreek een heerlijk menu af. Een variant menu. Ik heb nu al trek en bestel omstreeks 15.30 uur een bocadillo met kaas en tomaat. Heerlijk mijn energie even aanvullen.
De man achter de bar blijkt niet alleen de eigenaar te zijn, maar ook manager, kelner ...etc. Een hele gezellige spanjaard waar ik in mijn gebrekkig spaans toch wel enige woordjes mee kon wisselen. Na deze welkome maaltijd afspraak gemaakt dat hij morgen voor mij twee dezelfde broodjes voor mij klaar maakt en deze klaar zet. Omstreeks 20.30 uur moet ik op tijd zijn voor de avondmaaltijd. In de tussentijd natuurlijk weer het vaste ritme van voeten verzorgen, spullen prepareren etc. Hierna een korte siesta gehouden, want ook het leven van een pelgrim is vermoeiend. Oh ja. Ik was ook nog vergeten dat de spanjaarden een heerlijk biertje kunnen tappen. Voor mijn siesta een heel lekker koud Estralla biertje uit de tap genomen. Het gele vocht gleed gewoon heeeeel heerlijk door mijn mond en keel naar....beneden. Na afloop van een vermoeiende wandeldag is zo'n biertje hemels..... En niet te vergeten kreeg ik van die aardige eigenaar ook nog een slaapmutsje (kleine borrel) bestaande uit die gele citroen likeur van ??? procent.
Mijn siesta werd een knockout. Ik lag helemaal mud op mijn matras/bed.
Toch wel afzien he...
Omstreeks 19.15 uur wakker. Sokken en kleding nog even gewassen en aan de lijn te drogen gehangen. De temperatuur is nog warm in de zon en het droogt heel snel.
Omstreeks 20.00 uur kan ik al aan tafel en ik krijg soep, een hele grote salade en creme dessert.
Qua maaltijd een beetje weinig energie maar wel heel lekker. De broodjes lagen hierna al voor mij klaar. De eigenaar vertelt mij dat er vanacht iemand anders de herberg beheert. Hij legt mij uit hoe ik morgenochtend zonder iemand te storen de herberg via de achterdeur kan verlaten. Wel opletten dat de hond niet in mijn broek bijt. Inmiddels ben ik goede maatjes met deze middelgrote vuilnisbakkenrashond en hij snuffelt gretig aan mijn vingers bij het langslopen. Ik doe heel vriendelijk tegen hem zodat hij mij morgen zeker heel goed herkent. Omstreeks 22.00 uur komen er twee agenten van de Gardia Civil binnen. Militaire uniformen. Een jongere agent en een agent van middelbare leeftijd. Zij controleren het hotelregister die de eigenaar moet bijhouden. Zowaar zijn de agenten van de Gardia Civiel spraakzaam en hebben belangstelling voor mij, want de herbergier vertelt dat ik een hollandse politieagent ben. (had ik verteld).
Hierna een gebrekkig spaans gesprek gevoerd over de bekende onderwerpen zoals gevaar, geld en pensioen. Blijkt dat zij heel weinig verdienen netto. Ongeveer 1600 euro netto per maand. Ik hou mij maar even op de vlakte over mijn salaris.
In iedergeval heel leuk om politiecontacten te hebben gehad hier. Het was heel gezellig en de agenten zaten rustig aan de bar een biertje te drinken??? Dat zouden we in NL zeker niet doen. Een van de twee zal toch wel hun dienstvoertuig moeten besturen. Maar ja wie controleert wie he....
Soms wordt mij wel eens gevraagd hoe duur het is per dag. In iedergeval kan ik deze dag berekenen. Alles bij elkaar (logies, broodjes, drinken, warme maaltijd, biertjes,fles water..) was het 35,50 euro. Dit is inclusief een fooi voor deze fantastisch aardige eigenaar van de herberg. En deze dag zelfs een prive kamer met douche en terras.

Gemiddeld ben je ongeveer 25 euro
per dag kwijt. (totaal).

Ik kan mij verder nog herinneren dat ik heerlijk rustig geslapen heb in deze herberg. Weinig gasten en geluiden. Geen gesnurk van andere pelgrims. Het was eigenlijk bijna te stil. Ik sliep als een roos....

Het was hierna weer vroeg op. Heel voorzichtig spullen inpakken. Klein ontbijtje en ik verlaat heel stil deze fantastische herberg. De hond wel wakker doch blafte niet. Je vindt het op dat moment wel heel jammer dat je verder moet, want hele goede herbergen zijn schaars op zo'n route. Maar je weet maar nooit....
Later blijkt dat er nog veel meer mooie herbergen op mij lagen te wachten met hele gezellige gezamelijke maaltijden met pelgrims.
Bent U nieuwsgierig naar mijn avonturen. Blijf dan lezen...

Morgen ben ik er weer.
Fijne dag en geniet van het leven.

Groeten van ikke..

Bert Gorter