Uitwerking dagboek Pelgrimsroute Japan 22/10/2018

Hallo lezer(s)/belangstellende(n),

Het is vandaag al weer de 22e wandeldag en tempel 38 wellicht in zicht. Ik lees dat ik heel vroeg wakker ben geworden. 04.00 uur. Ik ben klaar wakker en besluit eruit te gaan. Tentje en inhoud opgeruimd. Binnen een half uur weer klaar om verder te gaan. Het is nog donker. Er is een simpele toilet groep waar ik mij was. In het donker wandel ik voorzichtig over de weg richting het puntstuk. Ik zoek even naar een ferry/pont, doch die blijkt er niet te gaan. Ik ben toch ook veel te vroeg om die pont te nemen...als hij er al was. Ik heb een wat verouderde routeboekje en ik denk dat de pont er niet meer is. Dan maar verder terug richting de brug. Ik lees in mijn dagboek dat ik ook nog wat inkopen moet gaan doen. Mijn SD kaart met mijn foto's is bijna vol. In een winkel een nieuwe SD kaart kopen. Je moet echt blijven opletten. Ik denk dat er ongeveer 600 foto's op zo'n kaart kunnen. Ik heb tekort kaart(en) meegenomen. Ik heb kennelijk gedacht...ik zit toch in Japan...Daar worden die kaarten gemaakt. Ik wandel vlot in de frisse ochtend.
Voordat ik het weet zit ik bij een splitsing. Een korte dilemma...een hele mooie erg lange groene route langs de kust (zonder al teveel drinken en eten) of langs de verkeersroute 321. Voordeel wandelen langs deze weg is voldoende eten en drinken. Dan is de keus niet echt moeilijk. Jammer want ik had eigenlijk wel die groene route willen doen. Maar ik heb tekort eten en drinken bij mij. Ik ben nog geen supermarkt tegen gekomen.
Ik zie na een paar uur een supermarkt langs deze route 321. Keus gemaakt. Ik ga veder wandelen en ik passeer weer een lange tunnel. Het is weer wandelen langs een drukke verkeersroute. Ik geniet van deze mooie maar pittige wandelroute. Heel veel kilometers langs de kust. Ik had van dit deel gehoord en aangegeven dat ik er wellicht van zou van genieten. En dat klopt. Ik heb er ook van genoten, maar het is wel een hele lange weg langs de kust. Geen enkele pelgrim te zien. Dan vraag je je af....snijden ze hier de route af, omdat het zo'n lang eenzaam stuk weg is???En voordat ik het door heb ben ik alweer bij Oki No Hama Beach. Je kunt over een strand daar wandelen. Ik zag een eet tentje en ik ga naar binnen. Mijn maag begint te knorren. Tijd om te eten. Ik ga naar binnen en er blijken twee heel oude Japanse eigenaren te zijn. Ze zijn kok en kelder of andersom. Ze zijn heel lief. Er zijn nog andere gasten die aan het eten zijn. Ik kan kiezen vanaf een geplastificeerde plaatjes met eten. Ik kies rijst curry. Wat heb ik heerlijk gegeten bij deze twee dames. Wellicht kom ik daar op de terugweg weer??? Want na tempel 38 ga ik wellicht terug wandelen om dan via binnenland naar tempel 39 te gaan. Ik ga de zee een aantal dagen verlaten. Die tempel 38 ligt echt aan het eind van dat stukje eiland Shikoku. Zo'n puntstuk.
Na deze heerlijke goede maaltijd besluit ik door te gaan. Het gaat heel goed. De route langs de kust is fantastisch. Echter het is wel heuvelachtig en daardoor iets zwaarder. Ik wandel als een speer en geniet. Ik word wel een beetje moe en mijn voetjes worden warm. Maar dat komt omdat ik de 30 km afstand nader. Ik zet door en blijf genieten. Het laatste stuk is echt slingerend en omhoog/omlaag en uiteindelijk sta ik om 15.30 uur voor de tempel. Mijn energie is op en ik besluit eerst wat te eten en te drinken. Aan de overkant is een restaurant op met rijst curry specialiteit. Ik ga naar binnen en ik hoor dat het restaurant gaat sluiten om 16.00 uur. Ik mag nog wat gaan bestellen. Wat ben ik blij!!
Ik bestel vlot een variant op curry rijst. Ik heb heerlijk gegeten en biertje erbij. Ik moet nog wel naar de tempel en een overnachting regelen.
Ik ga eerste mijn ritueel en mijn stempels halen. Na een half uur ben ik daar klaar mee. Ik kan bij deze tempel geen overnachting regelen.
Ik wandel het dorp in en kom bij een politiebureau. Ik ben heel moe en geen zin meer om iets te zoeken. Tijd om een politie collega iets te gaan vragen?? Dat heb ik gedaan. Ik bel aan en een Japanse vrouw doet open. De japanse politiecollega komt eraan en ik vraag of er een overnachting ergens in de buurt. Hij helpt mij. Hij belt...en brengt mij naar het dorp dat een paar honderd meter verder ligt.
Hij brengt mij met een politieauto. Rugzak op de achterbank.
Politie collega heeft mij keurig voor de deur afgezet. Overnachting in Hotel Hatto. Er is plaats en ik heb een overnachting. Ik ben ineens heel moe maar ook voldaan. Kosten 4500 Yen. Niet goedkoop, maar wel met ontbijt morgenochtend. Verder vermelden waard nog dat ik die Australier onderweg nog tegengekomen ben. Zij wandelden alweer terug. Ook zij gingen dus niet via de binnenland route. Ik besluit gezien mijn routeboek ook om terug te gaan. De kortste route is terug. Ik moet later nog wel beslissen of ik route A of B ga nemen. Het is verder vandaag bewolkt en af en toe een zonnetje. Morgen kan het wel eens anders zijn???
Het is een zware lange wandeldag geweest. Nu ben ik echt een keer moe geworden. De eerste keer eigenlijk gedurende deze pelgrimstocht.
Ik hoef niet meer te dineren...mijn buikje is al gevuld.
Ik heb een eigen grote kamer met matrassen en beddengoed.
Morgen heb ik al aangegeven dat ik vroeg wil vertrekken. Mijn ontbijt staat klaar om 07.00 uur. Dat is opstaan om 06.15 uur.

Deze 22e dag in Japan is weer voorbij. Tot morgen??

O Henro San Jacob.