Uitwerking dagboek Pelgrimsroute Japan 15/10/2018

Hallo beste lezer(s)/belangstellenden,

Ik ga weer verder met het uitwerken van mijn dagboek van mijn pelgrimstocht in Japan Shikoku 2018. Het is inmiddels maandag 15 oktober 2018. Een vraag van mijn collega Marion is wat er nu gaande is in Japan. Er is een cruiseschip met heel veel corona patiënten en sterfgevallen. Japan was na China het tweede land dat getroffen werd door het corona virus en dat was al in januari 2020. Momenteel is Japan ook intelligent lockdown. Alleen reizen al het nodig is. ik lees nu vandaag 10 april 2020 dat er een enkele pelgrim nog bezig is met zijn 88 tempelroute. Kennelijk zijn de tempels niet gesloten. Maar in 2018 had ik geen virus maar ik kan wel aangeven dat Japanners zeer vriendelijk en erg hygiënisch zijn. Zeer gezagsgetrouw en ik heb wel eens gevraagd wat is nu de grootste criminaliteit op het eiland. Shoplifting...of wel winkeldiefstal???? Onderweg tijdens mijn hele pelgrimstocht heb ik muv die potloodventer geen criminaliteit waargenomen. En ik heb echt wel met een politie blik gekeken. Zelfs geen aanrijding heb ik gezien...Japanners zijn zo beleefd dat zij elkaar meer ruimte geven en ze rijden zeer overeenkomstig de geldende verkeersregels. Daar kunnen wij Europeanen nog veel van leren. Zoals aangegeven kunt U uw rugzak echt even ergens stallen in het zicht en weglopen de supermarkt in. Niemand komt aan je spullen. Je krijgt zelfs ossetai geld voor je bezoek aan de tempels. In de hoop dat ze zelf ook een zegen krijgen door deze gift. Het maakt ze gelukkig(er)....
Ik ga verder na dit uitstapje in het jaar 2020 weer terug naar mijn tempel 28 schuur overnachting. Mijn shirt schoon....mijn spullen gepakt in de vroege morgen en ik kan gelijk vertrekken. Mijn tempel 28 stempel staat al in mijn pelgrimsboek. De planning is om door te wandelen naar 29-30 en wellicht tempel 31. Dit zou ongeveer 25 km zijn. We zien wel onderweg. Het regent een beetje vanmorgen. Temperatuur is ook fris. Jasje aan. De route naar tempel 29 is goed aangegeven. Soms onderweg een Shinto tempel. Geen tempel om een stempel te scoren, maar soms wandel ik wel even het complex op om even te kijken. Ik blijf af en toe nieuwsgierig en avontuurlijk. Ik lees dat ik met de bekende Japanner wandel die ik eerder al bij die Kobo Daishi grot heb ontmoet. Ik herinner mij dat het leuk was om even met hem mee te wandelen. We wandelen ieder ons eigen tempo en we zien elkaar iedere keer weer terug bij de tempel 29-30. Op een of andere manier ben ik wel vandaag moe. Het is geen makkelijk deel van de route en soms wat heuvelachtig. Ik wandel al een flink aantal dagen en ik negeer eigenlijk mijn vermoeidheid. Wandelaarsfout?? Achteraf wel. Kokubunji Tempel en Zenrakuji Tempel vlot genomen. De Japanner doet er qua tijd met zijn ritueel er langer over. Hij zegt de hartsutra op bij de twee tempels op het complex. ik wacht even op hem. We komen uit bi Kochi City. Een hele grote stad. ik aarzel even...een overnachting in een logging/hotel of andere accommodatie?? Ik blijf mijn gevoel negeren en wandel samen met de Japanner door richting tempel 30 en 31. Omhoog langs die kant van de stad en mooi uitzicht. Ik word echt moe maar negeer dit....ik zet door met deze Japanner. Ik heb ook te weinig gegeten vandaag onderweg...Een offday vandaag?? Het lijkt er wel op. Had ik dat maar niet genegeerd en een overnachting gezocht in deze grote stad. Ik wandel door achter de Japanner aan die zoals het lijkt heel makkelijk door blijft wandelen. Ik krijg een zere rechter kuit en kramp in deze kuit. Nee he...dat komt slecht uit. Zink/Magnesium gebrek?? Energie tekort. Ik besluit een overnachtingsplek te zoeken. Ergens mijn tentje plaatsen?? Ik ben inmiddels voorbij de stad en al dichtbij tempel 32. Het blijkt dat deze hoog in de bergen ligt...en met een zere kramp kuit...ga ik dit vandaag niet redden. Ik besluit niet door te gaan en ben op zoek naar een overnachtingsplek voor mijn tent. Ik wandel terug bij een riviertje en zoek een plekje...en vind een hut. Wordt dit mijn eerste overnachting in de buitenlucht in een open hut?? Dat gaat het wel op lijken. De buurtbewoners zien mij en ik ga op een soort stoel bij de hut zitten. Heerlijk even ontspannen. Ik heb niet veel eten en ik besluit op zoek te gaan naar een restaurant in de buurt. Helaas ALLES gesloten. Zelfs een die open lijkt, maar ik word weggestuurd. Jammer...want ik begin het echt niet meer leuk te vinden. Een baaldag dus...en dat komt ook voor bij een pelgrimstocht.
Ik heb voldoende drinken en een kleine hoeveelheid eten/noodrepen. Daar moet ik het mee doen vannacht. Ik besluit geen stap meer verder te gaan en uit te rusten. Toch spijt dat ik niet goed geluisterd heb naar mijn lichaam en gevoel. Leer moment voor de rest van mijn pelgrimstocht. Ik heb een pil voor de ontsteking in mijn rechter kuit en ik hoop dat het morgen over is. Rustig aan beginnen en zo ontspannen mogelijk door wandelen is de beste remedie om snel te herstellen van een licht blessure. Ik denk een kleine overbelasting/overspanning in mijn kuitspier. Niets bijzonders om je druk over te maken. Het overkomt je soms. Kan ook psychisch zijn...?? Even een teleurstelling...geen mooie overnachtingsplaats. Morgen weer nieuwe kans en mooi avontuur. In het uiterste geval mijn eerste rustdag plannen?? We zien morgenochtend wel. Het wordt wel een frisse nacht in deze open hut. (foto??)
Ik leg mijn spullen van de tent op de harde stenen en blaas mijn floating bedje op. Mijn slaapzak leg ik neer en deels haal ik de tent over mijn slaapzak heen. Het is niet luxe, maar het is te doen. Dan heb ik dat ook een keer gehad. Wat er verder nog te vermelden was is dat ik de USA pelgrim weer gezien en gesproken heb. Ze gaat per bus en trein iedere keer verder de route af. Ze kan niet al te best wandelen en ze is jaloers op mij dat ik tot op heden toe alles gewandeld heb. Verder was tempel 31 heel bijzonder op dat plateau naast die grote stad Kochi. Mocht een pelgrim dit verslag lezen...stop in deze mooie stad Kochi City. Heel veel overnachtingsmogelijkheden en ga dan naar tempel 32. Mijn overnachting was fris/koud en niet al te gezellig. Mijn slechtste overnachting sinds mijn start, maar de ochtend was vroeg. Het werd al vroeg licht en dan maar snel opstaan.

Op naar het volgende verslag....

O Henro San Jacob.