Uitwerking dagboek Pelgrimsroute Japan 4/10/2018

Hallo beste vrienden, collega's, belangstellenden,

Het is alweer 4 oktober 2018 als ik mijn dagboek lees over deze weer bijzondere pelgrims dag. Het is bewolkt en het regent bij het ontwaken. Heel licht maar het is niet anders. Tent nat...dan maar nat inpakken. Gelukkig heb ik ervaring en ik maak gebruik van het gebouw achter mijn tentje (zie foto 3 oktober 2018). Ik breek alles snel af en onder de overkapping van dat gebouw dan kan ik alles rustig inpakken zonder dat alles natter wordt.
Je moet slim gebruik maken van de mogelijkheden. Als regelmatig tent gebruiker heb ik hier veel ervaring mee. Je wordt expert in het droog houden van je spullen. Ik neem mij voor vandaag een grote afstand af te leggen. Het is gisteren een zware wandel dag geweest en je moet ook even uitlopen. Even de spieren en vooral ook de pezen even rust gunnen. Een tip voor degene die minder wandel ervaring hebben...luister naar je lichaam. Ben je stram en moe, plan dan niet teveel kilometers op die volgende dag. Ik voel mijn spieren die een beetje stram zijn na die zware berg etappe van gisteren. Dus even aanpassen het aantal kilometers. We zien wel...onderweg. Eerst maar een op gang komen. Na een karig ontbijtje en alles weer ingepakt weer op pad. Volgende tempel 13 is over een afstand van 21.9 km. Een mooie wandel afstand voor deze dag. Hopelijk onderweg wel nog wat gaan eten of eten kopen. We zien wel. Ik heb altijd voldoende noodrepen bij mij en water kun je altijd krijgen onderweg. Ik besluit niet de kortste route te nemen, want daar is geen eten en drinken te krijgen. Langs de weg...is soms wel iets te krijgen. Je moet steeds even in je boekje kijken en een beslissing nemen. Soms niet de goede, maar ik probeer logisch vooruit te denken. De route is soms matig aangegeven. Er is nagenoeg geen verkeer en geen woningen. Dit deel van de route is stil en eenzaam, maar daar houd ik wel van. Als ik maar zeker ben dat ik op de goede route zit. Ik kom onderweg diverse overnachtingsplaatsen tegen en zelfs een badhuis. Maar dat was wel 8 km verder dan mijn tent overnachtingsplek. Blij dat ik gestopt ben. Volg dus je instinct / gevoel.
Ik lees in mijn dagboek dat ik gedacht heb te gaan overnachten bij tempel 13 in een Minshuku. Een soort hotelachtige overnachting. Is wel wat duurder, maar ik wil nu wel weer eens gaan douchen en een goede Japanse maaltijd. Of het gaat lukken deze dag om daar te komen??? In iedergeval is de route heel mooi. Een grote slingerweg door de bossen en ik moet goed opletten dat ik geen afslag mis. De slingerweg duurt wel een aantal uren en ik besluit op een gegeven moment een auto aan te houden. Een japans meisje spreek Engels....dat is mooi. Ik leg uit dat ik naar tempel 13 wil en of ik op de goede route zit. Ik heb al kilometers geen pijlen meer gezien. Ik laat mijn route boekje zien en ze wijst me aan waar ik zit. Mooi op de route. Ik volg de route langs een water/beek. Ik voel mijn beentjes echt wel na gisteren. Ze zijn nog stram en beetje vermoeid, maar dat mag de pret niet drukken. Hele mooie omgeving en ik geniet ervan. Ik heb even pauze en wil wat eten, maar het broodje ruikt niet lekker...maar besluit het toch op te eten. Achteraf niet handig. Later heb ik een beetje er last van. Lichte diaree. Weer een leermoment. Niet te lang eten in rugzak laten zitten.

Na uren wandelen zonder verkeer en nergens een pelgrim te zien, kom ik bij een supermarkt. Ik zet mijn rugzak neer buiten. Je kunt echt je rugzak buiten neerzetten. Niemand die eraan komt of iets steelt. Het is super veilig in Japan. Ik heb mijn pelgrim schelp eraan hangen en ook mijn pelgrimshoed. Ik ben blij om iets te kunnen eten. Ik voel mij wel een beetje niet lekker door dat verkeerde broodje. Maar ik moet iets eten. Terwijl ik iets buiten eet, krijg ik van een Japanner een OSSETAI in de vorm van een blikje warme koffie. Deze Japanse dame is heel lief en ik aanvaard de ossetai heel dankbaar. Ik buig en geef haar een set kleine hollandse klompjes. Ze worden heeeel dankbaar aanvaard. Ik deel haar mede in gebrekkig Japans dat ik uit Holland kom. Ik laat haar mijn route boek zien en vol bewondering aanvaard zij dankbaar mijn klompjes.

Ik wandel weer verder en drink veel. Wellicht heb ik een licht voedsel vergiftiging door dat oude broodje. Stom nooit meer doen dus.
Hoewel het hierdoor wat moeizaam ging qua wandelen, genoot ik wel van het landschap. Wat een mooie route langs de beek en door het bos. Heerlijk stil en eenzaam wandel ik langs de weg. Soms links wandelend en dan weer wisselend rechts. Na drie dorpen komt mijn volgende tempel 13 genaamd Dainichiji in zicht. Het was een flinke wandeling weer voor vandaag. Geen hoogte verschil, maar wel veel asfalt. Maar daar later meer over....Het weer is redelijk goed, maar soms moet ik toch even mijn poncho aan. Het regent soms even licht.

Ik vind de tempel 13 heel snel. Het is pas 13.45 uur. Ook lees ik in het route boek dat er diverse overnachtingsmogelijkheden zijn. Dat is mooi want ik ga iets luxer overnachten en zeker omdat ik een lichte vorm van diarree heb. Ik heb hiervoor een gel in mijn etui. Snel een slikken en hopen dat het snel overgaat.

Na het tempel ritueel gelijk door naar de Minshuku. Het blijkt een hele grote te zijn en ik kan daar overnachten. Inclusief diner kost deze 7000 yen. Niet goedkoop, maar hij blijkt heel luxe te zijn met badhuis. Ik krijg een privé kamer en dat is ook heel fijn. Het restaurant ziet er groot en gezellig uit. De accommodatie ziet er goed uit. Gewoon doen dus. Genieten van enige luxe. Heb ik wel een beetje verdiend. Om 16.00 uur neem ik een bad en geniet van het warme water. Heerlijk voor mijn vermoeide spieren. Om 18.00 uur een diner. Het was een super diner. Ik maak in deze Minshuku kennis met een Nederlander die ook binnenkomt die middag. Daniel. Ik zie hem een beetje vermoeid binnen strompelen. We hebben ook samen gedineerd. Heerlijk even Nederlands praten. We maken kennis en praten gezellig. Hij moppert niet, maar hij geeft aan dat hij een zere hiel heeft. Als zeer ervaren wandelaar wil ik hem wel helpen en ik kijk later naar zijn blaren hiel. Dat doet heel veel pijn...ik voel het bijna zelf. Ik zal hem later voor slapen gaan tapen in de wetenschap dat het voor hem een aantal pijnlijke wandel dagen wordt. Ik ben eerlijk en geef hem advies. Ja wat doe je in de avonduren. Geen TV (of anders TV in het Japans...). Ik heb nog even in de eetzaal gezeten met Daniel en we kregen van een Japanner een halve liter bier. Heerlijk zo'n biertje.
Ik heb een fantastische diner Japanse maaltijd gehad. Ik neem veel soep ivm de lichte diarree. Hopelijk gaat het goed vanavond en vannacht.

In de avonduren schrijf ik mijn dagboek en ik kan op internet via mijn eigen Wifi. Kijken waar ik ben en de route alvast doornemen.
Ook kan ik een berichtje naar het thuis front sturen.
Ik probeer nog een bos bloemen te bestellen via internet maar dat lukt even niet. Dan maar via mijn zoon Rene. Mijn echtgenote is binnenkort jarig op de 27e en ik wil op tijd haar een bloemetje sturen. Ik ben wel even 60 dagen van huis. Ik krijg van haar de gelegenheid om deze lange pelgrimstocht te doen. Ze gunt mij dat ook, maar ze zal me zeker missen.

Gelukkig blijft mij lichte maaltijd die avond in. Al voel ik mij niet helemaal 100%. Ik ga mijn slaapzak in en heb toch een vrij onrustige nacht door dat verkeerde broodje. Een paar keer naar de WC. Maar gelukkig blijft mijn maaltijd erin. Een echt leermoment. Niet teveel eten in mijn rugzak bewaren. Ik kan wel energie repen verpakt bewaren in mijn rugzak.
Die moet ik onderweg maar opeten en aanvullen. Niet teveel verse producten in mijn rugzak!!

Deze dag is weer voorbij. De dagen vliegen voorbij. De dagen lijken lang, maar ik ben alweer VIER dagen onderweg. Ik heb nog geen telling gedaan hoeveel km ik gelopen heb, maar wellicht al 100 km?? Ik weet het niet. Maakt toch niet uit. Ik bekijk iedere dag wat ik wandel en probeer onder de 25 km per dag te wandelen. Rustig aan beginnen. Ik ben uitstekend voorbereid hoor, maar ik wil niet forceren. Ik wil er meteen van genieten. Geen blaren en/of blessures krijgen. Als ik Daniel nu al zie hoeveel hij pijn hij heeft van die blaar op zijn hiel?? Oei...dat doet heel veel pijn.

Dit verslag is al weer voor deze dag gemaakt en op naar de volgende tempel 14 morgen.

O Henro San Jacob.