Bijzondere ontmoetingen...

Hallo lezer(s),
Weer tijd om weer een verslag te maken over mijn pelgrimstocht.
Dit keer wil ik een verslag schrijven over de bijzondere ontmoetingen met mensen tijdens mijn tocht.
In het begin van mijn tocht op straat veel contact met de plaatselijke bewoners langs de tempel route...
Japanse vaak oudere mensen maken contact en geven je wat mee...soms wat Japans munt geld, maar ook fruit. De O Henro San moet goed verzorgd worden. Vaak zijn dit ouderen die vroeger kennelijk ook deze hele tocht ondernomen hebben. Ze weten dat je er veel voor moet doen. Je wandelt niet zomaar 50 dagen deze pelgrimstocht. Soms is het even zwaar mentaal of fysiek, maar soms heb je gewoon even een opkikker nodig!

Ik probeer ook echt contact onderweg te maken door te groeten of gewoon een buiging te maken! Wordt zeer op prijs gesteld. Beleefdheidsvormen in acht nemen zorgt ervoor dat je respect terug krijgt.

Ik kan mij herinneren een ontmoeting in een soort spook dorp langs de route. Mijn eten was inmiddels geheel opgegeten en ik was even wanhopig op zoek naar een klein plaatselijk winkeltje.
Ik vind het altijd leuk om ook daar mijn eten te kopen. Wel opletten dat je erg over de datum eten koopt.
Gevoelsmatig opletten dus. Ik maakte contact met een Japanse vrouw en maakte met handgebaren duidelijk dat ik graag wat eten ergens wilde kopen! Ik begreep uit haar woorden en gebaren...geheel niets te koop!
Wel dan ga je maar verder op pad de route volgend. Ik had toen al mijn nood repen al opgegeten...ik had echt trek.
Ongeveer zo’n kwartier later op de route stopt er een auto met die vrouw...
Ze had snel iets voor mij klaar gemaakt. De rijst was nog warm en met wat lekkers erbij....haar ossetai!
Ik heb haar handen even vastgepakt..en mijn blik sprak boekdelen.

Dit ontroerd mij ...en doet ook echt wat met je.
Je maakt een pauze en ga genieten van het moment! Op een hele mooie plek tussen allemaal hoge bergen...alleen stil genietend!

Verder heel veel ontmoetingen met mede pelgrims uit de hele wereld. De Japanners zijn natuurlijk in de meerderheid. Ze wandelen vaak delen van de route. Soms alleen het weekeind. Dit geeft vaak wel wat problemen met de overnachtingen in de accomodaties. Ze reserveren een kamer en alles is dan vol. De pelgrims uit het buitenland kunnen nergens meer terecht! Eigenlijk erg jammer dat er niet een paar kamers vrij blijven voor de pelgrims die de hele tocht doen! Ik heb dit een paar keer meegemaakt! Een minpuntje helaas.

Verder maak ik regelmatig contact met school kinderen onderweg lopend in groepen naar school. In hun school uniform netjes in een rij lopend iedere schooldag heen naar school en terug naar huis. Ik val natuurlijk als Europeaan op....ik groet ze altijd...soms een high five! Dit vinden ze heel leuk!

Vandaag had ik wel een heel bijzondere ontmoeting met een Japanse...ze was blind of slecht ziend. Ze had me kennelijk horen komen en kennelijk maakte ik bij het wandelen een ander geluid. Ze sprak me aan in het Engels! Ik heb een kwartier heel rustig met haar staan praten..en zij vond dit geweldig! Ik zag haar glunderen...van dit fijne contact. Ze was op leeftijd..geschat op ruim in de zestig. Ze wilde even voelen hoeveel de rugzak woog en stelde mij beleefd een aantal vragen die gewoon kon beantwoorden! Na afloop van dit gesprek...pakte ik haar handen vast en wenste haar nog een goed gezond leven! Je loopt hierna weg...en ik voel kippenvel op mijn handen! Dit soort lieve ontmoetingen doet echt wat met je!

Je bent een pelgrim onderweg.....wandelend op je weg waar naar toe...

Wat zoek je toch onderweg? Wat drijft je om zo’n mega pelgrimstocht te doen!

Dit zijn soms de vragen waar je onderweg antwoord op probeert te krijgen....

Ik ga nog even door met wandelen totdat ik wellicht op deze vragen een antwoord heb gekregen.
Ik denk dat ik blijf zoeken naar deze antwoorden totdat ik ook afscheid moet nemen van deze aardbol waar we maar tijdelijk zijn gehuisvest.

Zoals jullie kunnen lezen zorgt deze pelgrimstocht ervoor dat je bewuster gaat leven. Je maakt je niet meer zo druk over allerlei problemen etc waar je toch niets aan kan veranderen.

Ik ga morgen weer aan de wandel met de keus dat nu nog niet weet waar ik ga overnachten. Niet in een accomodatie...het wordt wellicht morgen avond een buiten overnachting! Hopelijk niet al te koud!

Twee berg etappes en daarna weer wandeldagen op laag niveau. Tot over een paar dagen!

Fijn weekeind!

Bert Gorter