Nederland op zijn mooist

Hallo beste familieleden, vrienden, collega's,

Het werd weer eens tijd om iets van mij te horen. Ik heb een heerlijke wandeltocht gemaakt om even af te kicken van mijn pelgrimstocht. Ik moet ook weer trainen voor onze tocht in Schotland. Ik had een lang weekend en zin om weer eens te gaan wandelen. Dan moet je het ook doen.
Norma stond op de markt in Den Haag met onze mede onderneemster Vera van het fruitteelbedrijf Eerlijk en Heerlijk. Fruit verkopen en tegelijk er eens uit. Zondag 24 mei 2009 al heel vroeg uit de veren om het fruit in te laden en naar Den Haag te rijden. Half 8 onderweg en omstreeks half 9 in Den Haag op het Piet Heinplein/straat aangekomen. Nog erg stil op straat, maar enkele marktlieden zijn al bezig met hun waar voor deze haagse markt uit te stallen. Na de dames geholpen te hebben met uitladen en hen voorzien te hebben van een heerlijk bakkie koffie, pakte ik mijn rugzak om mijn tweedaagse wandeltocht te gaan maken.
Eigenlijk wel een beetje gek om zo'n lange strandtocht te gaan maken.
Mijn voornemen was om te starten bij de markt en naar Scheveningen strand te lopen. Vervolgens in twee dagen zoveel als mogelijk via het strand naar Egmond aan Zee. Via afstand meten kom ik al snel op ruim 70 km.
Het was prachtig zonnig weer. Een koude noordwesten wind. Weer voor een shirt met onderhemd. Smeren voor de felle zon. Zon eerst rechts en vervolgens achter mij. Scheveningen vrij snel bereikt. Even om de haven heen en richting strand. Natuurlijk over de boulevard. Langs het mooie hotel. Veel eetkraampjes met heerlijke geuren. Even een broodje kaas om de nodige energie op te doen. Het strand vanaf Scheveningen was goed te belopen. Het was laagwater. En dat zou de komende uren wel zo blijven. Op naar Katwijk.
Het was een behoorlijk tippel.15 km.
Met een snelle vlotte pas dit in ongeveer 3 uurtjes bereikt. Na een korte pauze lekker weer verder wandelen. Rugzak achterop. Mijn tentje mee voor de nacht. Ook de nodige verzorgingsmiddelen mee.
Je zou die rugzak eens ontwennen.
Blijven smeren onderweg. Het zonnetje prikt in de nek. De kraag hoog zetten om verbranding te voorkomen. Op naar Noordwijk. Een prachtig plaatje van het mooie hotel.Grand hotel Huis ter Duin. Vanaf het strand een plaatje. Een foto moet ik er wel van maken.
Op naar Zandvoort. Ook dit is een flinke tippel. Ongeveer 17 km. Op dit stuk kwam ik mijzelf wel even tegen. Het was van dat soppige strandzand. Je voeten zakte bij iedere stap diep in het zand weg. Je moet dan snelle gelijkmatige passen maken. Dan lukt het je om vlot door te stappen. Ik was blij dat ik even later vlak voor Zandvoort weer terecht kwam op een hard stuk strand.
In Zandvoort natuurlijk even heerlijk gegeten. Ik had veel energie gebruikt. Een viskraam opgezocht en een heerlijke schotel met vis en salade genomen. Even uitpuffen na dit toch wel loodzware stuk. Niet te vergeten extra zwaar door de vrij lichte rugzak van 16 kg.
Vervolgens kon ik natuurlijk niet nalaten om via de boulevard van Zandvoort te lopen richting Bloemendaal aan Zee. Vijf rustige kilometers over de boulevard. Onderweg genietend van het mensen kijken. Of niet helemaal??
Drie dronken - baldadige jongens vielen mij plotseling aan en probeerden mij even gek te maken.
Ik maakte een verdedigende houding en gaf te kennen niet gediend te zijn van hun gedrag. Dit schrok hun behoorlijk af. Ze dropen gelukkig verder af en liepen door. Ik hield ze wel in mijn ooghoek nog even in de gaten. Wat zijn er ook gestoorden op de wereld. Niets geleerd van de incidenten in NL (Joep Kloppenburg).
Het incident snel vergeten en liep tussen vele jongelui naar beneden richting het Bloemendaalse strand.
Toch nog maar even verder gelopen. Het begint inmiddels al laat te worden. Maar het is zo mooi weer. Ik kan nog wel even verder richting IJmuiden. Dan hoef ik morgen iets minder te wandelen. Na ongeveer 4 km heb ik het wel gehad en besluit een plekje voor de nacht te zoeken. Tussen duinruggen een voor mij geschikte plaats gevonden. Uit de wind en niet zichtbaar voor mogelijk lieden die iets minder goeds in gedachten hebben. Het is inmiddels heel stil geworden op het strand.
De tent neergezet en mijzelf enigszins verzorgd. Heerijk in mijn slaapzak gekropen. Enigszins hobbeling maar toch heel goed geslapen in mijn kleine knusse tentje.

De volgende dag, maandag 25 mei 2009 omstreeks 06.00 uur opgestaan. Alle spullen weer ingepakt en klaar gemaakt voor vertrek. Omstreeks 07.00 uur bepakt en al onderweg naar de punt van IJmuiden. Richting de pier en noordzeekanaal. Dit zal ongeveer 5 km afstand zijn geweest. Ik had tijdens mijn voorbereiding gezien dat ik om Corus moest lopen. Aan het eind van het strand naar de gebouwen gelopen. Gevraagd aan een buschauffeur of het verstandig was om langs de weg richting IJmuiden stad te lopen. Aldaar moest ik via de sluizen of via de pond het noordzeekanaal oversteken. Hij adviseerde mij om het zeer saaie en enigszins gevaarlijke stuk per bus af te leggen en uit te stappen bij Plein 1945. Zo gezegd zo gedaan.
Aldaar op het plein uitgestapt en op advies van de buschauffeur richting pont gelopen. De pont stond klaar.
Na enkele minuten stond ik al aan de overkant. Nu wandelend via fietsroute 01, 02, 42 en 34 naar Wijk aan Zee gelopen. Dit zal ongeveer 9 km zijn geweest. Aldaar in de supermarkt eten en drinken gekocht. Enkele broodjes verorbert.
Daarna weer vlot op weg. Ik liep langs Heliomare. Als je daar langs loopt denk je toch weer even aan verbrandde slachtoffers. Volendam speelt dan toch weer door je hoofd. Hier hebben heel veel slachtoffers van de Volendammer ramp gelegen en verzorging gehad. Goed dat deze instelling er is met hun kennis.
Mijn minder leuke gedachten daar maar weer achtergelaten en het goede wandelgevoel maar weer opgepakt.

Over het strand vanaf Wijk aan Zee naar Egmond. Het was fantastisch mooi weer. Warmer als de dag ervoor. Het was noordoosten wind. Hard zand.
De voetjes worden toch wel moe. Ook de onderkant begint nu toch wel pijnlijk te worden. Castricum laat ik maar snel rechts liggen. Daar kom ik beroepsmatig ook teveel.
Voordat ik weet zie ik in de verte een witte vuurtoren en het lijken wel appartementen. Het blijkt inderdaad al Egmond aan Zee te zijn. Inmiddels telefonisch contact met Norma om mij op te halen in Egmond. Het blijkt dat ik Egmond aan Dat grote stuk naar Purmerend zit er voor mijn voetjes deze dag niet meer in. Als beloning later samen met Norma een heerlijk glas BR....bier genomen. (mag geen reclame maken). Die had ik wel verdiend. Ik heb enige tijd op Norma gewacht. Ik werd in de tussentijd tijdens het zitten, toch heel stijf in de benen. Zeggen ze dat wandelen geen sport is. Ik zou zeggen ga eens een keer met mij mee.

Maar dan toch weer de voldoening dat ik weer een prestatie heb neergezet. Een fantastische wandeltocht langs de stranden van de Noordzee. Ik kan mij voorstellen dat een zesdaagse langs het strand met lichte bepakking ontzettend leuk is. Iedere wandelfanaat moet eens in zijn leven deze tocht gemaakt hebben. Je moet wel houden van zee, strand en die heerlijk zeelucht. Eindeloze strandstukken met nimmer vervelende zichtbeelden.

Ik hoop dat U mijn verslag van deze wandeltocht weer interessant vond.

Ik heb er in iedergeval weer van genoten om dit voor U op te schrijven. Dat de weergoden na mijn tocht van slag waren, merkte ik die avond bij thuiskomst. Noodweer en heeeeel veeeeel weerlichten. Donderslagen en hoosbuien. Ik heb heerlijk door de nacht geslapen, want ik was heerlijk moe en thuis in mijn eigen bedje.

Even mijn hoofd opgelicht na een knetter van een zware onweersbui.

Ik kon het niet nalaten om er een foto van te maken die avond.
Die wil ik U niet onthouden. Een pure geluksfoto met weerlicht vanuit mijn woning genomen door het voorkamer raam. Ook dat is de natuur. Onvoorstelbare krachten die wij niet moeten onderschatten.

Nogmaals bedankt voor het lezen.

Mocht U willen reageren op mijn bericht(en) aan U dan wordt dit zeer op prijs gesteld.

Uw (ex) Pelgrim Jacob.

(jacob elbertus zijn mijn voornamen).