Uitwerking dagboek Pelgrimsroute Japan 16/11/2018

Hallo beste lezer(s)/belangstellende(n)

Samen deze wandeldag met Daniel. De pelgrim die ik aan het begin van mijn pelgrimstocht en het middenstuk ontmoet had. Fijn dat we elkaar weer gevonden hebben. Hij moest gisteren nog een flinke afstand afleggen en ik heb mij even ingehouden qua afstand. Dan kon ik ook een beetje afkicken van de vele wandeldagen die ik inmiddels al gedaan heb. Je kunt niet zomaar stoppen....je moet langzaam ermee stoppen. Mijn lichaam staat in middels iedere dag op de modus wandelen. Iedere dag weer minimaal 25 km per dag (of meer). Afhankelijk van de hoogte....etc.
We hebben tempel 83 gehad en weer fijn in de avond uren bij gekletst over onze avonturen onderweg. Onze ups-en downs besproken. Wat hebben we een onwijs mooi avontuur beleefd onderweg. Het was soms zwaar langs die hele lange route wegen over dat asfalt en die beton platen. Het geluid van over die beton platen wandelen...toink toink. Die platen wiebelen als je er soms overheen loopt...Je moet soms ook goed uitkijken voor ruimte tussen die platen...een flinke misstap en je hebt mogelijk een fractuur. Dan is echt je pelgrimstocht voorbij.
We hebben tot nu toe het heel goed gedaan. Minimale kwetsuren zoals blaartje of spierpijntje etc. We zijn trots op onszelf dat we dit tot nu toe hebben gepresteerd. We zijn er nog niet. We hebben de laatste overnachtingen maar geboekt vooruit. Dus geen zorgen over een overnachting de komende dagen. Het is vrijdag 16 november 2018. We staan op om 05.30 uur. Omdat het ontbijt pas even later is...gaan we nog even voor onze badhuis. We gaan eerst badderen. Onze rugzak staat klaar. Ontbijt om 07.00 uur. Een beetje laat, maar het is niet anders. Het ontbijt na onze plons in het badhuis is fijn. Even een ontbijtje. Een Westers ontbijt nemen we. Brood, vlees, sla, yoghurt. Net genoeg voor een start van de ochtend. Planning vandaag is tempel 84 en 85. Overnachting in Takayanagi.
Dit is vlak voor tempel 85. We gaan het wel zien verder. Ik heb een verouderd routeboekje en Daniel loodst ons door de stad zigzag heen. Het is een leuke zigzag route door de stad Takamatsu City over leuke kleine weggetjes en paden. Ik geniet hier enorm van. Geen verkeersdrukte, maar stille leuke route die goed aangegeven wordt.
Je ziet soms onderweg de Japanse kinderen in een strakke rij langs de weg onderweg naar school. Begeleidt door soms iets grotere kinderen. Ze wandelen zeer strak en geordend langs de weg(en). Enorme bewondering dat zij niet aan het klieren zijn. Ze zwaaien soms tijdens onze pelgrimstocht. Soms erg verlegen....maar als we terug zwaaien dan komen ze los. Soms zie ik een kind even uit de rij springen en klieren. Het zijn toch kinderen. Wij vallen natuurlijk als Europeanen erg op. Iedere morgen op de werkdagen gaan deze kinderen erg vroeg op pad en ze worden geholpen door ouders of vrijwilligers bij het oversteken van drukke wegen of kruisingen. De Japanners stoppen dan voor deze kinderen als ze oversteken. Geen jakkeraars of ongeduldige automobilisten. Enorm veel bewondering toch voor deze Japanners.
Wat een cultuur verschil....Ik geniet van deze plaatjes. Ondertussen blijven we zigzaggen door deze stad. Onderweg krijgen we ook weer een ossetai...twee appels. En onderweg komen we ook nog een Starbucks tegen. Ja...dan moet je echt stoppen voor die heerlijke bak koffie. Ik neem er ook nog een broodje bij. Daniel kiest voor thee. We slaan onderweg ook nog wat etenswaren in bij een supermarkt. Banaan..eten en wat te drinken voor onderweg. Niet al teveel want we wandelen in de stad. Er is genoeg te krijgen onderweg. En we moeten ook nog flink aan de bak, want tempel 84 genaamd Yashimaji ligt weer op een heuvel met een hoogte van 283 meter. Het blijkt nog een flinke klim te zijn naar deze tempel met een stijgingspercentage van 12%. Ja U leest het goed...stijgingspercentage van 12 procent. Een hellingsgraad van 12% geeft aan dat tussen vertrek en eindpunt de weg 12 meter hoger ligt per 100 meter horizontaal afgelegde weg. Ik kan U meegeven dat 12% stijgingspercentage flink zwaar kan zijn. Maar ik kom later nog een helling tegen....??
Tempel 84 blijkt een hele mooie tempel (complex) te zijn. We genieten ervan en nemen de tijd voor ons ritueel. We hebben een mooi uitzicht en maken mooie foto's. Die wisselen we later thuis uit. We gaan daarna weer verder. We nemen de officiële pelgrimsroute en die blijkt er gevaarlijk te zijn. Een pad naar beneden via een gevaarlijke zigzag route door het bos. Met onze middelzware rugzakken niet zonder gevaar. We besluiten van de weg naar beneden te gebruiken. Veel minder gevaarlijk en we komen ook beneden aan in de buurt van de route. We wandelen rustig verder de route en we komen langs diverse eetgelegenheden en zelfs een badhuis. Even een aarzeling...we hebben vanmorgen al bad gehad. We gaan door naar onze overnachtingsplaats Takayanagi. We wandelen wel erg vlot weer omhoog en we zijn er voorbij gewandeld.
Die Japanse tekens?? We wandelen even terug en we vinden het.
Geen diner, maar er schijnt een heel goed restaurant in de buurt te zijn. Daar kan deze Ryokan beheerder niet tegen op. Wel een ontbijtje...
Kosten 4800 yen. Plannen voor morgen naar tempel 85 Yakuriji en door naar tempel 986 Shidoji. Overnachting in Ryokan Azumaya 5184 yen.

We gaan onze pensionachtige overnachting binnen en we worden hartelijk ontvangen. Onze reservering is oke. We betalen onze kosten en dan kunnen we morgen op tijd weer weg. We maken onze voorbereidingen weer voor morgen en rusten uit. Daniel is moe van de flinke afstanden de laatste dagen. Hij haalde mij in...en ik heb het even wat rustiger aan gedaan en ik ben top fit. Ik voel mij super fit. Wat een avontuur en we naderen al binnen een paar dagen het eind naar tempel 88. Ook Daniel geeft aan dat hij het rondje rond wil maken. We gaan samen verder naar tempel 1. Hoe dat moeten we nog even uitzoeken. Dat komt de komende dagen wel. We gaan in de avonduren naar het restaurant naast onze herberg. Wat een top restaurant. We hebben echt top diner gehad. Japanse gerechten. Noodles. Gefrituurde groente/boontjes en chocolade toe. Ik heb een foto gemaakt van ons diner met deze pelgrims er natuurlijk ook op. We hebben heel rustig met elkaar gegeten en heerlijk in het Nederlands gepraat. Wat heerlijk om weer eens tegen iemand te kunnen praten en onze avonturen te delen. Omstreeks 21.00 uur is het bedje tijd. Morgen weer een dag. In de avonduren even mijn dagboekje bijwerken zoals iedere (wandel) dag.
Berichtje/mailtje naar huis dat alles oke is...ook het thuisfront heeft al door dat ik deze pelgrimstocht echt ga halen. Ook de Japanse politie/IPA leden hebben inmiddels doorgekregen per mail dat ik deze pelgrimstocht binnen enkele dagen ga afronden. Ik word uit bewondering en respect uitgenodigd op een diner in Osaka. Ik moet echt komen en wordt door hun ontvangen. Ja dat moet dan maar. Ik ben helemaal nog niet bezig met Osaka etc. Ik ben nog niet klaar met deze pelgrimstocht.
We hebben samen een fantastische wandeldag gehad met goed weer. Zon met soms wat bewolking en 18 graden. Dat is een prima temperatuur voor ons pelgrims. Laten we hopen dat het weer goed blijft dan kunnen we deze pelgrimstocht waardig afsluiten. Met een glimlach op mijn gezicht ben ik volgens mij als een blok in slaap gevallen. Je slaapt uitstekend na een wandeldag buiten. Een rustige fijne nacht gehad op een stapel verzamelde matrassen op de grond. Lakens en dekens over mij heen....Het wordt al flink fris(ser) in de nachtelijk uren. We hebben voldoende dekens om ons warm te houden.
Deze dag is weer voorbij...tot morgen??

O Henro San Jacob.