Uitwerking dagboek Pelgrimsroute Japan 2-10-2018

Hallo vrienden, kennissen, collega's en andere belangstellenden,

Weer een nieuwe dag uit mijn dagboek 2 oktober 2018.
In mijn dagboek staat dat het een mooie warme dag was met tussen de wolken door zon. Ik heb geluk gehad deze pelgrimstocht qua weer maar dat gaat U de komende verslagen zeker lezen. Ik heb een goede nachtrust gehad. Je moet even improviseren qua slapen. De vloer is bikkelhard...een hele harde japanse mat op de vloer en je krijgt een dun matrasje..maar deze pelgrim is slim en heeft een eigen floating matje meegenomen. Die kun je erop leggen en dan krijg je ook nog een laken en dekens erbij. Het kan flink afkoelen in de nachtelijke uren. Zoals eerder aangegeven vorig verslag moest ik vroeg opstaan, want de chauffeur van gisteren wilde mij wegbrengen naar tempel 6 om mijn stempel te halen die ik vergeten was. Dat zou mij geen tweede keer overkomen deze pelgrimstocht. Hierna wordt ik netjes afgezet bij tempel 7. Daar neem ik afscheid. Het is vlakbij onze overnachtingsplek. Ik voel mij niet bezwaar om even een stukje met de auto te gaan. Er komen vast nog wel een aantal extra km's bij. Ik zie namelijk dat er rode routes in het boekje staan, maar ook groene routes. Die gaan iets meer zigzag door het landschap en het is niet langs een drukke autoroute. Tempel 7 is een tempel met een groot beeld Jizo Bosatsu hetgeen men geloofd dat het ogen heelt. Gaandeweg deze pelgrimstocht kom ik heeeeel veel beelden tegen. Natuurlijk heel veel beelden van de beroemde priester Kobo Daishi. Om 9.00 uur ben ik al weer bij tempel 7 en ga dan wandelend verder naar tempel 8. Deze tempel is genaamd Kumadaniji. Je moet het maar kunnen uitspreken...in het begin had ik hier wel moeite mee, maar gaandeweg leer je dit makkelijker uitspreken. Het is wel 4,3 km verder. Ik kan mij herinneren dat ik eens een groene route uitprobeerde die zigzaggend onder de viaducten van die autosnelweg liep en vervolgens naar rechts omhoog. De eerste keer van stijging(en) tot 111 meter. Tempel 8 vrij snel bereikt en het ritueel afgewerkt. Vlot weer verder en om 09.30 uur al bij tempel 9. Het was maar een klein stukje omlaag wandelen 2,4 km. Tempel 9 is genaamd Horinji. Ik begin al een beetje te wennen aan de rituelen bij binnenkomst etc. Niet vergeten te stempelen!! Het is 4 km naar tempel 10. Deze ligt hoog in de bergen. 155 meter hoog. Voordat ik bij deze tempel ben....krijg ik een cadeau...333 traptreden. Ik zal een foto plaatsen...ik heb ze echt geteld. Met een rugzak is dit best wel een flinke klim, maar ik ben goed getraind. Ook daar weer een mooie tempel met een heel mooi uitzicht. Dat is weer een voordeel als zo'n tempel hoog in de bergen ligt. Ik arriveer daar omstreeks 10.30 uur. Ik ben ongeveer maximaal een half uur bij een tempel. Afhankelijk hoe mooi de tempel is en het uitzicht. Ik maak van iedere tempel een aantal foto's voor mijn informatie foto boek. Hopelijk red ik dat de hele pelgrimstocht. Na deze tempel weer die trappen omlaag...excentrische krachten op mijn been spieren...maar dat mag de pret niet drukken. Het is mooi weer en het avontuur roept. Ik ga de route weer oppakken die goed aangegeven staat. Soms iets te weinig peilen en soms een kruising vol met allerlei peilen en borden. Ik had gelezen en informatie gekregen dat er voor tempel 11 een gratis overnachting is bij een badhuis. Er zouden kleine onderkomens zijn. Gratis onderkomen als je gebruik maakt als pelgrim van het badhuis. Hopelijk gaat mij dit lukken. Je zit toch met een klein dilemma...moet ik reserveren of ga ik gewoon voor het avontuur. Ik kijk wel waar ik uitkom en ga dan vragen bij accommodaties of ik bij hun mag overnachten. Het is even wennen...we zien wel. Het volgende stuk richting tempel 11 is 9,7 km lang. Dat is een flinke tippel. Ik wandel heerlijk de route volgens het routeboekje maar ook op rode tekens en borden van de pelgrimsroute.
In mijn dagboek staat dat het een hele mooie route betreft over bruggen en paden. Veel foto's gemaakt onderweg. Onderweg heb ik ook nog bij een stalletje fruit gekocht. Ik ontmoet ook nog een pelgrim onderweg die een beetje Engels spreekt. Ook dat is wel weer eens fijn.
Ik maak mij geen zorgen om verkeerd te wandelen. Ik let halverwege goed op, want ik moet straks van de route afwijken en linksaf. Ik heb goed gekeken en zie de bord(en) van de onsen (badhuis) Kamonoyu. Dit lijkt niet zo ver, maar het is toch nog een flinke tippel. Zo maak je dus extra kilometers. Als ik denk dat ik verkeerd loop, omdat ik bijna het dorp uitloop zie ik rechts het badhuis. Ik zie ook al enkele pelgrims. Ik meld mij en ik kan blijven slapen. Het wordt wel een beetje inschikken met zoveel pelgrims, maar dat mag de pret niet drukken. Een stelletje krijgt een eigen kamer/gebouwtje..Ik slaap met een japanner die erg zenuwachtig en schrikkerig is. Wellicht omdat hij geen Engels spreekt en pelgrims van andere landen niet zo leuk vindt?? In ieder geval is hij erg stil en erg op zichzelf. Ik hoor van dat stel dat Engels spreekt dat we straks naar het badhuis gaan. Spullen opbergen en klaar maken. Het badhuis blijkt toch enigszins kostbaar te zijn 1500 yen, maar dat mag de pret niet verpesten. Heerlijk om na een wandeling jezelf schoon te schrobben en de sauna in te gaan. Diverse warme baden en kleine sauna's. Er is ook een buitenlucht gedeelte om na de sauna even uit te dampen. Ik heb er weer van genoten. Ik lever handdoek/handdoekje weer in en betaal 220 yen hiervoor. Ik wen al aan alle gewoontes in de badhuizen. Ik leer snel...en ze corrigeren je ook wel hoor. Laat ik zeggen...ze leggen het uit hoe het moet. Ze zien echt wel dat ik een buitenlandse Europese pelgrim ben. Ze zijn heel vriendelijk die japanners. Ook hier weer strikt gescheiden gedeeltes voor dames en heren. Heerlijk ontspannen middag zo, maar er moeten ook nog voorbereidingen voor morgen komen. Het wordt morgen een pittige klimdag. De eerste hoge route de bergen in. Ik wandel morgen vanaf badhuis eerst naar tempel 11 om daar weer te stempelen.
Aankomst tijd 15.00 uur. Heel vlot dit stuk gewandeld.
Bij de balie van het badhuis vraag ik of er een fiets is. Ik wil nog boodschappen doen en ik heb mijn portie wandelen voor vandaag al wel weer gehaald. Na veel banden pompen en overzetten onderdelen krijg ik het voor elkaar om een hele fiets bruikbaar te krijgen. Ze kijken me heel verbaasd aan dat mij dit lukt. Maar deze Hollander is handig met fietsen repareren. Een fietspomp mee om onderweg nog even de band op te pompen, want hij loopt langzaam leeg. Met een mandje voorop gaat deze Hollandse pelgrim onderweg naar de route weg waar veel restaurants en winkeltjes zijn. Ik fiets links...en het is wel even wennen. Ze fietsen ook op het trottoir...ook dat is even wennen, maar deze mountainbiker is bedreven en ik fiets vlot naar een supermarkt om etenswaren in te slaan. Een biertje vanavond...natuurlijk niet om dat het moet, maar omdat het kan. Een beloning voor deze mooie wandeldag. inmiddels is het ook als diner tijd...en besluit om onderweg wat iets wat vroeg te eten. Een bijzonder restaurant kom ik tegen. Ik zie een restaurant met transport banden die door het gebouw lopen. Ik krijg een korte uitleg hoe ik moet bestellen...je zit aan een lange tafel en de transport band loopt op ooghoogte langs met allerlei lekkere etenswaren zoals sushi...zalm....rijstbuideltjes..etc. Je kunt heerlijk kijken hoe het eruit zien en dan bestellen maar met een soort ipad. Het lukt mij prima en na enkele minuten komt mijn nummer 23 eraan...Een bami soep...heerlijke soep met van alles erin. Een sushi balletje etc etc.
Koffie en ijs sorbet als laatste. Deze pelgrim heeft zijn buikje rond. Heerlijk en bijzonder gegeten. Afrekenen bij de kassa nummer 23 en de prijs viel erg mee. Ik fiets weer terug naar het badhuis en praat nog even met een paar pelgrims. Er zijn er nog meer bijgekomen. Die hebben helaas geen plaats. Ze zetten een tentje op bij de parkeerplaats. Ik was vanmiddag dus mooi op tijd. Deze mooie wandel dag weer voorbij. Wat een avontuur zeg. Wat een mooi eiland Shikoku. Ik geniet enorm. Het wordt al donker en besluit vroeg mijn bedje in te gaan. Mijn floating bedje had ik al opgepomp en mijn donsen slaapzak erop klaar. Mijn spullen in het kleine hokje aan de kant. Het is heel krap met ook nog die japanner erin op zijn harde mat. Ik snap niet dat zij zo op die harde vloer kunnen slapen. Maar ja ...het is kennelijk wennen. Ik ben blij een lucht matrasje te hebben. Daar gaat U later meer over lezen, want dit matrasje heeft nog een verhaal. Moe maar voldaan slaap ik heel snel in. Ik hoor echter deze nacht die japanner steeds zuchten en kreunen. Het wordt een wisselende nacht van slapen en wakker worden. Die Japanner gaat ook nog midden in de nacht opbreken, gaat eten buiten en verdwijnt in de nacht??? Ik ben heel verbaasd. Ik blijf nog even liggen maar ik ben ook al heel snel weer wakker en gereed om weer op pad te gaan. Tot het volgende verslag.

O Henro San Jacob.