Onze eerste reisdag(en) naar Japan.

Dag 1 en 2 Reisdag(en)

We werden naar Schiphol gebracht door een van onze kinderen. Heel fijn, want spoortunnel Schiphol werd weer eens gerenoveerd/onderhouden. Mogelijk uitval van enkele ritten? Geen risico, maar op tijd op Schiphol. Advies luidt altijd 3 uur van te voren op de luchthaven. Je wilt echt je dure vlucht niet missen.

De vriendschapsweek in Japan zou plaatsvinden van zaterdag 22 maart tot en met 29 maart 2025. In 2018 ben ik eerder 60 dagen in Japan geweest en vloog ik ook op Osaka. In die periode heb ik de 88 tempel route op het eiland Shikoku Japan gewandeld. Derhalve weet ik wat ik mij te wachten staat en ook voor Norma is het wel prettig om na een hele lange vliegtuig zit van ruim 12 uren even bij te komen en te wennen aan de andere tijdzone. (Jetlag?)

Verder kan ik meegeven dat deze vriendschapsreis georganiseerd wordt door de Internationale Police Association (IPA) Japan. Ik hoorde dat zij de laatste 52 jaar geleden georganiseerd hadden en eigenlijk gepland was in 2020/2021, maar zoals jullie weten was dat virus de veroorzaker dat die week verlaat georganiseerd werd in 2025.

Over de heenreis kan ik kort zijn. Je vertrekt vroeg in de middag 19 maart 2025 omstreeks 14.35 uur en je komt aan de volgende middag 20 maart 2025 omstreeks 11.45 uur. Bij de terugweg is deze tijdzone in ons voordeel, maar de heenweg in ons nadeel. Het was een fijne rustige vlucht non stop met KLM. Goede verzorging onderweg met wel het gegeven dat we opgelucht waren toen we voorbij de Zwarte Zee waren. (oorlogsgebied op zee niveau). Over de Chinese woestijn en door richting Osaka over de oceaan. Alle mobiele telefoons uit dan wel op vliegmodus. In het hotel in Osaka moet een pakketje klaar liggen met mijn wifi router voor de komende twee weken. Inleveren bij vertrek het liefst op het vliegveld.

Osaka vliegveld banen liggen in zee en bij nadering een mooi gezicht. Moe maar voldaan vlot uit het vliegtuig. We hebben alleen twee rugzakjes bij ons en derhalve heel vlot klaar om douane/immigratie te doorlopen. Helaas is de bureaucratie/digitale wereld ons niet goed gezind. We moeten tot twee keer toe formuliertjes met een pen invullen voordat we met ons paspoort check het land Japan op vliegveld Osaka binnenwandelen. Niet alleen Japanse taal op de borden maar gelukkig ook in het Engels.

Gezien mijn ervaring meteen naar info desk om nadere informatie te krijgen over een trein(ticket) naar Umeda trein station. Wel even uitkijken dat we op tijd daar uitstappen...er zijn twee stations zoals ik wist. Hoofd station Umeda! Niet Shin Osaka trein station (1 verder). Gelukkig lukt het heel vlot om twee trein tickets te kopen en af te rekenen met credit card. Mijn advies...zorg dat je een credit card bij je hebt. Zeer makkelijk en snel om zo af te rekenen zonder extra kosten. Banken rekenen vaak wel extra kosten voor pinnen.

IPA heeft een hotel geboekt Osaka Granvia en derhalve heb ik voor ons privé ook dit hotel voor een paar dagen geboekt. Alleen privé even uitchecken tussentijds en daarna op kosten van IPA Japan krijgen we een nieuwe boeking/hotelkamer. Voor degene die denken dat alles gratis is....Nee. De vriendschapsweek wordt door iedere uitgenodigde zelf betaald. Aan het eind van mijn verslag zult U lezen hoe dat bevallen is. Ik was wel nieuwsgierig hoeveel IPA leden er zouden zijn deze vriendschapsweek. Uit beleefdheid heb ik dit maar niet gevraagd aan onze organisator dhr. Suzuki.

Het was even zoeken naar het goede treinperron, maar we vonden het vlot. We konden vlot met de trein richting Osaka Umeda Station. Na ongeveer 2 uren kwamen we daar aan. Het was inmiddels al rond 15.00 uur en tijd om gelijk door te gaan naar ons hotel Granvia. Een enorm groot toeristen hotel met heel veel kamers. Inchecken was vlot. Ons pakket lag netjes klaar voor ons bij de receptie. Onze Wifi Router voor de komende twee weken. Uit mijn vorige reis in Japan weet ik dat dit heel fijn is en gemakkelijk is in gebruik.

Terwijl we wachten bij de hotel receptie, zie ik een bekende Japanse politie collega. Bleek dat hij ons niet kon vinden op het vliegveld en dat hij ons wilde begeleiden naar het hotel. Hij wist dat we vandaag met die vlucht aankwamen. Achteraf bleek dat er kort voor ons vertrek vanuit Nederland een bericht was gestuurd (niet aangekomen) dat we begeleiding zouden krijgen. Ik bood onze excuses aan en gaf aan dat we hierover geen bericht hadden ontvangen. De Japanse collega toch bedankt voor zijn inzet en het weerzien (2018) was fijn en prettig. Hij zou deze week nog aansluiten bij onze groep. Op naar onze hotelkamer 1031. 21e verdieping...Hoog en droog? Ik heb mij bij aankomst bij onze kamer wel even verdiept in onze vluchtweg route. Je weet maar nooit. We waren moe maar niet oververmoeid. Ik ben meteen aan de slag gegaan met onze WIFI router om deze aan onze telefoon te koppelen. Wel zo fijn omdat we straks er wellicht meteen op pad gaan. Wifi apparatuur was max opgeladen en er zit ook nog een kleine batterij bij om de router onderweg op te kunnen laden. Ik weet echter uit eerdere ervaring dat de batterij van de wifi router erg lang meegaan. Wij kunnen op de hotelkamer(s) de route perfect max opladen voor gebruik overdag. We hebben wel trek in iets eten. Norma is erg nieuwsgierig naar de winkeltjes, shops, boetiekjes etc. Ik weet uit ervaring dat ze Japan geweldig gaat vinden. Zo totaal ander land dan Europese landen. We verlaten het hotel en komen gelijk in de station remise terecht. Borden in Engels geven ook bepaalde routes aan naar ons hotel. Het is bijna spits tijd en heel druk. We lopen het grote trein station uit richting de winkeltjes, restaurantjes etc. Japanners wachten netjes op de verkeerslichten bij de oversteekplaatsen. Valt mij op dat er nu ook meer gefietst wordt. Enige jaren geleden zag je sporadisch een fietser. Groen licht...en aan beide kanten steken we over via VOP. Kris kras door elkaar naar de overkant en niemand raakt elkaar. In je lijntje blijven en niet zwalken. Het is weer even wennen in zo'n drukke stad. We lopen enkele leuke kleine straatjes in en Norma kijkt haar ogen uit. Het ziet er zo anders uit. Overal verlichte reclame borden en winkeltjes met Japanse teksten die we uiteraard niet kunnen lezen. We wandelen onder winkels door een klein straatje met kleine restaurantjes. Een Thais restaurant lijkt ons wel iets. We bestellen bij een balie aan de hand van een tekening/foto en betalen. We krijgen een soort belletje mee als het eten klaar is. Ophalen en eten. Dat komt ook bij ons voor in Nederland. We hebben een tafeltje..met zitplaats. Het is druk. Japanners eten zeer frequent buiten de deur en het is niet al te duur eten. Ik bestel een kerrie rijst schotel die behoorlijk pittig is qua smaak. Norma besteld iets anders ook met allerlei hapjes. We eten heerlijk samen. Even geniet moment. Vrij vlot hebben we ons bordjes leeg en gaan nog even verder een stukje wandelen. Onderweg komen we een Starbucks tegen en die kans laten we niet lopen. We zullen deze reis vaker goede koffie drinken bij deze keten. Onze cafeïne gehalte moet op peil blijven. We kijken naar de mensen om ons heen. Ik maak een grapje...er zijn wel heel veel Japanners hier. We lachen er om...We vallen zelf wel iets meer op. Er zijn wel toeristen zoals wij in de stad maar sporadisch kom je ze tegen. We worden een beetje moe van het eten en we gaan terug naar ons hotel. We vinden de weg weer terug naar ons hotel. Onderweg nog wat broodjes gekocht voor morgen ons ontbijt. Ik heb geen ontbijt besteld bij de boeking, omdat het veel leuker is om de stad in te gaan. Ik denk achteraf een hele goede keus. We installeren ons in onze kamer en maken ons gereed om te gaan slapen. Echter om 23.45 uur zitten we rechtop in bed en zijn klaar wakker. Bekend fenomeen...tijdzone. We maken even water heet en drinken een kopje thee. Daarna maar weer ons bedje in. Komen we deze nacht goed door. Dat gaat U morgen lezen. Ons Japanse avontuur is nu echt begonnen.

Bert en Norma