Rustdag in Santiago de Compostella

Hallo beste lezer(s), belangstellenden maar vooral ook mijn Canadese nicht(en) die ik vandaag toegevoegd heb aan mijn mailing lijst.
Marcella en Karin in het verre Canada. Fijn dat jullie ook mijn verslagen nu kunnen lezen. Door omstandigheden weer in contact met elkaar door de mail en internet.
Dit verslag gaat over mijn rustdag in Santiago de Compostella. Het is 18 september 2014. Ik heb heerlijk uitgeslapen in mijn privé kamer in de zeer grote herberg. Het is een oud klooster en zo ziet het er echt nog uit. Voor de ramen van die grote donker eiken houden luiken aan de binnenzijde. Verder alleen een bed en een tafeltje en een stoel. Een kast om de spullen in op te bergen. Sleutel voor de deur en een gezamenlijke douche ruimte. Eigenlijk wil ik eens een keer uitslapen, maar je zit zo in een ritme van vroeg opstaan als pelgrim. Ik word om 08.30 uur heerlijk uitgeslapen wakker. Hoewel er heel veel wandelaar/pelgrims in dit hele grote gebouw slapen en rondlopen...was het vannacht opvallend rustig. Ik ben niet wakker geweest. Een heerlijk frisse kamer met goed bed. In mijn eigen slaapzak heerlijk uitslapen. Het heeft heel hard geregend vannacht. Maakte mij niet uit, want ik lag lekker binnen en hoef vandaag niet te wandelen. Ik moet wel vandaag op pad om allerlei zaken te regelen, want deze pelgrim is nog niet klaar. Ik ga op pad naar Finisterra. Eten en drinken voor onderweg....kaart en info voor de volgende route...even een bezoek aan de huiskamer van de Lage Landen....Verder natuurlijk even de stad in. Ondanks het feit dat ik hier al enige keren geweest ben, is Santiago de Compostella een drukke stad die leeft. Overal pelgrims, fietsers die binnenkomen dan wel rond wandelen in de stad. Ik rommel nog wat in mijn kamer en ruim mijn spullen op. Ik moet ook nog een was doen...want die moet nog drogen...liefst voor morgen droog...zal krap worden...we zien wel. Om 09.30 uur eindelijk de stad in...Ik wandel gelijk de stad in, omdat ik al goed bekend hier ben....en wandel naar het pelgrimsbureau. Daar is ook de huiskamer voor Nederlanders gevestigd. Nederlandse vrijwilligers zitten daar om de pelgrims uit Nederland op te vangen en hun verhalen en avonturen aan te horen. Ook geven zij tips en advies over bepaalde zaken. Ook soms een nare bezigheid om pelgrims zo spoedig mogelijk naar huis te begeleiden ivm nare omstandigheden. Ook dat gebeurd regelmatig. Gelukkig heb ik dit nog nooit meegemaakt muv het jaar 2008. Toen moest ik met spoed terug naar Nederland. Dit nare verhaal zal ik U besparen. Ik moet even zoeken, maar ik wandel langs de lange rij wachtende pelgrims voor het ontvangen van hun Compostella cq certificaat dat zij hun pelgrimstocht volbracht hebben. De stempels worden echt serieus bestudeert, want geloof het of niet er zijn heel wat pelgrims die stempels verzamelen doch maar heel weinig wandel kilometers maken. Grote stukken gaan zij de route af met de trein of de autobus. Een hele slechte zaak, maar het gebeurd echt. Regelmatig meegemaakt onderweg dat ik pelgrims inhaalde en even later liepen ze weer voor mij.... Maar goed .....ook dat gebeurd onderweg.
Het is niet druk in het pelgrimsbureau...Jack en Monica ontvangen mij. Hele fijne belangstellende mensen die mij zeer gastvrij ontvingen. Heerlijk om weer eens Nederlands te praten en mijn avonturen aan iemand te vertellen. Ze waren zeer enthousiast over mijn gevolgde route en beschrijvingen. Na enige tijd komen er weer andere pelgrims binnen en ik besluit weer verder te gaan. Een bak Nederlandse koffie tussendoor natuurlijk wel even genuttigd. Ik krijg van hun de tip waar ik de informatie en kaart(en) op kan halen voor mijn volgende routedeel. Gratis te krijgen bij het info VVV bureau in dezelfde straat. En inderdaad hoef ik niet te zoeken en word ik heel snel geholpen met alle info...en kaart. Ik had hierna niet veel ontbijt gehad en mijn maag begint te knorren...niet verwonderlijk want normaal heb ik al een aardig ontbijtje op. Ik neem een soort tortilla Francesca en natuurlijk café con leche...(koffie met melk).
Na dit ontbijtje even de route van morgen verkennen...dat bleek heel makkelijk te zijn...bij het plein van de Kathedraal de trap af naar beneden en de gele pijlen volgen. Ook in het donker makkelijk te vinden.
Het Panadora Hotel kan je niet missen en die trap ook niet.
Inmiddels begint het aardig hard te regenen en mijn sandalen worden nat. Ook mijn jas begint langzaam aan natter te worden. Tijd voor het kopen van een paraplu. Mogelijk kan ik die morgen ook gebruiken bij een kleine regen bui. Op jacht naar een paraplu dus..... Ondertussen blijven er pelgrims en fietsers aankomen...het blijft een heel mooi gezicht....om al die blije pelgrims en fietsers hun eindpunt te zien bereiken. Sommigen zijn heel blij, omdat zij toch wel een groot aantal blaren en/of blessures hebben doorstaan. Anderen zijn niet blij, omdat hun Camino cq pelgrimstocht voorbij is. Ook ik heb dit inmiddels drie maal meegemaakt en je weet dat als je in Santiago aankomt.....het wandel avontuur is weer voorbij...jammer...dan.
Ik zie twee canadezen aankomen en ik hoor dat zij het pelgrimsbureau zoeken. Ik spreek hun aan in het Engels en ik wijs hun waar zij heen moeten. Ik loop een eindje met ze mee en neem afscheid. Zo doen pelgrims dat....helpen..wijzen...verzorgen...troosten...lachen samen...etc etc. Volgens de kaart van Santiago moet er ergens een supermarkt zijn. Na toch wel lang zoeken, eindelijk gevonden. Inkopen doen voor morgen...Verder een broodje mee voor onder de middag. Fruit...bananen...water...Ik neem de boodschappen weer mee terug naar de grote herberg. Het is een flink eind terug wandelen. De herberg ligt ook nog flink hoog op een bergje....Of ik niet genoeg gewandeld heb de afgelopen dagen. Ik kom omstreeks 13.15 uur terug bij de herberg en moet even wachten. De kamers worden schoongemaakt en de deuren zijn nog gesloten. We moeten tot 13.30 uur wachten in de hal. Er wachten diverse pelgrims. Ik loop naar mijn kamer en onderweg even aan mijn wasgoed voelen....bijna droog...dat is fijn, want morgen moet ik toch weer wat kledingstukken dragen. Wel fijn als mijn shirt en broek droog is. Ik besluit lekker even uit te rusten...een siësta. Heerlijk even mijn bedje opzoeken.....tot 16.30 uur. Daarna nogmaals de stad in. Ik kom onderweg diverse pelgrims tegen, die ik eerder tijdens mijn pelgrimstocht onderweg ingehaald heb. Ik feliciteer hun met hun prestatie. Hoe sommigen met zoveel blaren en blessures het toch nog voor elkaar krijgen om hier aan te komen...petje af hoor. Ik kom ook het Tsjechische gezelschap tegen. Heel aardige pelgrims....Ook de Franse pelgrim staat plotseling bij ons op het grote plein. Iedereen blij elkaar weer te zien. Soms ben je elkaar zo kwijt onderweg, want iedereen wandelt zijn eigen Camino in zijn eigen tempo en in de door hun zelf uitgezochte accommodaties. De Tsjechen sliepen meestal in de meest goedkope herbergen. Ik hoorde dat zij niet al te veel geld konden uitgeven. Maakt ook niet uit, want je helpt soms pelgrims die het niet zo breed hebben. Ook heb ik regelmatig pelgrims fruit onderweg gegeven. Totaal uitgeput en te weinig gegeten kom je ze soms tegen op de route. We besluiten om 18.00 uur samen te komen. Natuurlijk om op de foto met elkaar bij de in de steigers staande kathedraal. Ik ga zelf ook nog even de kathedraal in. Wat een imposante zeer grote kathedraal. Ik besluit ook nog het kleine kerkje in de buurt te zoeken. Ik had gehoord dat je daar ook je tweede hele mooie Compostella kan halen. Ik ga die nu niet halen, want ik moet alles in mijn rugzak meedragen. Dat kan ik beter later doen. Even later spreken we elkaar iets over 18.00 uur en spreken af om samen te borrelen om 20.00 uur en om 2030 uur uit eten te gaan. We spreken af om elkaar wederom te ontmoeten op de verzamelplaats het plein bij de kathedraal... Ik zwalk nog even door de stad en ga op zoek naar wat cadeaus voor mijn echtgenote en kinderen. Kinderen een mooi T-shirt en op zoek om iets aan Norma te geven...Omstreeks 20.30 uur is iedereen eindelijk weer terug op het plein en we krijgen van de Tsjechen champagne...tenminste wat er op leek. Maar dat maakt niet uit..het smaakte top...cider-rachtig lekker. We gaan naar een café/restaurant en daar drinken we op het terras sangria en hapjes.... Iedereen pakt wat geld en doet het in de pot om later af te rekenen. Gaandeweg de avond nemen we afscheid van elkaar. Een klein clubje pelgrims blijft over en rekent af bij de ober. Een heerlijke maaltijd en tussendoor veel sangria... Een beetje oppassen met alcohol, want die slaat flink aan. Het afscheid nemen is natuurlijk wel weer even zwaar. Wellicht zien we elkaar nooit meer, maar ik hoor dat enkele pelgrims overwegen door te wandelen naar Finisterra en Muxia. Ik geef aan dat ik morgen weer verder ga richting Finisterra en uiteindelijk na een dag rust door naar Muxia. Omstreeks 22.00 uur....een beetje aangeschoten door de alcohol...maar ook een beetje moe van deze stad dag....neem ik ook afscheid en wandel rustig terug in het donker naar mijn herberg hoog op de berg. De herberg sluit om 24.00 uur en ik ben ruim op tijd. Ik wandel door de lange gangen van dit klooster herberg en onderweg pak ik mijn wasgoed. Ik ga naar mijn kamer en begin weer het bekende ritueel van rugzak pakken. Netjes natuurlijk dat ik alles snel weer kan pakken. Ook regenjas en paraplu besluit ik mee te nemen. Weer berichten niet al te best, doch wellicht hebben we mazzel. De weerberichten geven aan hevige regen tijdens de nacht en morgen overdag af en toe een regenbuitje...Ik wil op tijd om 07.30 uur opstaan...Het is dan nog donker, maar de stad is goed verlicht. En bij het verlaten van de stad zal het ongeveer wel iets lichter zijn en zal de zon opgekomen zijn. Ik heb weer een super dag gehad. Weer een Jacobsdag. Een heerlijke ontspannen relax dag, maar morgen wil ik graag weer wandelen. 839 km gewandeld en er komen nog meer kilometers bij. Morgen is het de eerste etappe Santiago naar Negreira. Moet gemakkelijk zijn...21 km erbij. Maar onderschat sommige etappes niet. Hoogte verschil, soorten paden, soorten wegdek/verharding maakt een etappe makkelijk of juist pittig. Ik ben al heel wat gewend en morgen is er weer een wandeldag avontuur. Wandeldag 31.

Hoop dat U mijn verslag weer fijn (leesbaar) vond. Morgen ga ik weer op pad naar mijn volgende bestemming het dorpje Negreira.

Pelgrim Jacob Elbertus