22e wandeldag Camino Portugal 2014 622 km afgelegd

Hallo beste lezer(s)/belangstellenden,
Het is alweer mijn 22e wandeldag. Na een rustdag ben je echt weer klaar om te wandelen. Ik weet niet wat dit is...maar je krijgt gewoon een boost om weer op pad te gaan. De voetjes en benen willen echt weer op pad. Wat zal deze dag mij weer gaan brengen. Het avontuur Portugal gaat weer verder. In Porto kun je twee kanten op...richting kust of de originele camino verder wandelen. Ik besluit niet de kustroute te nemen maar gewoon het boekje te volgen. Het boekje geeft aan veeeeeel asfalt en industrie terreinen. Het boekje vertoond ook veel rode wegen...dat zijn allemaal (snel)wegen waar je langs loopt. Niet druk maken maar gewoon maar ondergaan. Soms wel prettig om over asfalt te wandelen. Het is deze ochtend nog echt donker als ik opsta. Heel voorzichtig en rustig opstaan om anderen in de kamer niet wakker te maken. Mijn spullen staan klaar en ik ga heel stil mijn kamer uit...
Helaas vliegt de deur uit mijn hand en een harde klap als de deur dicht slaat. Jammer...sorry!!! (geldt niet voor die Japanse backpacker...niet bewust haar nu wakker gemaakt). Daarna wel heel rustig verder gegaan. Ontbijtje boven in het hotel. Alles stond klaar....deze pelgrim gaat weer lekker op pad. Eerste deel markering door de stad ging wel...doch later bij een plein.....geen markeringen meer. Ook de Francesinha gaat opspelen. Een bom erin...een bom eruit. ik moet plotseling wel heel snel naar de WC. Gelukkig een kleine café open....Wat fijn...want ik moet echt nodig. Even een kort contact om koffie te bestellen en dan heel snel naar beneden naar de WC...Ik zal U de beschrijving besparen maar wat was ik blij dat ik die bom los kon laten... Ik moest echter zelf de WC ontvluchten want die lucht?????? Daarna boven in het café opgelucht een bak koffie.
Wat was ik blij....en voelde ik mij bevrijd. Heerlijk ontspannen verder en eindelijk na veel zoeken op dat plein de markeringen weer gevonden. Het is enigszins donker...en dan blijkt het zeer lastig om in een stad op allerlei voorwerpen de gele pijlen te vinden. Maar na enige tijd weer vlot op pad door een ontwakende stad. Mensen gehaast naar hun werk...en ik gewoon ontspannen op pelgrimstocht. Wat ben je dan blij dat dit ik dit kan en mag doen. Ik wandel vrij ontspannen langs een drukke weg de buitenwijken van de stad Porto door. Het wordt steeds drukker en steeds maar weer wegen oversteken. Over het voetpad door de stad Porto. Het was niet eens saai of vervelend. Het was best wel leuk om door zo'n stad te wandelen. Echter ik herinner mij nog wel dat er soms sprake was van die vervelende vierkante stenen...Je moet echt goede wandelschoenen hebben om hier plezier over te kunnen wandelen. Je voeten steeds houvast en balans. Af en toe zie ik nu een pelgrims. Een Zwitserse pelgrim haalt mij in op haar sandalen. Ze blijkt net begonnen te zijn. Ik hou mijn eigen tempo aan en daar moet ik soms gewoon wel moeite voor doen. Je moet je niet aanpassen maar je eigen tempo en weg volgen. Ook zeer goed op blijven letten de markeringen niet te missen. Ik haal even later een echtpaar in?? Blijken twee Ieren te zijn. Even Engels praten en onze ervaringen uitwisselen. Ze wandelen een stuk langzamer, maar ze wandelen wel lekker door. Ze zijn behoorlijk aan hun gewicht en ook hebben ze zware rugzakken. Ze dragen zwarte kleding en inmiddels met wel hoge temperaturen niet altijd fijn. Ik zal deze Ieren nog een aantal keren tegenkomen. Je wandelt namelijk op dezelfde route en zij kwamen vaak veel later aan bij de overnachtingsadressen. Maar dat maakt niet uit. Ze bleven wandelen en ze waren heel gezellig. Ik heb een korte pauze na drie uren wandelen. De route is wel erg afwisselend door de drukte van het verkeer en de route. Gaandeweg deze etappe 14 wordt het iets rustiger en omstreeks 13.00 uur bereik ik het stadje Vilarinho al vlot. Francisco en zijn neef zouden ook hierna toe wandelen, maar voorlopig zullen ze er nog niet aankomen. Ze wandelen heel rustig en zij vertrekken vrij laat in de ochtend. Ik bekijk het boekje en besluit naar
Casa Laura te gaan. Zou een goede herberg zijn. En dat bleek ook zo te zijn. Leuke schone mooie herberg met een mooie tuin. Het is een mooie privé herberg. De afstand vandaag is niet groot, maar dat geeft niet. Rustig aan weer beginnen en de 26 km is voor vandaag wel weer genoeg. 622 km nu afgelegd en morgen weer een dag. In deze herberg weer het bekende ritueel van spullen in orde maken en weer alles klaar zetten voor morgen. Ik kan mij herinneren dat we een heerlijke gezellig maaltijd hebben gehad in een restaurant. Twee Nederlanders en een Australiër waren daar ook. Heerlijk samen gegeten. Spaghetti en we kregen nog een glaasje port erbij om te proeven. Ik ben niet echt een liefhebber van Port, maar dit glaasje smaakte uitstekend. Het was niet echt een heel bijzondere dag, maar ik heb ondanks het vele asfalt toch genoten. Iedere wandeldag is anders en dat hoort er ook echt bij.

We gaan verder richting Barcelos. Dit moet een leuk stadje zijn volgens het boekje. We gaan het wel zien morgen. Een nieuwe dag...nieuwe kansen.

Tot morgen...

Pelgrim Jacob Elbertus.