De maand heeft nog een staart maar we gaan verder.

Hallo beste lezer(s)

Het koude front heeft NL weer verlaten. We zijn al weer in de maand maart. Nog even en we gaan weer op reis in April.

Dat een pelgrimstocht nooit voorbij is merk ik regelmatig. Ik ontvang het blad de jacobsstaf 93. Verhalen over pelgrimstochten die Nederlanders jaarlijks doen. Heel leuk om ook hun verhalen te lezen.
Ook ga ik op zaterdag 10 maart 2012 met een collega (wandelaar) naar een regijo bijeenkomst St Jacob in het Trefpunt te Alkmaar.

Daar is een bijeenkomst van de leden van deze regio.

Ik heb ook een kwartiertje om over mijn tocht te vertellen. Ook mijn fotoboeken en mijn rugzak met inhoud zal ik meenemen. Om mogelijk pelgrims uit te leggen wat zij minimaal met het laagste gewicht mee moeten nemen op hun tocht(en).

Ik denk dat het wel weer heel leuk zal zijn. Wellicht ontmoet ik weer bekenden uit de regio.

Verder heb ik wel iets gevonden in het boekje over pelgrimeren die U wellicht tot nadenken kan zetten:

Pelgrimeren in drie dimensies

Pelgrimeren....
In de natuur met beide benen stevig op de grond in verbondenheid met anderen in het teken van de Ander.

Pelgrimeren....
met open ogen
met open oren
met een ontvankelijk hart

Pelgrimeren....
is vertragen
is vereenvoudigen
is verdichten van ervaringen.

Pelgrimeren...
is loslaten
is verstillen
is vertrouwen

Pelgrimeren....
leidt op een natuurlijke wijze tot verwondering en dankbaarheid
leidt tot het besef van verbondenheid met alle schepselen en de Schepper
leidt tot het acitveren van jouw verbeelding.

Pelgrimeren...
is de haast uit je hoofd halen
is het natuurlijke tempo van de ziel volgen
is open komen voor wat er zich in het hier en nu aandient.

....en als het je gegeven wordt onderweg misschien iets van de ANDER ervaren.

Vrede met wat was,
vreugde met wat is,
en alle goeds voor de toekomst.
(Marijn van Zon).

Dit epistel is eingelijk een pelgrimstocht. Voor iedereen is deze ervaring anders, maar je merkt wel dat het een verandering heeft teweeg gebracht. Nieuwsgierig geworden.
Gewoon (vandaag) ga DE pelgrimtocht Camino France wandelen.

Om dit hoofdstuk even af te sluiten, ga ik verder met onze stedentrip Madrid.

Spanje is eigenlijk maar pril in tijd van demoncratie. Lezend het boekje over Franco. Dan wordt je niet altijd vrolijk. Maar als je in Spanje bent dan proef je de gastvrijheid en vriendelijkheid van de bevolking. In de steden is dat soms natuurlijk iets anders dan in de dorpen waar je doorheen wandelt als je een camino loopt. Zeker als je met een rugzak met schelp loopt.
Vol bewondering komt die duim omhoog en iedereen groet je. Dat is een heel bijzondere gewaarworden.
Je went er heel snel aan moet ik zeggen.

Ook de bijzondere gebeurtenissen van de aanslagen in Spanje. In madrid op drie forensen treinen. 3 dagen voor de verkiezingen van 11 maart 2004.
Het is inmiddels al ruim 7 jaar geleden.

Madrid is natuurlijk ook bekend van de bekende voetbalclub. Vele zeer beroemde voetballers hebben deel uit gemaakt van dit voetbalelftal.

Feesten kunnen de Madrilenen ook.
Er zijn regelmatig festivals in deze stad. Ook de Gay Parade vind plaats in Madrid. Het is dus een erg moderne stad van ook beelden kunsten.
Kunst en kerk. Die gaan heel goed samen. Net als in heel Spanje hebben zij hun kunsten goed bewaard. Laten we het maar niet hebben over het feit waar het allemaal vandaan is gekomen. Dan wordt je er minder vrolijk van, maar dat was in die tijd ook heel anders geregeld. Je moet het zien in het licht van die tijd. Hele vrachtschepen vol met goud en waardevolle mineralen gingen richting Spanje.

Ook is er een arena. Zelfs in Frankrijk heb ik bij de grens met Spanje arena's gezien. In sommige regio is het al verboden om stierengevechten te houden. Ik vind dat je niet zomaar dit culturele erfgoed zomaar moet uitroeien. Echter het kwellen van dieren lijkt mij ook niet goed. Dus ik denk met enkele jaren zal e.e.a. er wel iets diervriendelijker uit gaan zien. Zonder dat er bloed vloeit. In iedergeval niet van de stieren, maar van de metadoren in fantastische mooie kledij. Ook dat is heel typerend voor Spanje. Hun eigen kledij en cultuur. Dat moet zo blijven.

Wel het was weer eens leuk om iets te schrijven. Ik denk nog een keer voordat we al vliegend richting Madrid zijn. Wellicht schrijf ik in Madrid ook nog een stukje in een internet cafe of bibliotheek.

Er bij blijven en wellicht tot ziens.

Fijn weekeind.

Bert Gorter