30e dag Ruta La Plata dagboekbeschrijving

Hola beste mensen,

We zijn al weer bij de 30e dag van mijn Camino Ruta la Plata.
Het is die dag 28e september 2011. Ik hoef deze dag niet al te vroeg op te staan. Ik ga samen met de andere pegrim naar het busstation. We hebben een kaart van de stad. Dus dan zou je denken dat het niet al te moeilijk moet zijn om het busstation te vinden. De praktijk blijkt anders te zijn. Allereerst wisten we dat het busstation vrij ver van het centrum gelegen was. Vreemd eigenlijk, want je zou zeggen dat het toch wel centraal in de stad zou moeten zijn om de gebruikers gemakkelijk van alle zijden bereikbaar te laten zijn. Helaas was de situatie toch wel iets....anders.

Om 08.00 uur een ontbijtje en daarna maar vlug wandelend de route opgepakt naar het busstation. We hadden al enigszins de route uitgezet. De kaart blijkt toch anders in elkaar te zitten. De richting was wel goed. Maar de spaanse pelgrim vraagt en vraagt. Uiteindelijk worden we toch redelijk in de goede richting gedirigeerd. Maar we moeten toch een aantal gevaarlijke (auto)wegen met de rugzak op oversteken. Onbegrijpelijk dat ze een busstation daar situeren. Zelfs de spaanse pelgrim snapt hier niets van. Uiteindelijk moeten we bijna nog rennen met onze rugzak om op tijd bij het busstation te zijn. Om 09.30 uur zal de bus echt vertrekken naar Santiago. De volgende bus vertrekt pas weer uren later. Zonde van onze tijd. Uiteindelijk nog rennend tussen flats en bruggetjes door komen we aan bij het station. De bus is er gelukkig nog niet. Dan maar lekker een warme koffie. Dat hebben we wel verdiend. Exact enkele minuten voor vertrektijd komt de bus aan en parkeert op de strook bij het busstation. Rechtuitrijdend?
In NL verboden, want na vertrek moet de bus weer achteruit draaien en daarna wegrijden. Ivm de vele passagiers daar bij het busstation levensgevaarlijk. De chauffeur doet dit wel heel rustig, maar een ongeluk ligt in een klein hoekje. Ik heb meer van dit soort bussations gezien. Onbegrijpelijk dat ze die busstations zo in Spanje maken???

De busrit naar Santiago duurde ongeveer 2 uren. De route was heel mooi. Het wandelbloed begint weer te stromen. Ik had hier kunnen lopen als ik maar iets meer dagen had gehad??? Maar het is inmiddels geen mooi weer. Het stort regent. Dat is heel normaal in deze regio Galicie.
Het is noordwest spanje vlak bij de Atlantische Oceaan. Het kan hier spoken, maar ook heel mooi droog weer zijn. Net zulke wisselende weertypen als in NW Nederland. We komen aan in Santiago in een grote busstation gelegen in de nabijheid van het centrum van Santiago. Het eerste wat je ziet zijn de vele pelgrims met rugzakken die aankomen of een hotel/hostel zoeken.
In Santiago hangt een heel bijzondere vrolijke sfeer. Alleen maar blije gelukkige gezichten. Geen wanklank of ruzie. Hier wordt de sfeer bepaalt door de blije pelgrims uit allerlei landen die blij zijn dat hun camino erop zit. Leuk weerzien met familie en/of andere bekende pelgrims die ook arriveren bij hun einddoel Santiago de Compostella. Om e.e.a. toch enigszins goed te kunnen begrijpen, moet je een camino gelopen hebben en dan in Santiago arriveren. Dan weet je echt wat dit gevoel inhoudt. Dat heb je iedere keer weer als je Santiago met je rugzak op in wandelt.

Echter mijn aankomst is deze keer iets anders dan mijn vorige aankomst bij de Camino France. Geen hectiek, omdat ik met spoed naar huis moet.
Niet snel een herberg zoeken. Gewoon relaxt ben ik door de stad gelopen. Ik weet al een goede herberg aan de kant van Santiago. In de buurt van het centrum. Een hele mooie grote herberg met hele goede voorzieningen.
De andere pelgrim besluit met mij mee te lopen. Ik moet echter eerst een stadkaart om vlot de herberg weer te vinden. De route naar het centrum wordt uitstekend aangegeven, want deze route wordt door de aankomende pelgrims gevolgd. Het is dus een drukke looproute naar het centrum. Onderweg bordjes informatie. Al snel een kaart bemachtigd en op naar de herberg om de rugzak etc te stallen. Het is inmiddels al 11.30 uur. Ik herken de stad en de route er doorheen. Ook hier heb ik in 2008 gewandeld naar het centrum - het eindpunt het plein bij de Cathedraal. De andere pelgrim is onder de indruk. Deze pelgrim is nog nooit in Santiago geeindigd. We lopen samen naar het plein bij de Cathedraal. Een enorme mooie cathedraal die nu gedeeltelijk gerenoveerd wordt. Steigers en zeildoeken hangen bij de torens. Hij blijft ontzettend mooi en zeer groot.
Zo groot dat je hem bijna niet volledig kunt fotograveren. Ik hoef vandaag geen credential af te teken. Geen certificaat, omdat ik niet wandelend geeindigd ben in Santiago. Toch jammer.......(snik).

Verder lopend door het centrum gaan we richting de grote herberg aan de zijkant van de stad. Leuke bars en restaurants zijn er genoeg in deze stad. Ook souveniers kun je in grote aantallen kopen. Wellicht koop ik nog wel iets als herinnering aan deze fantastische wandeltocht.

De plannen voor morgen???
Ik opper een idee om naar Finisterra te gaan. Dat is de plaats waar in principe alle camino's eindigen. Daar is het 0 punt. Daar is HET EINDPUNT vor de pelgrims bij de Atlantische Oceaankust. Het dorpje Finisterra is daarom erg geliefd bij de pelgrims om daar ook hun tocht te eindigen. Het is ongeveer 100 km lang - drie etappes verwijderd van Santiago. In drie dagen goed te lopen. Wel een pittige wandeltocht. Wellicht dat ik die nog wel eens wandelend zal gaan doen. Maar ik wil eerst eens per autobus daar naar toe gaan om te kijken. Een leuk dorpje met een vuurtoren. Een heel mooi uitzicht op de Atlantische Oceaan. Ook een monument waar de pelgrims soms kostbare of zeer emotionele goederen achterlaten, omdat zij "geestelijk" "ergens" afscheid van willen nemen bij deze rots in de kustbranding. Wie weet is het heel bijzonder....???

Verdere plannen om ook de bushalte van de luchthavenbus even weer te zoeken. Want de 29e moet ik als NL pelgrim weer naar huis vliegen. Ik hoor dat de andere pelgrim ook die dag (middag) naar Barcelona vliegt. Ik heb een tussenvlucht via Barcelona naar Amsterdam. Dus samen per aerobus naar het vliegveldje dicht bij de stad Santiago. Een half uurtje bus reizen. Dat valt erg mee. Alleen moet ik wel op tijd zijn op het vliegveld om in te checken.

We wandelen verder naar de grote herberg aan de zijkant van de stad. Op die plaats kijk je zo uit op het centrum van de stad. In de avonduren een mooi verlichte stad gezien vanaf een verhoogt punt waar de herberg gebouwd is. Het is een groot vierkant gebouw met een mooie trap aan de voorzijde. Er blijkt niets verandert te zijn aan de herberg de laatste jaren. De voordeur blijkt al open te zijn. We kunnen erin. Toch blijkt de receptie pas om 13.30 uur geopend te zijn. Dus kort een half uurtje wachten. We zijn de eersten. We zetten onze rugzakken vooraan bij de receptie. Gaandeweg komen er veel meer pelgrims aan om te overnachten.
We zijn als eerste aan de beurt bij de receptie als die geopend wordt.

We checken omstreeks 13.30 uur in en krijgen een bed en kast voor onze spullen aangewezen. Het is een enorme herberg met alleen maar zalen met bedden en kasten. Toiletten en douches. Maar super schoon en heel goed georganiseerd. Er komen honderden pelgrims per dag aan in Santiago en zij moeten natuurlijk wel een goed verzorgd onderdak hebben. Dat is uitstekend geregeld in Santiago. Ik hoef maar 2 nachten over te blijven in deze herberg. Morgen naar Finisterra en dag erna terug naar Nederland. Je kunt maximaal 3 nachten in deze herberg blijven. Dat is wel heel aardig. Meestal blijft met 2 nachten in Santiago om even uit te rusten en dan evt door te gaan wandelen naar Finisterra of naar huis.

In mijn dagboek heb ik hierna gelezen dat ik heerlijk de stad verkent heb. Museum en cathedraal bekeken. Nu wel rustig op mijn gemak. Heerlijk gezeten op het plein voor de cathedraal. Het was heerlijk weer en het zonnetje scheen. Dan geniet je natuurlijk helemaal van die zo'n heerlijk glas rode Rioja wijntje !!!

Een topdag in Santiago. Ook heb ik natuurlijk in de stad lekker gegeten. De inwendige mens moet ook verzorgt worden. Je gaat daarna nog even door de stad in de avonduren. Even je eten laten zakken en dan is het ook echt bedtijd. Je bent moe maar voldaan dat ik toch Santiago bereikt heb. Niet helemaal wandelend, maar toch wel trots dat ik een heel groot deel van de camino gewandeld heb onder toch wel erg (hete) zware condities.

Deze dag is weer voorbij gegaan als een sneltrein.....

Je geniet en rust tegelijkertijd heerlijk uit.

Morgen weer een reisdag naar Finisterra. Een lange busreis??
Morgen kunt U hierover meer lezen.

Fijn weekeind en tot morgen??

Bert Gorter